Met z’n allen wegkijken van de reuzenslalom van Mark Rutte
Er zijn altijd mensen die feestjes willen vergallen. Van die types die zelfs bij een gouden plak van Sven Kramer nog zuur om zich heen blikken of er niet ergens wat mensenrechten geschonden worden, of politieke tegenstanders van een of ander regime worden omgelegd.
Amnesty International is zo’n club.
Van Amnesty moeten we over drie weken niet naar de openingsceremonie van de Olympische Spelen kijken – ze noemen het ‘Poetins pr-show’.
Hè, wat flauw nou toch.
Kijk liever naar Die Hard 1, of anders naar Die Hard 2, zeggen ze bij Amnesty.
Ze hebben er zelfs een Facebook-pagina voor opgericht.
Als je die berichten van Amnesty leest, krijg je het vermoeden dat ze daar net doen alsof de aanwezigheid van al onze politieke hotshots bij een feestelijke ceremonie in een land waar ze nu eenmaal andere zeden en gebruiken hebben opeens net zo belangrijk is als Zwarte Piet.
Misschien vinden ze dat nog echt ook.
Weet u wat?
Weet u wat? Ze hebben volstrekt gelijk, daar bij Amnesty.
Het Unoxgevoel
Mark Rutte, Edith Schippers en het koninklijk paar zullen op 7 februari gewoon gezellig bij de openingsceremonie aanwezig zijn. Het staatshoofd kennende zal er veel met vlaggetjes worden gezwaaid naar onze snowboard- en shorttrackhelden, er zal gejuicht worden als Ireen Wüst op de stadionschermen door het beeld marcheert, en het Unoxgevoel vol patriottistische kneuterigheid zal ervanaf walmen als van een bord hete boerenkool met worst.
Onze koning is een vrolijke kwast, en je kunt je afvragen wie wij nu helemaal zijn om hem dit middelbaremannenverzetje te ontnemen. We kunnen tenslotte ook niet allemaal geen bord voor ons hoofd hebben. Lekker laten gaan, plezier laten maken, na afloop een paar pilsjes achterover laten klokken in het Holland Heineken Huis en verder nooit meer op enigerlei wijze nog als een serieus te nemen factor beschouwen, lijkt mij de beste remedie waar het ons favoriete IOC-erelid betreft.
Reuzenslalom
Gisteren zat Mark Rutte bij Buitenhof met zijn gebruikelijke, jaloersmakende innemendheid te verdedigen waarom Nederland in Sotsji zo nodig moet worden vertegenwoordigd door hemzelf, de koning en koningin en de minister van Sport.
Presentatrice Marcia Luyten informeerde bij Rutte naar zijn beweegredenen.
De premier verwrong zijn gezicht. (Dat was nodig, want door te vaak lachen om niets is het in een nietsbetekenende grijns blijven hangen).
Volgens Mark was zo’n delegatie nodig, want de dialoog met Rusland moest wel aan de gang blijven.
In de tweede zin had hij het abstracte ‘dialoog’ al vervangen voor het ietwat prozaïscher ‘zakendoen’.
Zo rolt Mark Rutte, de man voor wie principes zijn als de poortjes op de skislalom straks in Sotsji – je kunt er maar het best met een boog omheen in een rit die onherroepelijk naar beneden leidt.
