De laatste keer dat ik stemde, was op Ahmed Marcouch tijdens de gemeenteraadsverkiezingen in Amsterdam, op sterk aandringen van mijn toenmalige echtgenote Edith Mastenbroek (dat haar herinnering tot een zegen mag zijn). 

Ach, wat waren dat gouden tijden. De PvdA was oppermachtig en het leven was overzichtelijk. Ik heb best wel heimwee naar de gloriejaren van het Kremlin aan de Amstel want alles is beter dan dat zooitje mafklappers dat van de Stopera een soort Apenheul heeft gemaakt, een slechte uitvoering van Artis.    

Vóór de PvdA heb ik een paar keer landelijk en op stedelijk niveau op D66 gestemd maar dat kwam door mijn zwak voor H.A.F.M.O. die ik in zijn onafscheidelijke regenjas altijd door de binnenstad zag zwalken, van kroegje naar kroegje. 

En ik was enige tijd heimelijk verliefd op zijn dochter Stanja. Die liefde ging zo ver dat ik met Edith trouwde in die hut van haar: Blijburg. 

Tijdens die bruiloft fluisterde Peter Rehwinkel, het grootste stuk onbenul uit de geschiedenis van de PvdA (Attje Kuiken met stip op 2) in mijn oor: ‘Nou, bitch, jij werkt je wel lekker omhoog hè, binnen De Partij.’

Het kreng was gewoon stinkend jaloers want Edith was het boegbeeld van een ‘herboren PvdA’, samen met Sharon Dijksma, Rob Oudkerk, Rick van der Ploeg en Adri Duivesteijn: the brat pack van Felix Rottenberg. Of rat pack, zo u wilt.

Martin Bril schreef in zijn cursiefje in de Azijnbode dat Edith de eerste vrouwelijke premier van Nederland zou worden. 

Enfin, nadat ik La Mastenbroek geschaakt had op een fuif van BKB, schreef-ie geen woord meer over haar en had hij het vermoedelijk te druk met zijn Grote Nederlandse Roman. 

Na het flitshuwelijk en de flitsscheiding heb ik nooit meer gestemd  

Wat die Reetwinkel betreft: alsof ik met een politica zou trouwen om me vervolgens als een snotaal door het darmstelsel van de Partij omhoog te glibberen naar de kop: Parteivorsitzender Wouter Bos, die overigens het licht bij mijn bruiloft uitdeed. De dochter van Van Mierlo kon ik toen wel schudden, in mijn smoking en met mijn trouwringetje om.

Na het flitshuwelijk en de flitsscheiding heb ik nooit meer gestemd. Als ik nu zou moeten stemmen in Amsterdam, zou ik stemmen op Zorgvlied, dat technisch gezien in Amstelveen ligt maar daar merk je niks van met een tuintje op je buik. 

Ik ben best wel nieuwsgierig bij welke partij ik terechtkom als ik een stemwijzer invul, maar dat onding is pas vanaf half februari actief. 

Daarom ben ik zelf een wat gaan grasduinen door de verkiezingsprogramma’s van de Amsterdamse partijen, iets wat ik nog nooit eerder heb gedaan. Het is allemaal gelul in de ruimte, van alle prachtige plannen wordt niets waargemaakt: een stoephoer op crack en meth is betrouwbaarder dan een verkiezingsprogramma. Ik begin vandaag bij GroenLinks, de partij die ik meer haat dan welke partij dan ook. 

De laatste keer dat ik heb gelachen met GroenLinks, was in de vorige eeuw. Het vrolijke lijsttrekkersduo Ina Brouwer & Mohammed Rabbaerabarbergebrabbel gaf in 1994 een partijfuif (toepasselijk getiteld Planet Earth) en had August de Loor gevraagd voor een drugsadviesje. Een jaar of vier geleden kwam ik August tegen in de bergen rond Silves in de Algarve. Hij was op de racefiets en logeerde bij een ouwe vriend van me. De MDHG (de junkiebond in de volksmond) bestond toen net veertig jaar en was door streetcornerworker August opgericht tijdens de heroïne-explosie door de komst van de Surinamers na de onafhankelijkheid. De Loor vertelde me schitterende verhalen over de driehoek van 020, het drugsbeleid dat compleet faalt en de zwaar overdreven verhalen over crystal meth.

Enfin, dat GroenLinks-feest liep gierend & episch uit de hand in de IJsselhallen in Zwolle want heel dealend Nederland en een paar duizend Marokkanen (toen al!) plus een contingent gabberhousers kwamen af op deze apocalyptische dansorgie met een lawine van coke, heroïne, speed, hasj, wiet, base, lsd en xtc. 

GroenLinks pleitte heel terecht voor de legalisering van alle drugs. Wijnand Duyvendak, de adjunct van Ravage, kon die avond gek genoeg niet komen dansen want die moest winkelen bij de Macro. In het holst van de nacht!

Juffrouw De Rijk en de gebroeders Duyvendak vormen inmiddels een dynastie binnen GroenLinks. Zeg maar nieuwe adel, een verschijnsel dat we eerder zagen bij de Ceausescu’s binnen de kommunistiese partij van Roemenië

Enfin, ik moest GroenLinks van mijn baas, de Binnenlandse Veiligheidsdienst (BVD), van binnen uit slopen en mollen en dat is me aardig gelukt, want het monsterverbond van CPN, PSP, PPR, EVP en GVD won bij de eerstvolgende verkiezingen maar twee zeteltjes of daaromtrent. De voorspelling van Mo Rabarber dat zijn Marokkaanse familieleden massaal op GL gingen stemmen omdat ze die avond in de IJsselhal gratis drugs kregen, bleek niet helemaal uit te komen. Nepotisme en cliëntelisme werken niet aan gene zijde van de IJssel, waar men het liefst zwientje tikt, naar de brommer kiekt, heukt en beukt en hoert en snoert.  

Ik heb kort daarna onder onder mijn infiltrantennaam Rob Tuinboon in opdracht van de BVD een leuk stukje geschreven voor Ravage, het gezellige gezinsblad van GroenLinks.

Uit dank schonk de BVD mij een zilveren pen met inscriptie én een stropdas omdat ik tot agent-provocateur van 1994 werd uitgeroepen.

Eind goed al goed dus, vooral omdat die orgie GroenLinks een tekort van bijna honderdduizend gulden in de partijkas opleverde, hetgeen natuurlijk helemaal los stond van het feit dat Mo Rabbaerabarbergebrabbel toentertijd de financiële expert van GroenLinks was. 

Mijn toenmalige verloofde ging wel eens om met Mirjam de Rijk, de latere partijbarones van GroenLinks én mijn latere collega bij De Groene Amsterdammer. Zij woonde met haar toenmalige vrijer in een alternatieve woongroep (goh!) en daar woonde ook Duyvendak. 

Duifje was in de woongroep een natuurlijke leider, het alfamannetje zogezegd, en dientengevolge een begerenswaardige vrijgezel hetgeen niet onopgemerkt voorbij ging aan woongroepgenote Mirjam de Rijk – inmiddels beschäftigt met de eindoplossing van de terrasverwarmers en het dieselprobleem in de stad Utrecht – die van de een op de andere dag haar jutetasje inpakte en haar communepartner verruilde voor Duifje. 

Juffrouw De Rijk en de gebroeders Duyvendak vormen inmiddels een dynastie binnen GroenLinks. Zeg maar nieuwe adel, een verschijnsel dat we eerder zagen bij de Ceausescu’s binnen de kommunistiese partij van Roemenië. En daar liep het tenminste goed mee af, zoals het gewoon is in Karpatensprookjes. Tot zo ver mijn milde allergie (valt best mee, die haat) voor GroenLinks. 

Even wat bulletpoints uit het vierjarenplan van kameraad Groot Wassink: 

Jongeren vanaf 14 jaar moeten gelijkwaardig kunnen meedoen en meestemmen bij alle democratische instrumenten.

Dat is goed nieuws voor minderjarige drillrappers en messentrekkers uit de Bijlmer en 020-Gaza! Eindelijk meebeslissen! 

Een kwart van de Nederlandse veertien- tot zestienjarigen is zo goed als analfabeet. GroenLinks noemt dat laaggeletterd, hetgeen vermoedelijk betekent dat die gastjes Coca-Cola kunnen lezen op het etiket van een drieliterfles. Ga er maar van uit dat het analfabetisme in de kansenwijken van 020 dubbel zo hoog is als landelijk. Dat komt GroenLinks natuurlijk prima uit, een domme achterban die als Sturmabteilung ingezet kan worden. Hier de oplossing.   

Er komt meer aandacht voor laaggeletterdheid en de problematiek van laaggeletterdheid wordt bespreekbaar gemaakt zodat beter kan worden doorverwezen naar ondersteuning en passend taalonderwijs.

Jaja, ze gaan de problematiek van laaggeletterdheid eerst bespreekbaar maken. Met Sint Juttemis zeker, of als het Suikerfeest en de eerste dag van de ramadan op dezelfde dag vallen. 

Leg dat maar eens in Jip en Janneke-taal uit aan de doelgroep – veertienjarige drillrappers en piepjonge mohammedanen – zonder etnisch te profileren

We voeren stadsbreed een lokale (digitale) munt in zodat waarde lokaal blijft circuleren. De gemeente bevordert de circulatie van de munt door hem zelf te gebruiken bij inkopen, leges en de belasting van commercieel gebruik van de openbare ruimte.

Weer zo’n totaal onzinnig plan dat nooit uitgevoerd gaat worden. Wel handig voor de drugshandel, zo’n lokale digitale munt. Graag wel munten met grote letters, anders snapt de laagletterige achterban het niet. 

Wij zijn tegen privacybeperkende en racismegevoelige veiligheidsmaatregelen zoals camera’s met gezichtsherkenning en preventief fouilleren.

Ja, stel je voor dat de veertienjarige, laaggeletterde achterban van GroenLinks etnisch geprofileerd wordt! 

Digitalisering mag niet leiden tot ongelijkheid of segregatie. We toetsen alle nieuwe en bestaande algoritmes op nadelige effecten zoals discriminatie en we stoppen met algoritmes die discriminatiegevoelig zijn.

Leg die zin maar eens uit aan een drillrapper. 

Het vliegverkeer op Schiphol wordt teruggedrongen; we stoppen de nachtvluchten en korte vluchten, vliegveld Lelystad blijft dicht en we lobbyen in Den Haag en Europa tegen goedkope vliegtickets.

Tuurlijk!

We schrappen nog eens 30.000 parkeerplaatsen om het autoverkeer en daarmee de CO2-uitstoot in de stad terug te dringen. 

Tuurlijk! 

We ontwikkelen een Amsterdamse aanpak tegen discriminatie, seksueel geweld, exposing en shaming in de fysieke en online wereld. We besteden specifiek aandacht aan de impact van exposen en shamen van jonge vrouwen en LHBTIQ+- personen uit gemeenschappen waarin seksualiteit een taboe is.

Leg dat maar eens in Jip en Janneke-taal uit aan de doelgroep – veertienjarige drillrappers en piepjonge mohammedanen – zonder etnisch te profileren. 

Op zo’n moment hoop ik echt dat BIJ1 minimaal 1 zetel jat van GroenLinks, want kameraad Groot Wassink heeft flink lopen sjoppen in het partijprogramma van het Sylvana-circus. 

GroenLinks is gewoon Bij1 met HAVO. 

Kijk, dat is nou handig: een kiekje met de vijf GroenLinkser die overblijven in de gemeenteraad van Amsterdam. Het zal met overigens niks verbazen als er maar 4 overblijven dus zwaai maar met je handje Kris van der Veen. En wat zie ik helemaal onderaan de lijst? 

De lijstduwers! 

40. Kauthar Bouchallikht 

41. Eric Corton

Eric Corton! Hoe desperaat ben je dan!

De paniek is kennelijk gigantisch bij GroenLinks, dat dus minimaal gehalveerd gaat worden op 16 maart. Dat blijkt wel uit het plotselinge en doorzichtige windmolenoverleg, toen verschillende bewonersgroepen met slaande deuren vertrokken. Pijnlijk, want de ‘reflectiefase’ was juist bedoeld om met de tegenstanders van windturbines in gesprek te komen. Tegenstanders die al maanden meepraten over de windmolenplannen in zogeheten ‘klankbordgroepen’ hebben daar nu schoon genoeg van. Ze zijn zwaar teleurgesteld over een brief die wethouder Marieke van Doorninck (Duurzaamheid) deze week aan de gemeenteraad stuurde. In een boze brief aan Van Doorninck hebben ze aangekondigd dat ze niet langer meedoen aan de reflectiefase. 

De Amsterdammer die op 16 maart ondanks mijn j’accuse toch op GroenLinks stemt, is levensmoe of familielid van Van Doorninck of Groot Wassink

Van Doorninck vind ik zo mogelijk nog enger en griezeliger dan Groot Wassink. Kijk maar naar haar plannen voor het inpolderen van de Sloterplas, met de bedoeling daar het Van Doorninck Theater neer te zetten. 

En nog een teken van paniek: het totaal opportunistische GroenLinks aast nu op de stem van de expat. 

GroenLinks lanceerde zelfs een speciale Engelstalige website waarop expats eenvoudig kunnen controleren of ze stemrecht hebben bij de raadsverkiezingen van 16 maart 2022. Dat kan, heel slim, in ruil voor de contactgegevens van de gebruiker in kwestie, zodat de partij contact kan houden tijdens de campagne. Voor het eerst heeft GroenLinks nu ook een uitgebreide samenvatting van het verkiezingsprogramma in het Engels gepubliceerd en een speciale expatcoördinator aangesteld tijdens de campagne. “Nee, dat heeft niet te maken met een recente peiling,” antwoordt een woordvoerder van GroenLinks op de vraag of de recente tegenslag in de opiniepeilingen ten grondslag ligt aan deze belangstelling voor nieuwe kiezersgroepen. “Mensen komen vaak naar Amsterdam omdat het een progressieve stad is, ze delen vaak dezelfde waarden als GroenLinks.”

Donder toch op met die kletskoek! Stelletje halve zolen! Enfin, de Amsterdammer die op 16 maart ondanks mijn j’accuse toch op GroenLinks stemt, is levensmoe of familielid van Van Doorninck of Groot Wassink. 

'Denn die einen sind im Dunkeln.
Und die andern sind im Licht.
Und man siehet die im Lichte.
Die im Dunkeln sieht man nicht.'

— Rutger Groot Wassink (@RutgerGW) June 25, 2016

Stem dan op Zorgvlied. Daar wordt de boel tenminste fatsoenlijk bestuurd.