Koopt u ook steeds dezelfde kleren?
Als u in uw kledingkast kijkt, lijken veel dingen dan op elkaar? Ik bedoel: heeft u bijvoorbeeld meer dan één donderblauwe trui? Meer dan één gelijkzittende broek? Rok? Jurk? Vest?
Het valt me namelijk op dat de kledingstukken die ik het allermooist vind in winkels meestal erg lijken op iets wat ik al heb. Ik schaam me hier wel voor: waarom zou je meerdere keren hetzelfde kopen als je het al hebt? We moeten toch eigenlijk minder kopen, duurzamer omgaan met spullen, zoals u bijvoorbeeld hier en hier kon lezen.
Toen mijn grootmoeder stierf ruimden haar kinderen haar huis op. Bij de kledingkast aangekomen ontdekten zij een bron voor grapjes. Oma had namelijk alles tien keer. Tien haast identieke, witte coltuien. Tien wollen hoofdwarmers. Tien bontjassen. Nouja, of drie. Maar bij wijze van spreken. Van niets was er slechts één. Mijn oma hield erg van winkelen.
Als mijn moeder ons vertelde over het kastopruimen, zei ze daar altijd bij dat zij het anders zou doen. Als haar dag zou komen, zou ze er vast en zeker voor zorgen dat wij niét tien precies dezelfde lavendelblauwe jasjes op hoeven te ruimen. Zij was niet zo’n shopaholic als haar moeder. Zij was namelijk een hippie en is nu zo’n milieubewuste, zuinige vrouw (Ondertussen is ze goed op weg om precies eenzelfde soort collectie op te bouwen waarbij mijn broer en ik zullen gniffelen, de dag dat zij er niet meer is en wij het huis gaan opruimen.)
De tien witte coltruien van grootmoeder zijn beroemd in onze familie. Maar het is niet alleen iets van oudere mensen. Al mijn vriendinnen die eind twintig of begin dertig zijn, doen het ook. De één houdt van jurkjes met een dikke panty of maillot, ik vermoed dat ze dertig jurkjes heeft van dezelfde lengte in dezelfde donkere kleuren. Ze ziet er altijd prachtig uit, daar niet van. Zelfs de meest modegevoelige vriendin doet het, hoewel zij vaker afwisselt. Laatst stonden we in een winkel waar ze een shirt paste dat ze eigenlijk graag wilde hebben maar waarbij ze teleurgesteld opmerkte: ‘ik héb het al…’ Ze kocht het natuurlijk toch.
Mijn collectie truitjes van hetzelfde model in asfalt of taupe is ook veel groter dan ik zou willen toegeven, evenals mijn voorraad zwarte sjaals. Gelukkig zien mensen het niet als je weer eens een shirt hebt gekocht dat verdacht veel lijkt op de vorige: ze zien namelijk niet dat het nieuw is. Dat scheelt wat schaamte. Je zou toch niet zo saai bekend willen staan.
Vanmorgen zette ik de pick-up uit die mijn vriend had aangezet voordat hij naar zijn werk ging en had ik een déjà vu. Het was die platenspeler die daar stond, en die plaat die erop lag en speelde. Mijn ex had precies die platenspeler en precies die plaat ook kunnen hebben (of heeft het zelfs).
In sommige opzichten verandert er niet zoveel per man/trui.
