Soms stuit je op een krantenbericht waarvan je vermoedt dat er meer achter zit dan wat de schrijver van het bericht ons heeft willen meedelen. Prudentie of te grote betrokkenheid kunnen de reden zijn voor die terughoudendheid, maar steeds vaker is politieke correctheid het motief om informatie achter te houden.

Schrijven is schrappen, nietwaar, en ook bij kranten is de ruimte voor een bericht of verslag doorgaans beperkt.

Laatst had ik dat bij een bericht in Trouw: “KNVB zet twee Utrechtse voetbalverenigingen uit de competitie”. De bond was tot deze verstrekkende maatregel overgegaan, omdat zich bij de clubs vv DWSV en SVA Papendorp regelmatig ongeregeldheden hadden voorgedaan. Zoals scheldende spelers, vechtende toeschouwers en scheidsrechters die voor hun leven moeten wegrennen. Dit alles komt bijna elke week voor, maar bij deze clubs was het wel heel erg.

In Trouw werd vooral ingegaan op de vraag hoe de KNVB denkt het geweld op de voetbalvelden te beteugelen, maar wat voor clubs DWSV en Papendorp nu eigenlijk zijn, daar kwam je bij die krant niet gemakkelijk achter. Vermoedelijk had ik het bericht ook weggelegd, als mijn oog niet was getroffen door het terloops zinnetje: “Papendorp voetbalde vorig jaar onder de naam Magreb’90”.

Magreb’90 veranderen in Papendorp, dat doe je niet zo maar.

Ik keek en herlas het nog eens, maar het stond er echt. De club die tot vorig jaar Magreb’90 heette, had haar naam veranderd in Papendorp.

Beide topografische identiteiten waren mij niet helemaal onbekend. Magreb (of Magrib) is de benaming voor het noordwestelijke deel van Afrika, het gebied waar de islamitische landen Marokko, Algerije, Tunesië, Mauritanië en Libië liggen. Kennelijk hebben immigranten uit deze landen in 1990 hun eigen voetbalclub opgericht. Een nastrevenswaardige ambitie, maar in 2018 moet er in het 28-jarige bestaan van de club iets vreselijks zijn gebeurd. Want Magreb’90 veranderen in Papendorp, dat doe je niet zo maar. Stel je voor dat de Joodse sportvereniging Maccabi zich ineens zou omdopen tot RKAVIC (Rooms Katholieke Amsterdamse Voetbalvereniging Ignatius College), dan zou je ook denken dat de wereld volkomen krankzinnig is geworden.

In Papendorp ben ik wel eens geweest, ik heb er zelfs gefilmd. Papendorp is onderdeel van de Utrechtse wijk Leidsche Rijn. Op de architectuur aldaar heb ik eens becommentarieerd, zoals hier is te zien:

Leidsche Rijn was de eerste vinexwijk van Nederland, maar Papendorp bestaat al sinds de twaalfde eeuw. Oorspronkelijk was het een woeste polder, waar de papen – ook wel roomsen of tofelemonen genoemd – naar toe werden verbannen. In latere tijden zijn Papendorpse straten genoemd naar beroemde cartografen, zoals Mercator en Ortelius – een machtig eerbetoon der Papendorpers. Tegenwoordig is Papendorp vooral bedoeld om voetbalclubs met Marokkaanse leden, en een dito geschiedenis, een andere naam te geven. Een beetje zoals kroongetuigen, die een andere identiteit moeten aannemen.

Voor meer informatie over DWSW en Papendorp had ik helaas weinig aan Trouw, maar het AD bracht uitkomst. Die krant is minder politiek correct en daarom meer geneigd te berichten over de achtergrond van clubs waar regelmatig vechtpartijen plaatsvinden. Een groter verschil qua afkomst en een grotere overeenkomst qua agressie is tussen beide clubs niet denkbaar.

De als papen vermomde Magreb-voetballers zorgen voor net zo veel overlast als de oorspronkelijke Magreb-voetballers.

Volgens het AD werd “DWSV in 1931 opgericht door grondwerkers en stratenmakers uit de Rode Brugbuurt”. Daar kraaide de Rode Haan opstandig, maar de laatste tijd durven veel tegenstanders niet meer tegen die voormalige socialisten van DWSV te voetballen. Nog onlangs greep de machtige arm van het proletariaat naar de keel van een arbiter. De scheids wist die arm gelukkig nog net te ontwijken, maar zijn smeekbede aan de toeschouwers om de politie te bellen – “ik dreigde het niet te overleven” – bleef aan dovemansoren gericht.

Bij Magreb’90, alias Papendorp, ging het er niet veel anders aan toe. Door middel van naamsverandering heeft Magreb’90 getracht het imago te verbeteren. Dat is, zoals nu blijkt, niet echt gelukt. Integendeel; de club heeft het afgelopen jaar aan alle clichés beantwoord, die over Marokkanen (en de islam) leven bij het Nederlandse klootjesvolk. Vermoedelijk wist men bij Magreb’90 niet wat papen betekent – of misschien juist wel – want anders had men wel een andere naam gekozen. Veel geholpen heeft het intussen niet, aangezien de als papen vermomde Magreb-voetballers voor net zo veel overlast zorgen als de oorspronkelijke Magreb-voetballers.

Terwijl het onder leiding van de toenmalige voorzitter Najim el Houati aanvankelijk allemaal nog zo voorspoedig verliep bij Magreb’90, een enkel toevallig knokpartijtje buiten beschouwing gelaten. De club promoveerde naar de hoogste klasse van het amateurvoetbal, maar toch doemden spoedig problemen op. Er werd door de fiscus een belastingschuld van 400.000 euro opgeëist en volgens het AD werd voorzitter Najim el Houati drie jaar geleden “aangehouden op het vliegveld in Turkije tijdens een trainingskamp met zijn club. De voorzitter zat een jaar vast voordat hij werd uitgeleverd aan Marokko. Daar is hij veroordeeld voor drugshandel en het witwassen van geld. Ook in Nederland moet hij nog voorkomen”.

Zoiets schiet niet op.

En dus werd het tijd de naam Magreb’90 te veranderen in SVA Papendorp. Met als gevolg: twee degradaties achter elkaar. Afgelopen week werd Papendorp, als voetbalclub zijnde, helemaal lam gelegd. Jammer van dat kunstgrasveld waarin de gemeente Utrecht nog pas voor vier ton heeft geïnvesteerd. Ze hadden er ook de belastingschuld van de papen mee kunnen betalen. Nu moet je maar afwachten of er ooit nog gevoetbald gaat worden op de thuisbasis van het sportcomplex Papendorp. En dat zou natuurlijk jammer zijn en bepaald niet integratie-bevorderend.

De website van Magreb’90 geeft een paar praktische tips om beter te worden als voetballer, en eigenlijk ook als mens. Bovenaan staat: “Verbeter u perifere visie”. Perifeer is een moeilijk woord, maar de uitleg verduidelijkt veel: “Met dit vermogen kan een speler de anticipatie van de marker voorspellen of een metgezel ongemarkeerd vinden, zonder het hele lichaam hiervoor te hoeven bewegen. Maar een studie uitgevoerd aan de Federale Universiteit van Goiás in het jeugdteam van Vila Nova vond dat het mogelijk is om het te ontwikkelen met enkele eenvoudige oefeningen”. Het is maar dat u het weet, als u nog eens tegen de papen van Magreb komt te voetballen.