Waarom modeontwerpers niet van vrouwen houden
Vandaag doen we een testje. Loop naar de dichtstbijzijnde bladenwinkel en let onderweg op alle vrouwen die u tegenkomt. Kijk naar hun figuur: lengte, breedte, hoogte, diepte, de hele rambam. Neem van al deze indrukken een gemiddelde.
De uitslag hoeven jullie niet te mailen, deze is namelijk bekend. Een gemiddelde vrouw heeft een heupomvang van 103 cm, cupmaat 75C, een lengte van 169 cm, een gewicht van 79 kg en confectiemaat 42. Kijk maar naar de sale. Deze is voornamelijk voor heel dunne vrouwen. De uitverkooprekken van modeketens als H&M hangen steevast vol met S’jes, XS’jes en hier en daar een verdwaalde XXL.
Aangeklede lucifers
Bent u al in de bladenwinkel? Pak het eerste het beste modetijdschrift uit het vak. De Vogue, Elle, Grazia, you name them. Sla ze open en bekijk de nieuwste catwalkmode op de strak aangeklede lucifers die boos op hoge hakken over een plankier stampen. Logisch, ik zou ook strontchagrijnig zijn als ik alleen op blaadjes sla mocht knagen, op hakken moest rond paraderen alsof mijn lijf een paalwoning in Papoea Nieuw-Guinea was in ongemakkelijke kleren die gemaakt waren door mannen die niet van vrouwen houden.
Iele jongetjes
De meeste modeontwerpers zijn nu eenmaal homo’s die hun modellen liefst laten lijken op datgene waar ze het meest van houden: jongetjes. Schriele, bleke, benige jongetjes. De kleren die ze maken bieden weinig ruimte voor gezonde rondingen. Als er bij wijze van spreken één crouton in je sla zit, heb je na het eten ervan al een probleem, laat staan dat je na een normale schijf-van-vijf-maaltijd nog in je dure haute couture past.
Nog een testje. Geef een heteroman drie foto’s van vrouwen en vraag hem te kiezen welke hij het meest aantrekkelijk vindt. Eén van het ‘oh oh Cherso type’, een benig catwalkmodel en een gemiddelde vrouw met rondingen. Laat ook maar zitten, want we weten de uitslag allang. Hij kiest de vrouw met de rondingen. Uiteraard, er is immers niets aantrekkelijker dan een vrouw die als een trotse koningin haar weelderigheid draagt.
Samenvattend:
* Modeontwerpers maken kleren voor vrouwen die eigenlijk voor jongetjes bestemd zijn.
* Vrouwenbladen maken reclame voor jongenskleren die worden geshowd door magere, hongerige vrouwen.
* Vrouwen kopen die bladen.
* Vrouwen willen leuk gevonden worden door mannen.
* Vrouwen denken dat mannen de magere vrouwen uit die blaadjes aantrekkelijk vinden.
* Mannen geven geen fuck om die blaadjes, noch om modeshows en willen gewoon een lekker wijf dat goed in haar vel zit ongeacht de afmeting van haar kont.
Conclusie: Op het gebied van vraag en aanbod loopt een en ander een beetje scheef.
Schuld
Wie hebben schuld aan dit alles? Simpel. Modeontwerpers en vrouwenbladen. Die creëren een onnatuurlijk beeld en doen alsof dit normaal is.
Is er een oplossing? Ja hoor. Mannen die niet van vrouwen houden gaan van nu af aan alleen nog mode voor hun eigen toyboys maken. De vrouwenmode wordt terug gegeven aan vrouwen en mannen die wél van vrouwen houden. Vrouwenbladen verklaren zich solidair met vrouwen en publiceren alleen nog mode waar onze rondingen in passen. En voor je het weet houdt iedereen weer van vrouwen zoals ze van nature zijn. Met zalige, prachtige, ronde buikjes, billen en boezems. Iedereen blij. Makkelijk toch?
