Spring naar de content

Wat mij betreft is Adriaan van Dis de winnaar

Na het vorige debat werd ik uitgenodigd nog eens een onofficieel, apolitiek stukje te schrijven over het premiersdebat gisteravond op RTL4. Bij deze.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Pauline Bijster

Jammer genoeg viel het samen met Zomergasten met Adriaan van Dis: het liefst schrijf ik nu verder over Adriaan van Dis. Wat een welbespraakte, ingetogen geestige man met zelfreflectie is dat. In de reclames (en gelukkig zijn dat er héél veel op RTL4) zapte ik naar Van Dis. Zou hij niet premier kunnen worden? Nee, zeker.

Maar het ontbreekt de andere vier mannen wel aan wat eigenschappen om me hun als minister-president te kunnen voorstellen. Hoewel het misschien al jaren niet veel beter is. Er is er geen waartegen je kunt opkijken. Dat is hip hè in de politiek (of sowieso in Nederland?): we kiezen graag mensen die zo ‘lekker normaal’ zijn dat ze je buurman zouden kunnen zijn, die niet weten hoe een maatpak hoort te zitten. De nerd en de normaalman krijgen de meeste stemmen.

Rutte speelde in op het feit dat Roemer het zal gaan verneuken als premier. Roemer werd zo zenuwachtig dat je geloofde dat hij het gaat verneuken. Rutte was gewoon nog steeds dezelfde Rutte en Wilders was te bruin en blond en spreekt te slordig Nederlands om überhaupt te luisteren naar wat hij zegt en dat kun je ook beter niet doen. En Samsom, die vond ik weer best wel sexy met die opgetrokken wenkbrauwen. Of misschien is het niet het verbaasde, licht spottende trekje in zijn gezicht maar simpelweg het feit dat hij als enige van de vier een beetje erboven lijkt te staan. Dat hij als enige een soort rust uitstraalde, een ‘jullie kunnen mij niet van mijn stuk brengen’ houding. De andere drie zijn zo opgewonden als ze praten, zo emotioneel: die soort nare, mannelijke opwinding spatte van het scherm af de huiskamer in. Vergeleken daarbij was Adriaan van Dis een verademing om naar te kijken. Vergeleken bij hen was Samsom rustig.

Om de een of andere reden vind ik het moeilijk om iemand serieus te nemen die zijn stem denkt te moeten verheffen om gehoord te worden, iemand die boos wordt, prikkelbaar is of zichtbaar zenuwachtig. Misschien zouden Rutte, Roemer en Wilders mee kunnen doen aan deze cursus Wijsheid in Leiderschap die ik toevallig tegenkwam op de site van de Universiteit van Groningen. Wijs leiderschap is nodig in deze hectische tijd, staat er op de aankondiging, en wijs leiderschap is ‘gelijkmoedigheid en het acteren vanuit rust en balans’. De rest van het wereld is al genoeg een rotzooitje, laat de leiders die kans hebben op premierschap tenminste hun eigen emoties onder controle hebben voordat zij pretenderen een heel land goed te kunnen organiseren.

En wellicht is Samsom nog te jong daarvoor. Maar laat het dan alsjeblieft Adriaan van Dis worden.

________________
Volg HP/De Tijd ook op Twitter!