Spring naar de content
bron: ANP

Op bezoek in het hoofd van Matthijs van Nieuwkerk

De DWDD-presentator Matthijs van Nieuwkerk maakt dezer dagen lange wandelingen in de bergen en is niet bereikbaar voor commentaar. Laat de landelijke discussie over ‘wel of niet meer tonnen voor Van Nieuwkerk’ de man zelf dan helemaal koud of werpt hij vanuit de bergen diepe blikken op zijn innerlijke wereld? Erdal Balci sluipt in het brein van de bekendste miljonair van de Publieke Omroep.  

Gepubliceerd op: door Erdal Balci

“Okay, ook ik maakte wel eens een uitglijder. Maar heeft Messi nooit een mindere dag? Die uitzending met Maxim Hartman. Had nog zo mijn twijfels over wel of geen podium geven aan een seksist met een flutboekje met tips over hoe je vrouwen op grond van hun uiterlijk in allerlei hokjes kunt plaatsen. Dat die zijn flauwekul mocht komen verkondigen tot daar nog aan toe, maar hoe kon ik zo stom zijn om hem te vragen een vrouw in het publiek te typeren. Die etterbak hoefde niet lang naar de dikke mevrouw te kijken om te zeggen dat ze op het eerste gezicht op een tweezitter leek. Ik kon me niet inhouden en lachte hardop. Die arme mevrouw ging bijna huilen uit schaamte en ik bleef maar lachen.

Toegegeven, dat was erg, maar zet eens iemand anders op mijn plek, elke dag van zeven tot acht. Wedden dat die elke week wel een flater slaat? Al die gasten, duizend mensen met duizend dikke ego’s, ego’s die in het licht van de studiolampen helemaal gaan schitteren. Zoals ze elke avond de trappen nemen naar de studio in de grote kelder, de laatste tree als die van maanlander The Eagle. En de vloer bij ons de maan waar ze de eerste stap zetten. One small step for man, one giant leap for mankind. Hahaha. In deze bergen begin ik wel erg origineel te denken. Zou het geen idee zijn om te stoppen bij de omroep en aan een roman te beginnen… Houden ze tenminste hun bek over mijn salaris en laat ik ze een poepje ruiken met een internationale bestseller.

Abboneer op een lidmaadschap

Flinke korting op een digitaal jaarabonnement

Sluit nu voordelig een abonnement af en maak kennis met de journalistieke kracht van HP/De Tijd. (Op elk moment opzegbaar.)

Word abonnee

Maar dan moet ik wel een mooie openingszin hebben. “Met het feit dat ik in staat ben om deze zin op te schrijven bewijs ik dat ik na mijn veertigste heb leren lezen en schrijven, en deze tweede zin die ik neerkrabbel is het getuigschrift van mijn wil om mijn opmerkelijke verhaal te doen…” Heb ik deze zin nou net helemaal zelf bedacht? Zit er soms magie in deze bergen? Of klopt mijn argwaan en zit een of andere gast al een kwartier in mijn brein te wroeten?

Maar goed, het vaderland kan het dus niet verkroppen dat ik boven de ambtenarennorm wil verdienen. Ze snappen het niet, ze hebben geen idee van waar ze over lullen. Ze kennen mij niet, ze weten niet dat het bij de salarisstrijd tussen Messi en Ronaldo niet om de centen gaat. Het is de hoogte van het bedrag dat de stand van de competitie aangeeft. Ik haal de hoogste kijkcijfers maar mag desondanks niet het hoogste salaris verdienen… Dat is toch niet eerlijk, dat is toch niet goed?

Over goed en slecht gesproken, de perziken die ik gisteren van de boom heb geplukt waren geweldig. Goeie perziken. Als een mens in zijn hele leven alleen maar goede perziken eet, vervaagt de betekenis van goede en slechte perziken. En waarom vond ik de perziken van de boom zo goed? Omdat ze met hun sappigheid en versheid mij het gevoel gaven dat ze mijn bestaan ondersteunen.

De mensen hebben niet door dat De Wereld Draait Door met mij als presentator hetzelfde is als die goede perziken. Je waardeert goede perziken pas als je een keer verrotte perziken in de mond krijgt. Belachelijk dat ik als een geldwolf word neergezet terwijl ik ze dag in dag uit op hun wenken bedien met herkenning, gezelligheid, informatie, muziek en rust. Ik ondersteun hun bestaan, maar ze zien het niet en kunnen niets anders dan over mijn geld kwekken.

Nederland wil mij een moraal opleggen. Hun moraal is niet die van de omroepwereld. Ik moet iets doen. Ik zou heus wel tegen de bierkaai willen vechten, maar daar ben ik te oud voor. Jarenlang aan een roman werken duurt mij ook te lang. Ik moet iedereen op zijn plek zetten door te laten zien hoe uitzonderlijk goed ik ben. Zoals Maradona een kampioen maakte van subtopper Napels, zo moet ik met een ander programma buiten prime time anderhalf miljoen kijkers halen. Dat zal ze wel de mond snoeren. Jammer dat ik hoog in de bergen geen bereik heb, anders had ik Hox meteen kunnen bellen om te zeggen dat ik ermee kap. Wacht even, is het soms niet mijn idee en is het weer die lummel die al een uur aan mijn hersenen zit te frommelen? Geen paniek. Blijf lachen Matthijs, blijf lachen…” 

Lees ook over het salaris van Matthijs van Nieuwkerk: Directie BNNVARA heeft een héél groot probleem