De strategie achter Trumps weldoordachte getweet
Het is Trumps meest populaire en bovendien zelf beheerde spreekbuis: het twitteraccount @realDonaldTrump. The Wall Street Journal doet een poging de weldoordachte strategie door te prikken.
Trumps nachtelijke tweets wekken de indruk dat de president–elect midden in de nacht woest wakker wordt in zijn gouden ledikant en in het wilde weg aan het tikken is, terwijl Melania hem tot rust probeert te manen. Niets is minder waar, volgens The Wallstreet Journal. Trump doet niets ongecontroleerd, hij zou zich niet laten manipuleren door andere berichtgeving en zeker niet lukraak een berichtje typen en online zetten.
De drie meest waarschijnlijke methodes die de aankomend president gebruikt:
1. Goede onderhandelingspositie
Trump stelt zelf dat, om zijn strategieën te begrijpen, je zijn boek The Art of the Deal zou moeten lezen. Je zou dat marketing kunnen noemen, maar het boek schetst een duidelijk beeld van de motivatie achter keuze van Trump. Zo schrijft hij in zijn boek dat de uitgangspositie niet hetzelfde is als de uiteindelijke doelstelling.
Deze stelling is goed toe te passen op Trumpss tweetgedrag. Het beste voorbeeld hiervan, schrijft Business Insider, is Trumps benadering van China. Met moeizame onderhandelingen over handel en militaire manoeuvres in de Zuid-Chinese Zee in het vooruitzicht was zijn openingszet het accepteren van een telefoontje van de Taiwanese president, waardoor hij van tevoren al wist dat hij China hier woedend mee zou maken.
Daarna volgde een serie tweets waarin hij zei dat de Chinezen geen toestemming vragen voor stappen die de VS irriteren. Hij gaf in deze berichten ook aan dat China niet hoeft te verwachten dat de hij erg zijn best zal doen hen gelukkig te houden.
Did China ask us if it was OK to devalue their currency (making it hard for our companies to compete), heavily tax our products going into..
— Donald J. Trump (@realDonaldTrump) 4 december 2016
their country (the U.S. doesn’t tax them) or to build a massive military complex in the middle of the South China Sea? I don’t think so!
— Donald J. Trump (@realDonaldTrump) 4 december 2016
their country (the U.S. doesn’t tax them) or to build a massive military complex in the middle of the South China Sea? I don’t think so!
— Donald J. Trump (@realDonaldTrump) 4 december 2016
2. Bepalen van de agenda
Door ‘s ochtends vroeg of zelfs midden in de nacht te tweeten, worden de Amerikanen wakker met zijn bericht. Resultaat: iedereen praat er de rest van de dag over. Een voorbeeld: de aankomend president tweette dat de VS zijn kernwapenarsenaal zou moeten uitbreiden, vlak nadat Poetin hetzelfde stelde over Rusland.
The United States must greatly strengthen and expand its nuclear capability until such time as the world comes to its senses regarding nukes
— Donald J. Trump (@realDonaldTrump) 22 december 2016
Met deze tweet zorgde Trump voor ophef, zijn persvoorlichter probeerde het bericht nog enigszins te nuanceren naderhand. Een sterk staaltje agenda-setting.
3. Aandacht afleiden
Twee weken lang claimde Trump dat hij voormalig presidentskandidaat Mitt Romney zou aanstellen als minister van Buitenlandse Zaken. Uiteindelijk deed hij dat niet, maar daarmee zorgde Trump er wel voor dat de aandacht volledig op deze kwestie gericht was: Trump die suggereert dat hij zich wilde verzoenen met voormalige vijanden is natuurlijk best bijzonder. Trump kreeg het voor elkaar om berichtgeving over de mogelijke belangenverstrengeling met leden van de toekomstige regering en de aankomend president zelf zoveel mogelijk in te dammen.
Deze drie theorieën van WSJ blijven theorieën, maar werpen in elk geval een interessant licht op de social media-manie.
