Egan Bernal en het glanzen van HET wielermoment van 2021
Frank Heinen keek naar Egan Bernal en zag een trage, wat secundair reagerende jongen, met de oogopslag van iemand die bruusk uit zijn remslaap is gehaald. "Bernal straalt exact de lichte verveling uit die nodig is om een groot wielrenner te zijn."
Als je als volwassene na lange afwezigheid terugkeert naar de straat waar je ooit bent opgegroeid, twijfel je altijd even. Is dit het? Was dit de plek? Zo klein? En waar is die ene boom? Het is alsof al je herinneringen, al die verhalen die je aan jezelf en aan anderen hebt verteld, al die beelden en geluiden en geuren die nooit meer uit je geheugen zullen wijken, al word je honderd, voor je ogen ineenkrimpen tot teleurstellend alledaagse proporties. Een straat als alle andere, was het dit huis, of dat ernaast? Eenmaal ontdaan van de gouden gloed waarmee je als kind alles bestrijkt wat je ziet en meemaakt, lijken ze allemaal op elkaar. Dat geeft niet: het is gebeurd, de vergulde herinnering is even waar als de grijze realiteit.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
