Spring naar de content
bron: YouTube - NPO

Ook Don Arturo stopt met rechtse opinie en wordt Aldi-dominee

En ineens stond ik pontificaal in het Algemeen Dagblad omdat ik publiekelijk de Aldi had verdedigd tegen een lafhartige lastercampagne door het televisieprogramma Kassa.

Gepubliceerd op:
Geschreven door: Arthur van Amerongen

Kassa probeerde de argeloze kijker wijs te maken dat een mandje boodschappen bij de Aldi en de Lidl veel duurder is dan bij de Albert Heijn. Toen brak mijn klomp. Nou geeft meneer Rutte al jaren het slechte voorbeeld door zijn onderdanen gek te maken met Pinokkio-mantra’s als: “U wordt steeds rijker terwijl het leven steeds goedkoper wordt; Nederland heeft meer zonuren dan de Algarve; Amsterdam is veiliger dan Madurodam; de islam is liefde en ‘ik ga heus niet naar Brussel’,” maar het afserveren van de Aldi, die sympathieke Duitse prijsvechter, als een gewetenloze woekeraar à la Marqt vind ik echt een gotspe.

Vanuit een onwrikbaar rechtvaardigheidsgevoel dat ik van mama heb meegekregen, trok ik dus ten strijde tegen de onverteerbare en onversneden lulkoek van Kassa.

Terecht suggereerde ik dat de Albert Heijn het programma Kassa wellicht sponsort want ik kijk nergens meer van op. Frans Klein, de machtige kobold van de NPO, is immers ook in allerlei financiële malversaties verstrikt geraakt als ik de pers mag geloven. De tijd dat de Publieke Omroep onkreukbaar en netjes was, ligt ver achter ons.

Ik lees net dat Fransje Klein het nieuwe programma van Arie Boomsma, getiteld Er zit een Homo in de Kerk, verboden heeft. Nou heb ik bij de krul op de hoofdstedelijke Prinsengracht vernomen dat Frans daar geroepen schijnt te hebben: “Laat die engerd van een Arie maar Er bukt een Nicht in de Moskee voor Talpa gaan maken. Die vuiligheid komt er bij mij niet in!”

Abboneer op een lidmaadschap

Flinke korting op een digitaal jaarabonnement

Sluit nu voordelig een abonnement af en maak kennis met de journalistieke kracht van HP/De Tijd. (Op elk moment opzegbaar.)

Word abonnee

Enfin, Follow the Money van mijn dierbare kunstbroeder Eric Smit gaat de diverse stinkende beerputten op het Mediapark tot op de bodem leegzuigen en anders doet collega Ton F. van Dijk van de Haagsche Post het wel.

De dagen van Kleine Fransje zijn geteld!

Nou zal de lezer denken: is het niet verdacht dat doctorandus Van Amerongen openlijk de Aldi steunt? Krijgt hij wellicht korting bij de filialen van de Albrecht Diskont in de Algarve?

Laat ik eerst even leeglopen over de Albert Heijn. Ik ben godzijdank al een eeuwigheid weg uit het treurige moederland maar nooit zal ik die oplichters en flessentrekkers van de Albert Heijn vergeten. Attenooie, wat was die teringkruidenier duur!

Als ik als arme student een paar noodzakelijke levensmiddelen (bier, bessenjenever en knakworsten) in mijn mandje smeet, was ik al een geeltje in guldens kwijt. Een bonuskaart weigerde ik, want de overheid wist al genoeg pikanterieën over mijn persoontje en het ging (en gaat) niemand aan op wat voor dieet ik leefde.

Toen ik na jaren vrijwillige ballingschap in het Midden-Oosten, Maastricht, Brussel en Zuid-Amerika weer eens een bezoekje bracht aan 020, zag ik dat de Albert Heijn als een soort ebolavirus om zich had heen gegrepen en overal leuke historische pandjes had bezet.

Enfin, ik ben ook niet de beroerdste en ik vind het fijn en handig dat de Appie altijd een rookwarenbalie heeft waar ik ook nog eens krantjes en tijdschriften als De Lach en de Party kan kopen.

Dat mag ook wel eens gezegd worden.

Zo was ik laatst was in een café in Utrecht en toen moest ik mijn paspoort laten scannen door de sigarettenautomaat! What’s next, vrienden?

Nein, nein, nein: ik word dus niet gesponsord door de Aldi. Ik vind het gewoon een sympathieke keten en dat komt niet alleen door de skihutachtige ambiance en vanwege het feit dat je er altijd lekker in alle rust kunt poepen, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Albert Heijn in Nederland. Als je daar hoognodig moet, kijken ze je aan alsof je een vieze gore straatjunk bent die een spuit wil zetten in zijn aan flarden gespoten aderen of desnoods in zijn oogbal.

“Ga maar lekker bij café De Eland kakken, viezzzze ouwe man”, zei laatst zo’n schappenvuller tegen mij in Mokum.

De Aldi en de Lidl stonden vanwege het strakke dozenconcept altijd hoog aangeschreven bij mijn kunstenaarsvrienden die nu allemaal dood zijn. Omstreeks 1973 bezocht ik al het eerste Aldi-filiaal in Nederland, puur uit esthetisch oogpunt en vanwege de DDR-esque leegheid en soberheid.

Ik heb dus nooit neergekeken op de Teutoonse Preiskämpfer, temeer omdat de Aldi pas in 1946 werd opgericht door de broers Karl en Theo Albrecht en dus goed was na de oorlog.

Overigens kom ik zowel bij de Aldi als bij de Lidl in mijn geliefde Olhão. Allebei verkopen ze prima volgens Reinheitsgebot gebacken zwaar Duits brood maar het hondenvoer is bijvoorbeeld veel beter bij de Aldi. Het duurdere assortiment nat- en droogvoer van de Aldi is getest door het prestigieuze Max-Planck-Gesellschaft en scoorde bijzonder goed en bijvoorbeeld veel beter dan Pedigree, dat modegrillvoer dat vooral geliefd is bij Gooise vrouwtjes en hun kutlikkertjes.

Mijn honden lusten pap van Aldi-vreten. Het hondenvoer van de Lidl daarentegen vinden ze smerig.

Verder koop ik bij de twee concurrerende moffen kaas & yoghurt en graai ik altijd wat uit de bakken vol goodies. Dat kan een leuke onderbroek zijn, een schroevendraaier, een plantenspuit of iets dat ik in de bips kan stoppen, al staat dat meestal niet in de gebruiksaanwijzing.

Voor groente en fruit kan je beter op de keuterboertjesmarkt zijn op zaterdagmorgen, op de kade van Olhão, en voor echt lekker dingen ga je natuurlijk naar de Apolónia. Maar daar ben je al 100 euro kwijt als je een takje tijm, een pak Engelse crackers en een reepje chocolade in je karretje flikkert.

Ook leuk aan de Aldi vind ik het LGBTQ+-personeelsbeleid, al vermoed ik dat de jongens achter de kassa het vaak nog niet van zichzelf weten en lijkt het allemaal projectie van de bedrijfsleider te zijn.

Al met al is de Aldi in de Algarve een progressief bedrijf met hele vriendelijke prijzen voor armoedzaaiers, tokkies, gierige Nederlandse camperaars en aparte mensen zoals ik. Daarom ga ik vanaf nu het Aldi-evangelie prediken. Ik ben er ook wel klaar mee om voor homofoob, islamofoob, antisemiet, zionist, jodenvriend, vrouwenhater, racist, xenofoob en pokdalige impotente dwerg te worden verrot gescholden. Hoeveel haat kan een fatsoenlijk mens verdragen. But you can’t get a good man down!

En daarom: heil Aldi! De Aldi is Liefde en let echt op de kleintjes.