Relnicht op de bank
Vorige week ging de bel. Ik houd niet van onaangekondigde visite en groene-stroomverkopers en deed mopperend open. Daar stond Sofie, een oudere, verre nicht, in het felle lentelicht.
Spuigaten
De eerste minuten keek Sofie minzaam zwijgend om zich heen en veegde enkele denkbeeldige kruimels van tafel. Daarna zuchtte ze diep en begon.
‘Johanna, kind, we moeten praten. Zo gaat het niet langer.’
Ik draaide onrustig op mijn plek. Wat ging er niet langer? Zou ze het gras in mijn tuin bedoelen? Dat moest nodig worden gemaaid. Sofie knikte meewarig.
‘Die columns, Johanna, die je schrijft. Werkelijk, het loopt de spuigaten uit. Je beledigt mensen, maakt ze boos, chagrijnig en dat moet maar eens afgelopen zijn.’
‘Afgelopen,’ stamelde ik verschrikt, ‘maar ik was net lekker op dreef!’
Goedkoop scoren
‘Ja, dat is dan jammer, maar ik kan niet langer aanzien dat je je talent vergooit.’
‘Hoezo, vergooit…’
‘Zoals ik het zeg. Je kunt zó leuk schrijven, ik kan me niet voorstellen dat je met al dat talent niet wat beters kunt verzinnen dan die debiele stukjes van je. Ik bedoel, negen van de tien keer gaat het nérgens over. Zeg nou zelf…’
‘Nou, ik eh…’
‘Zie, je weet het zelf ook niet. Je blaat maar wat in het rond, goedkoop scorend met lelijke titels als: Baas in eigen kut, Chillen met Barack. Kom op zeg, dat is toch allemaal niet erg verheffend, wel?’
‘Nee, misschien niet, maar anders lezen de mensen het niet hoor. Weet jij hoe vaak ‘Baas in eigen kut’ is aangeklikt?’
‘In ieder geval,’ Sofie tikte hard met haar lepeltje tegen haar kopje, ‘ik ben hier gekomen om je manieren te leren. Vanaf nu ga je alleen nog columns schrijven die ergens over gáán en die correct zijn. Dus niet meer roepen dat je met Obama hebt zitten blowen, geen vuige taal meer over kutten en kinky seks, kom op zeg, je kinderen lezen ook mee, hoor.’
Ik knikte beschaamd, mijn kinderen zijn mijn zwakke plek. Er zat misschien wat in. Ik zou mijn leven gaan beteren. Hier en nu. Maar hoe?
Jankvolk
‘Bied je excuus aan,’ sprak Sofie beslist. ‘Je hebt PVV’ers gekwetst, dunne vrouwen, homo’s, mensen die aan saaie seks doen, hondenbezitters, sowieso alle mannen, gristenen, vreemdgangers, vrouwen die op bezette mannen vallen en zo kan ik nog wel even doorgaan.’
‘Humorlozen en vreemdgangers,’ sputterde ik tegen, ‘verdienen geen excuus. Die moeten net zolang met grappen om hun oren worden geslagen tot ze huilend weglopen. Jankvolk is het. Niks dan klagen en zaniken. Terwijl we het zo goed hebben. Zand, zee, molens, carnaval, en elk dorp zijn eigen HEMA-worst.’ Ik pakte Sofie bij haar mouw. ‘En nou wegwezen, met je gepreek. Weet je eigenlijk wel zeker dat je familie bent?’
Relnicht
Nadat de deur met een klap was dichtgevallen stond mijn nicht nog een tijd boos te stampen op het pad. Mijn dochter kwam door de achterdeur naar binnen.
‘Wat moet dat in de voortuin,’ vroeg ze verbaasd.
‘O, dat is mijn nicht, Sofie.’
Ondertussen stond Sofie te gillen: ‘Heks! Sneue dertiger, kutfeminist!’
‘Relnicht, zul je bedoelen,’ sprak mijn dochter nuchter, ‘ennuh, zei ze nou dertiger? Haha, mocht je willen, mam.’
