Ferdy Roet in Jinek, KRO-NCRV, 3 februari
Het is altijd pijnlijk om iemand te zien stuntelen met cijfertjes. De manier waarop Loterijverliesoprichter Ferdy Roet zich verliest in een wirwar van euro’s, kortgedingen en bedrijven op belastingparadijzen als het Isle of Man, mocht niet aan deze lijst ontbreken. In gesprek met Eva Jinek wordt Roet constant in een verdedigende positie geduwd. Want waar zijn de miljoenen die de deelnemers aan Stichting Loterijverlies in het project hebben gestopt?

Volgens Roet zijn er geen problemen en geeft hij aan persoonlijk garant te staan. Hij gaat pas echt wankelen wanneer Jinek hem het laatste nieuws op de website van De Telegraaf voorleest. Roet zou drie miljoen van de stichting hebben gebruikt om een villa in Bergen te kopen. Later blijkt uit onderzoek van de rechtbank van Alkmaar dat liefst vier miljoen is weggesluisd. Het tipje van de sluier werd gelicht door De Telegraaf en een felle Eva Jinek.

Midas Dekkers in Adieu God, EO, 28 februari
Midas Dekkers is iemand die je als bioloog niet snel associeert met het geloof, maar in Adieu God van de EO spreekt hij zich uit over zijn katholieke achtergrond. Hij weet nog op de minuut wanneer hij van zijn geloof is gevallen. Dekkers tegen interviewer Thijs van den Brink: “Dat was toen ik naar school ging bij de Jezuïeten.” Het is pas het begin voor de op stoom rakende voormalige katholiek Dekkers. “Er is niemand die op ons past. Het leven dient geen enkel doel.”

Toch wordt het geen typisch gesprek tussen de kerkverlater en de presentator. Hij spreekt openlijk over zijn gehandicapte zusje, die in een inrichting haar leven leidde. Dekkers: “Ze werd liefderijk in leven gehouden, waar het misschien beter was geweest om haar liefderijk niet in leven te houden.” Waarna er een boeiende en onderhoudende discussie ontstaat tussen hem en Van den Brink over barmhartigheid en troost. De kerk biedt namelijk de troost, die de wetenschap en het echte leven niet kan aanbieden, vindt hij. Misschien daarom een revival van het geloof in 2017? Voor Dekkers niet, die zou de Lieve Heer vanwege diens fouten ‘weleens in een donker steegje tegen willen komen’.

Klik op de afbeelding voor het fragment, embedden is niet mogelijk.

Sander Dekker in Nieuwsuur, NPO, 15 maart
Het was een grote verrassing toen de nieuwe Mediawet van staatssecretaris Sander Dekker in maart door de Eerste Kamer werd aangenomen. In Nieuwsuur wordt Dekker geïnterviewd door Mariëlle Tweebeeke. “Ja, met horten en stoten kwam de wet tot stand,” begint Tweebeeke. “Bent u opgelucht?” Vanzelfsprekend antwoordt Dekker bevestigend. “Maar wat is er over van de oorspronkelijke wet?” countert de presentatrice. Waarna zich een spannend gesprek volgt waarin Dekker steeds verder op de pijnbank wordt gelegd, maar waar hij zich keer op keer goed uitpraat.

Klik op onderstaande afbeelding voor het fragment (vanaf 19.01).

Abou Jahah in Zomergasten, VPRO, 31 juli
Het gesprek van Thomas Erdbrink en de Belgisch-Libanese activist Dyab Abou Jahjah is op voorhand het gespreksonderwerp eind juli. Zou Jahjah in Zomergasten een podium krijgen of zou hij keihard aangepakt worden? Het podium is tijdens de uitzending een arena. De in Zomergasten debuterende Erdbrink kiest de aanval, vooral wanneer er politieke opvattingen besproken worden. Zijn gesprekspartner is even voorbereid en pareert de scepsis van Erdbrink nuancerend. Het levert een gesprek op dat niet voldoet aan de vooraf gehoopte strijd, maar prettig is het wel om een keer een andere zienswijze op de televisie te zien.

Dafne Schippers in NOS Studio Sport, NOS, 14 augustus
Oftewel het pijnlijkste sportinterview van het jaar. Het is de sprintster even hiervoor niet gelukt zich te kronen tot Olympische Kampioen sprint op de 200 meter. Schippers zit er volledig doorheen, zowel mentaal als fysiek. Dan wacht haar nog de mixed zone met NOS-verslaggever Jeroen Stekelenburg, die voor de omroep het atletiektoernooi verslaat.

“Ik ga je toch feliciteren met Olympisch zilver, maar welke woorden horen daar volgens jou bij,” begint de interviewer. “Geen. Ik kwam hier om te winnen en dat is alles,” is het antwoord van Schippers. Er zijn zilveren medailles die voelen als goud, maar voor de Nederlandse atlete is dat zeker niet het geval. De spanning is om te snijden in het vierenzestig seconden durende flitsinterview.

Klik op onderstaande afbeelding voor het fragment.

Ismail Ilgun in Pauw, VARA, 8 september
Jeroen Pauw moet zich begin september een schipper op een woeste zee hebben gevoeld. De presentator heeft de Zaanse vlogger Ismail Ilgun en zijn vrienden in de studio en laat hen het gesprek rond de problematiek in de wijk Poelenburg aangaan met raadslid Juliëtte Rot. Zij opent het bal met een compliment aan het adres van Ilgun. “Er zit heel veel talent in jullie groep,” zegt ze. Toch mondt het gesprek – de goede bedoelingen ten spijt – uit in een ruzie die nergens heengaat. “Wie ben jij? We hebben je nooit in de wijk gezien,” zegt een van Ilguns bebrilde maten op een gegeven moment. De vlogger wil dan al niet meer praten met Rot.

Midden in deze rapbattle houdt Pauw het schip recht en stuurt hij bij wanneer merkt dat het uit de hand begint te lopen. Hij vraagt Ilgun en zijn kompanen meerdere keren naar hun doelen en wat blijkt? Uiteindelijk willen ze alleen een buurthuis om te hangen. Dit interview zette het fenomeen treitervlogger in de spotlights. En dat is toch mooi het woord van het jaar geworden.

Darrel Cannon in Droomland Amerika, VPRO, 25 september
Plekken brengen bepaalde ervaringen met zich mee. Dat is de boodschap van de reportagereeks Droomland Amerika van voormalig Amerikacorrespondent Eelco Bosch van Rosenthal. Hij zoekt in de serie naar plekken die de vele kanten van Amerika typeren. In de derde aflevering van Droomland Amerika ontmoet de kijker Darrel Cannon. De afro-Amerikaan neemt Bosch van Rosenthal mee naar een drassige vlakte buiten Chicago waar hij door politieagenten werd mishandeld. Dat deden de agenten om een bekentenis uit Cannon te krijgen. Wanneer Bosch van Rosenthal hem vraagt of hij bekende, zegt Cannon: “Ja, als een veeprikker je zo vaak raakt en de elektriciteit door je lichaam gaat, hou je het niet meer vol en zeg je alles wat ze willen horen.” Kippenvel.

Klik op de afbeelding voor het fragment (vanaf 16.04), embedden is niet mogelijk.

Thomas Dekker in DWDD, VARA, 14 november
Het interview in De Wereld Draait Door voelt voor oud-wielrenner Thomas Dekker hoogstwaarschijnlijk als een kruisverhoor in een Oostblokbunker. In zijn biografie is Dekker omertabrekend open over zijn dopinggebruik en de cultuur die er rond prestatie bevorderende middelen hing in zijn tijd als wielrenner. In Mijn gevecht praat hij over doping, masturberen met teammaat Steven de Jongh en Oostblok-prostituees op de kamer met Michael Boogerd. De stamtafel van DWDD is keihard. “Je had geen namen mogen noemen,” reageert tafelheer Erben Wennemars.

Waarop presentator Matthijs van Nieuwkerk de in de achtergrond zittende Frits Barend aanspoort tot een tweede salvo. “Thomas moet namens zichzelf praten. Er is een soort erecode in de kleedkamer.” Een tenenkrommende opmerking uit de mond van een journalist en een botsing tussen de nieuwe en oude journalistiek, schreef ik. Dit maakte het interview zowel interessant voor wielervolgers als studiemateriaal voor (toekomstige) journalisten.

Sylvana Simons in De Balie, 27 november
Het confronterende interview is een van de sterke eigenschappen van interviewer en presentator Wilfred Genee. “Ik weet dat ik pedant overkom. Dat is een van mijn stijlen,” vertelt hij wanneer hij Sylvana Simons interviewt in debatcentrum-cultuurpodium De Balie. Bij het kandidaat-Kamerlid van DENK zou diezelfde houding slecht zijn voor de politieke boodschap die ze overbrengt, stelt Genee. “Die boodschap komt op mij ook irritant over,” merkt hij op. “Ik luister op een gegeven moment niet meer. Ik zou willen dat die boodschap beter overkomt. De polarisering neemt alleen maar toe.”

Simons zei te begrijpen waarom sommige mensen haar irritant vinden overkomen. Al wil ze zich niet aanpassen. “Dit is wie ik ben, ik ben Sylvana, zo praat ik, zo zie ik er uit, ik lach niet altijd, ik ben niet altijd inschikkelijk, ik ben soms pedant en soms arrogant.”

Jerry Lewis in Hollywood Reporter, 19 december
Deze lijst bevat ontroerende, spannende en interessante interviews. Al gaat niet ieder interview als gewenst. Neem dit vraaggesprek tussen een journalist van het Amerikaanse Hollywood Reporter en filmkomiek Jerry Lewis. Het gesprek past in een serie van de website over nog werkende sterren boven de negentig. Lewis hoort daar met zijn negentig jaar ook bij. Reden genoeg voor een fijn interview over zijn carrière en huidige werkzaamheden moet de hoofdredactie hebben gedacht.

Daarbij is buiten Lewis gedacht. De komiek is allesbehalve spraakzaam en het interview wordt het pijnlijkste in jaren.