Zou u mij doen?
Zou u mij doen? Dat is voor mij belangrijke informatie. Ik besta als vrouw bij de gratie van mijn neukbaarheid. Als u mij niet wilt, word ik rancuneus en feministisch. Dat is de logica van Bart Nijman van GeenStijl (zou u hem doen, overigens?).
Hij denkt dat Rosanne Hertzberger boos op hem is omdat haar billen minder mooi zijn dan de billen die getoond worden tijdens het populaire DumpertReeten. Ik denk dat Nijman en het punt volkomen vreemden zijn. Ik zal ze aan elkaar voorstellen. Het punt: vrouwen objectificeren is seksistisch en er wordt veel geld aan verdiend. Bart: een GeenStijler met een gekwetst ego.
Mannen in pak en halfnaakte wijven
Nu ben ik het met de eerst helft van het punt pertinent oneens. Ik ben zelf een enorme voorstander van objectificeren. Het hoort bij lust. Niets mis mee en ik zie er ook het seksisme niet van in. Het wordt pas problematisch bij de tweede helft: het feit dat het tot object maken van vrouwen big business is. Nog steeds geen ramp, maar omdat het altijd alleen om vrouwelijk naakt gaat, groeit de verhouding tussen de seksen scheef. Reclame is mannen in pak en halfnaakte wijven.
Halfnaakt staat in onze, door religie en schuldgevoel verpeste wereld, voor minder serieus te nemen, dus tel uit je adverteerderswinst. Mannen subject, serieus nemen, vrouwen object, serieus nemen. Hertzberger riep op tot het bellen van adverteerders om ze te informeren over het seksisme op GeenStijl. Onzin, leek me in eerste instantie. DumpertReeten is natuurlijk gewoon onschuldige sekspoeppiespuberlol. Juist leuk, omdat het fout is. Geen vrouwenreten verbieden, maar meer mannenreten in beeld. Hoppeta. Opgelost!
Fapleger
Maar het plot wordt dikker. Naar aanleiding van de column van Rosanne schreef ook journaliste Loes Reijmer een stuk over GeenStijl. Ze had al eerder een interessant artikel geschreven waarin de site figureerde. Nijman plaatste toen voor de grap dit topic. Hij deed hierin precies waarover zij het in haar artikel had: een mondige vrouw tot object reduceren om zo haar invloed kleiner te maken. Maar hey, dat was de bedoeling ook. Ironie, spot, metahumor. Moet kunnen (ik zou haar doen).
Grimmiger werd het toen zij nóg een stuk schreef. Een vrij onschuldige column over hoe je als vrouw alle objectiverende grapjes leuk moet vinden omdat je anders geen coolgirl bent. Bart vond zoveel kritiek van de vrouwtjes kennelijk onverdraaglijk en liet voor de tweede maal zijn fapleger oprukken. De comments logen er dit keer niet om. De site liet ze staan.
De groetjes van Hak
Opeens werd inzichtelijker waarom vrouwen gevoelig zijn voor de zogenaamd onschuldige grapjes. Er kwam een duistere onderlaag bovendrijven. Opeens werd de actie van Rosanne ook zinniger. Want zeg nou zelf:
‘Ik zou haar overdwars in alle gaatjes nemen.’ | ‘Werken bij de landmacht, je moet het maar kunnen.’
‘Hard duwen op dat hoofd. Kokhalzend krijgt ze mijn warme zaad.’ | ‘Boek nu uw ideale vakantie.’
‘Met haar armen op haar rug gebonden en een stevig stuk grijze tape over haar mond geplakt zou ik haar zeker doen.’ | ‘Met de groetjes van Hak.’
Dat ziet er toch niet uit?
Grab’em by the poen
Of dit verkrachtingsfantasieën zijn of stoere mannenpraat wil ik in het midden laten, maar de vraag of je als adverteerder aan deze content wilt verdienen, vind ik legitiem. Dat er mensen zijn die bedrijven hiervan op de hoogte willen stellen, vind ik ook redelijk. Veel grote firma’s weten niet op welke sites hun advertenties staan en hebben ook vrouwelijke klanten. Sterker nog, ik vind vrouwen die hun economische macht gebruiken eigenlijk best coolgirls. Weer eens wat anders dan jammeren en slachtoffer spelen.
Wie ik inmiddels minder cool vind, zijn de jongetjes van GeenStijl, die de slachtofferrol met verve hebben overgenomen. Nu heb ik net als mijn geheime liefde Theodor altijd een enorme bewondering gehad voor Pritt en de Annabelenclub. Met hun frisse taalvernieuwing en schijt-aan-alles-houding. Maar ik vind dat ze die rebelse inslag behoorlijk kwijtgeraakt zijn. Huilend, jammerend en nazi-roepend gaan ze ten onder. Schreeuwend over boekverbrandingen en censuur, terwijl ze natuurlijk voornamelijk bang zijn voor hun salarisjes. Beetje kinderachtig. Baby’s die krijsen om hun gouden speen.
Digitaal ducttape
Gisteren zag ik René van Leeuwen (zou u hem doen?) met overslaande stem roepen dat het ze allemaal om de lol gaat en niet om de centen. Nou schattepoppeke, dat komt dan toch prima uit? Dan ga je toch fijn door? Lekker geinen, vrij je mening uiten. Grolschje erbij… oh wacht. Niemand die je tegenhoudt, alleen niet iedereen wil het bekostigen. Marktwerking, lieverdjes. Vrouwen hebben helaas eindelijk ook de knopjes van het internet gevonden. Of je het nou wel of niet met ze eens bent, ze zijn er en ze hebben geen zin om mee te betalen aan het digitale ducttape om ze de mond te snoeren.
Dus niet zo verwend doen en lekker verdergaan. Het liefst zoals vroeger, toen jullie tegen alles aanschopten, omdat jullie niets te verliezen hadden. Nu wel, he? Sinds GeenPeil willen jullie ook bij de grote meneren horen. Maar je kunt niet alles tegelijk hebben. Het is nodeloos kwetsen of nodeloos cashen. Oh, en maak gerust een topicje over me in jullie slinkende hoekje van het internet, want of en hoe jullie reaguurders mij willen doen, interesseert me nou echt geen ene REET.
