Er was werkelijk geen flikker te doen tijdens de vijfentwintigste Gay Parade van Amsterdam. De gemiddelde Libelle Zomerweek is geiler en opwindender, want daar kan je tenminste nog de workshop dildokleien doen met je dinnies en word je niet om de oren geslagen met woke prietpraat. 

Tegenwoordig heet de Gay Parade de Pride, omdat alle frutseltjes en snuisterijen uit de genderletterbak een plekje hebben opgeëist in wat ooit het allerleukste feestje van Mokum was. 

Ik word er best wel eens moe van hoor, om mijzelf steeds weer te herhalen als een papegaai met Korsakov, maar drie jaar geleden hield ik op deze plek al een donderpreek, getiteld: Hoe nicht en homo uit de Gay Pride verdwenen. 

Ik autoplagieer eventjes voor mijn kersverse volgers: 

“Vroeger heette de Pride gewoon Geepereet. Het was altijd een dolle en enige boel en het hoge amusementsgehalte kwam van valse nichten – opvallend vaak kappers – die de Chez Manfred, Montmartre, de Amstel Taveerne (bedankt voor de gezelligheid, Astrid Nijgh), het gebied bij de Halvemaansbrug en de Reguliersdwarsstraat onveilig maakten. Dat is allemaal voorbij! De Geepereet heet nu Pride want dat is minder exclusief. Zo sluit je niemand uit en stoot je niemand voor hoofd. De mohammedanen van DENK en Nida niet, de Amsterdamse SGP niet en ook personen met lichamelijke en geestelijke afwijkingen waar nog nooit iemand van gehoord heeft niet. Alles wijst erop dat de cisgenderbende van Social Justice Warriors, sneeuwvlokjes en huilmillennials de Geepereet heeft verpest, met steun van Bij1, GroenLinks, de Internationale Socialisten en Hamas, filiaal Amsterdam.“

Als er één land Iran goed kent en doorheeft, is het Israël. En reken maar dat de ayatollah’s in hun jurk poepen, uit angst voor de zionistische entiteit

Hoe zielig en sneu dit circus der deplorabelen geworden is, blijkt wel uit een verontrustend bericht dat ik van de week in de Elsevier las bij mijn Nederlandse tandarts in Albufeira. 

“Er is binnen de LHBT-gemeenschap discussie over hoe de vlag eruit moet zien. Tegelijk is er ook andere kritiek: helpen discussies over de vlag LHBT’ers tegen geweld en discriminatie? Bij de vorige Pride werd gebruikgemaakt van de zogenoemde Progress Pride-vlag. Die vlag ziet eruit als de bekende regenboogvlag, met een driehoek met zwart, bruin, lichtblauw, lichtroze en wit. Die laatste drie kleuren komen van de transgendervlag, zwart en bruin staan voor zwarte mensen en andere personen van kleur.

Brand Berghouwer, voorzitter van belangenorganisatie Transgender Netwerk Nederland, juicht aanpassing van de traditionele vlag juist toe. ‘Je kunt natuurlijk zeggen, iedereen valt onder de regenboogvlag,’ betoogt hij bij Nieuwsuur. ‘Alleen is de associatie voor iedereen dat het over de homo’s en lesbo’s gaat.’ Trans, non-binair, zwarten en mensen van kleur worden volgens Berghouwer het meest gemarginaliseerd. ‘Juist daarom is het belangrijk dat ze extra zichtbaar zijn in de vlag’.”

De enige juiste reactie stond in het Parool, van een pisnijdige gay. 

“Zolang de regenboogvlag zwarte en bruine strepen draagt die naar racisme verwijzen, zal ik niet aan de Pride meedoen. Racisme blijft een groot probleem, maar homo-, en genderhaat ook. Ik ga ook niet een Gay Lives Matter-vlag dragen tijdens een Black Lives Matter-demonstratie.”

Wat is dit verdomme voor een schaamteloos en vooral pathetisch viswijvengekijf in 020: vechten over een paar kutkleurtjes op een stom stuk textiel terwijl Amsterdam een van de meest gevaarlijke plekken voor LGBTQIA-plussers in Europa is geworden. 

Qua decadentie doet deze bitchfight niet onder voor Salò o le 120 giornate di Sodoma (Nederlandse titel: Salò of de 120 dagen van Sodom), die meesterlijke film van Pier Paolo Pasolini. Maar van die klassieker kregen we tenminste nog een stijve pielemuis of desnoods een natte voeg, maar van deze bespottelijke en deerniswekkende interseksionele fittie schieten zelfs jonge knapen spontaan in de overgang, hetgeen natuurlijk best wel modern is in een tijd waarin mannen zwanger worden en lekker kunnen menstrueren. 

Alsof de duvel er mee speelt, stuurde de EU – met Dikke Frenske als dé bewaker van homo’s, lesbiënnes en letterbakbewoners –  uitgerekend tijdens de Pride hoogwaardigheidsbekleders naar de inhuldiging van de nieuwe president van Iran, bijgenaamd de Slager van Teheran. Dat onze ambassadeur ook naar het feestje moest, zal niemand verbazen, gezien de uitstekende contacten die Kaag onderhoud met het kwaadaardige regime. Jaap Werner, onze man in Teheran, zal ook wel eens leukere recepties hebben gehad in zijn loopbaan, want wie wil er nou thee drinken met de boeven van Hamas, Hezbollah en andere vertegenwoordigers van het internationaal terrorisme. Overigens heb ik vroeger menig glaasje puike whisky mogen drinken op onze ambassade in Teheran. Het gouden vocht werd in pianokisten naar binnen gesmokkeld, zo wil het verhaal, en een goed verhaal moet je nooit doodchecken. 

Enfin, genoeg huisvrouwenkletskoek. Ik was namelijk woedend over het salonfähig maken van Ebrahim Raisi aka De Slager van Teheran en twiette dit: 

Het morele faillissement van de EU: de president van Hongarije wegzetten als een levensgevaarlijke homohater maar wel een zware delegatie sturen naar de inauguratie van de Slager van Teheran, die homo's het liefst zelf ophangt aan hijskranenhttps://t.co/otIsbL43DB

— Arthur van Amerongen (@DonArturito) August 4, 2021

Nog nooit kreeg ik zoveel likes en retweets en dat wil wat zeggen. Iedereen weet dat de islamofascistische mad mullah’s volkomen onbetrouwbaar zijn. Maar de ziende blinde onnozelaars uit Brussel laten zich precies zo naaien zoals ze al jaren genaaid worden door Erdogan, en dat allemaal uit respect voor de zielige en kwetsbare minderheid van twee miljard mohammedanen. 

Ja, roepen de Iran-apologeten dan in koor: we moeten in dialoog blijven met Iran. Donder toch op. Godzijdank speelt Israël de waakhond in het Midden-Oosten want van gerontosaurus Biden hoeven we niks meer te verwachten. Kijk voor de gein maar eens naar de bloedstollend spannende serie Tehran. Die is natuurlijk helemaal over de top en flink geromantiseerd, maar als er één land Iran goed kent en doorheeft, is het Israël. En reken maar dat de ayatollah’s in hun jurk poepen, uit angst voor de zionistische entiteit. De EU lachen ze uit. 

Ik denk nog vaak aan de kortstondige vrolijke opleving in de treurige islamitische republiek en vooral aan al die aardige en hoopvolle mensen die ik ontmoette, in hun machteloze strijd tegen de baardmannen

Ik heb een poosje gedacht dat het wel goed komt met Iran. Eind jaren negentig schreef ik in Teheran voor het weekblad Vrij Nederland een grote opgewekte reportage met de titel: ‘De Iraanse lente’. Er waren popconcerten, ik bezocht een internationaal filmfestival en via bevriende journalisten en schrijvers kwam ik op feestjes terecht met meisjes in minirokken, Turks bier, wodka uit Azerbeidzjan, inheemse opium, XTC en Amerikaanse housemuziek. De Iraniërs hadden bijna onbeperkt toegang tot het internet (een unicum in die regio) en de studenten mobiliseerden zich met de bedoeling een contrarevolutie tegen de aartsconservatieve mullahs te beginnen. Ik was naïef en kennelijk iets te eufoor geworden van de genotsmiddelen, want een jaar later bleek ik er volledig naast te zitten met mijn reportage over de Iraanse Lente. Er braken studentenrellen uit en ik vloog opnieuw naar Teheran. De basij, in naam de bewakers van de islamitische revolutie maar in werkelijkheid niets anders dan fascistische falanges, scheurden op motoren door de stad en zaaiden dood en verderf. Een paar verlichte hoofdredacteuren van dag- en weekbladen die ik een jaar eerder had geïnterviewd, waren in koelen bloede doodgeschoten. Het ging van kwaad tot erger in de afgelopen decennia. Ik denk nog vaak aan de kortstondige vrolijke opleving in de treurige islamitische republiek en vooral aan al die aardige en hoopvolle mensen die ik ontmoette, in hun machteloze strijd tegen de baardmannen. En het is alleen maar erger geworden, en helemaal nu de Slager van Teheran ‘s lands opperste hijskraanbestuurder is geworden. 

Enfin. 

Ik ging nog even checken hoe de Pride 020 zondag wordt afgesloten. Nou, geen geile orgie dus (iedereen lekker ingesmeerd met motorolie, u kent dat wel) maar de workshop FOK ME HOKJE.

Leest u even mee? 

“Welkom in het dierenrijk, waar mannelijke flamingostellen andermans eieren uitbroeden en de anemoonvismannetjes in vrouwtjes veranderen. Waar geen hokjes zijn en niemand ooit van homo, hetero of trans heeft gehoord. Alleen de mensensoort zet elkaar vast in hokjes. En kom je uit je hokje, dan ben je in gevaar.”

Oh ja, er is ook nog een closing concert. Niet op de Dam, maar gewoon op PrideTV. Breiwerkje er bij, veganhapjes, glaasje wortelsap en genieten maar van een keur aan braderie-artiesten. Het goede nieuws is dat Glennis Grace niet mee doet. Tip van Tuur: surf lekker naar PornHub en Xhamster in plaats van naar PrideTV. Dat zijn pas diverse en inclusieve letterbakken, en iedereen en alles doet het met elkaar. Of draai de lekker lange en vieze versie van Cruisin’ the Streets van de Boys Town Gang.