Spring naar de content

Hoe Muntz & Van Amerongen de Nederlandse Oscars redden 

Rob Muntz en Arthur van Amerongen waren eregast bij de zestigste uitreiking van Zilveren Nipkowschijf. Een fotoreportage.

De Zilveren Nipkowschijf bestaat zestig jaar en omdat Rob Muntz, Willem Davids en ik die wonnen voor het beste radioprogramma van 2004, waren wij uitgenodigd als eregasten. Mediageil als we zijn, besloten wij een sfeervolle documentaire te gaan maken over dit geweldige feest, te vergelijken met de Amerikaanse Oscars-uitreiking. 

Wij dus pitchen bij echt alle omroepen met ‘De dood van de humor in mediaal Nederland / De oorlog tegen woke’ als werktitel: uiteraard eerst bij de VPRO en BNNVARA, onze natuurlijk biotoop, en toen we we daar keihard werden afgewezen wegens te wit, te oud, te cisgenderheterofiel, te dik en te rechts, daalden wij af naar de TROS, de AVRO, de EO, Omroep Zwart en de NCRV, werden wij plotseling gebeld door Arnold Karskens, de grote baas van Omroep Ongehoord Nederland die ik nog ken van diverse oorlogsgebieden. Ik heb nog een gaatje in de programmering riep hij enthousiast, en ik zoek nog wat jong talent. En daar gingen onze jonge helden op stap, samen met mijn uitgever Otto Wollring, bij wie begin juli De Vette Van Amerongen en medio oktober Safari Eurabia verschijnt. Ik ben al sinds 1 januari op reis door gans Europa voor mijn project Safari Eurabia, dat gefinancierd wordt door mijn buurman in de Algarve, Bart Nijman, de capo di tutti capi van GeenStijl. Inmiddels schreef ik reeds 30 feuilletons voor Safari Eurabia en begin juli ga ik, nadat we eerst de tiende sterfdag van Gerrit Komrij herdacht hebben in Vila Pouca da Beira, en het glas heffen op deel 1 van de biografie van Ger, door mijn grote vriend uit Porto: professor Arie Pos. 

Abboneer op een lidmaadschap

Flinke korting op een digitaal jaarabonnement

Sluit nu voordelig een abonnement af en maak kennis met de journalistieke kracht van HP/De Tijd. (Op elk moment opzegbaar.)

Kies een abonnement

We werden op de rode loper ontvangen door de charmante Manon de Weerd, de pr-chef van het festijn. Onmiddellijk stoof Jeroen Pauw op mij af, mijn trouwste fan, die ik nog ken van café De Eland aan de hoofdstedelijke Elandsgracht (midden jaren zeventig). We wisselden wat boeken uit en ik moest Jeroen kort houden omdat iedereen mij en Robbie wilde spreken (we waren immers de jongste gasten bij de Nederlandse Oscars-uitreiking). Goed, ik ben nu druk aan het monteren met Rob Muntz en Willem Davids, en volgende week kunt u ons beluisteren bij ON! En ik kan u ook alvast verklappen dat de divibokaal dit jaar niet werd uitgereikt! Ik wens u allen een zomers weekeinde, en ik ga nu met Muntz en ons ruktentje naar Oerol! Heuken en Beuken! 

Daarom kijken we even naar de beelden en mag u raden wie u nog herkent van Hillywood! Ik geef er vast eentje prijs: André van Duin, een van onze grootste fans.