Spring naar de content

Dijsselbloem: we snijden vrolijk verder. In onze vingers

Nou ja, lente is het toch al niet meer geworden dus dat Lente-akkoord kon op voorhand al in de prullenbak.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Dr. Doom

Mocht dat voor u al nieuws zijn, voor mij is het dat zeker niet. Enerzijds moet ik mijn pseudoniem natuurlijk eer aan doen, anderzijds zou ik best wel eens wat minder op de feiten willen wijzen.

U heeft die nieuwe auto en dat nieuwe huis niet gekocht. U heeft ook niet anderszins de bloemetjes buiten gezet. Uw premier had u daar wel om gevraagd. En dus zijn de tegenvallers zelfs in Den Haag nu al niet meer te missen. Het door Rutte c.s. verwachtte wonder is er niet gekomen. Jeroen Dijsselbloem kon er al vandaag bij RTL-Z niet omheen. Citaat: ‘Je hoeft geen whizzkid te zijn om te zien dat de economische problemen de laatste weken eerder groter dan kleiner zijn geworden.’ Ik zou daar aan willen toevoegen dat je een tijdje terug al geen whizzkid hoefde te zijn om te zien dat het onzin-gehalte van het Sociaal Akkoord dermate hoog was dat het niet misstaan zou hebben als de eerste de beste standup comedian het zou hebben gebracht.

Vanwege het Sociaal Akkoord werd een heel pakket bezuinigingsmaatregelen op de lange baan geschoven, daarmee alvast een voorschot nemende op de forse verbeteringen die elk moment in onze economie zouden plaatsvinden. We zouden dan later dit jaar vol tevredenheid kunnen vaststellen dat we er verstandig aan deden u als consument het voordeel van de twijfel te geven.

Ik had bij wijze van spreken mijn column voor dat moment al klaarliggen, maar mag hem nu al schrijven. Het is zeer de vraag of de uitgestelde bezuinigingen, die iedereen en ik dus ook gekkenwerk vonden, genoeg zullen zijn. Er komt nog wel wat bij, zoals de zaken er nu voorstaan kunt u maar beter rekening houden met miljarden. Want nog steeds is er met een nergens verkrijgbare Blokhypotheek en geen plan van aanpak voor de arbeidsmarkt, en geen enkele effectieve stimuleringsmaatregel. En dus snijden we vrolijk verder. En onszelf in de vingers.