Spring naar de content

Typhoon: ‘De westerse samenleving ondersteunt het idee van witte superioriteit’

In het zomernummer van HP/De Tijd geeft rapper Typhoon (pseudoniem van Glenn de Randamie, 1984) zijn culturele smaak prijs. Hij vertelt daarin onder meer over het schilderij dat hem inspireerde voor het nieuwe nummer Zolen boven m’n kruin, waarom hij verslingerd is aan het boek Verslaafd aan liefde van Jan Geurtz en waarom Kendrick Lamar ‘de Messi onder de rappers’ is.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door De Redactie

Typhoon laat zich in het interview ook uit over onder andere onze geschiedschrijving, en maakt een paar statements: “Laten we als land eens eerlijk zijn over onze zwarte bladzijdes. Steek die hand eens in eigen boezem. Herschrijf die geschiedenisboeken eens. Waar ik me bijvoorbeeld dood aan erger, zijn de geschiedenisboeken op school. Want hoe komt het bijvoorbeeld dat er een Tweede Wereldoorlog is gekomen? Don’t come with that bullshit van een Adolf Hitler die het kwaad personifieert. Zo zwart-wit is het niet. Nee, er is een hele westerse samenleving die het idee van witte superioriteit ondersteunde en ondersteunt. Daar komt dat vandaan. En we hebben er blijkbaar geen moer van geleerd. Een van de eerste daden na de Tweede Wereldoorlog, toen we vijf jaar lang zelf hadden ondervonden was het was om vernederd te worden, om onderdrukt te worden, was het ondersteunen van het apartheidsregime in Zuid-Afrika. Dat is als een moeder die een klap geeft aan haar oudste zoon, die vervolgens weer een klap geeft aan zijn jongere broertje, die weer aan de jongste en die weer aan de kat. Wil je daadwerkelijk iets veranderen, dan moet je ons handelen inzichtelijk gaan maken.”

Power to the people
Ook pleit Typhoon voor een totaal andere invulling van overheidstaken: “Er komt een punt dat we doorkrijgen dat we niet meer afhankelijk moeten zijn van de overheid, maar dat we het allemaal zelf moeten gaan doen. Power to the people. En dat punt gaat komen, ook in Nederland, en daar kijk ik heel erg naar uit. De eerste stappen naar zijn al gezet. Kijk naar zo’n love-movement, waar Lobi da Basi misschien ook wel een van de aanjagers van is, maar ook in de bezetting van het Maagdenhuis en de Occupy-beweging. We voelen met z’n allen dat de manier waarop de wereld geregeerd wordt niet meer bij ons past, dat we de macht zelf naar ons toe moeten trekken. We voelen met z’n allen dat ons lichaam ziek is, en dat we daar iets aan moeten doen. Misschien weten we nog niet precies hoe we beter kunnen worden, want we zijn geen doktoren, maar we proberen al eens wat. I might not see the day, maar beetje bij beetje gaan we naar een wereld waarin we niet meer afhankelijk zijn van een systeem, zelfvoorzienend zijn en zelf richting gaan geven. Daar kijk ik echt naar uit.”

Lees het gehele interview hier.