Spring naar de content
bron: Arthur van Amerongen

Primeur: het Hete Seksdagboek van Don Arturo van Amerongen

Ik heb gisteren heel Nederland voor de gek gehouden met nepnieuws. Ik twitterde namelijk dat mijn expliciete seksdagboek vandaag zou uitkomen. Nou, dat heb ik geweten!

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Arthur van Amerongen

De uitgever werd overspoeld met interviewaanvragen en gisteravond barricadeerden honderden keurige huisvrouwtjes de deuren van boekwinkels in Dronten, Zoetermeer, Delfzijl en Schin op Geul, gewapend met Tena’s en slaapzakken en vrolijk wapperend met de Tarzan, het rubberen vriendje dat al jaren het relatiegeschenk is van Viva en Libelle.

De tekst loopt hieronder door. 

Nou moet ik zeggen dat ik wel een bijzonder wervend tekstje had geschreven:

Vrouwen van Nederland! Dit is een boek over 365 dagen masturbatie. Opwindende, harde, tedere, experimentele, luie, energieke, lustvolle, jubelende, routineuze, wonderlijke masturbatie. Dit is ook een boek over man-zijn, ouder worden, lichamelijkheid, schaamte en schaamteloosheid, overgave, en vooral overal heel veel Kleenex, bij voorkeur in gezinsverpakkingen van de Makro. Waarom ik nu pas kom met mijn grote rukboek? Omdat het bespreken van masturbatie een taboe is. Daar heb je het niet over. En daarom moest dit boek worden geschreven. Iemand moet het doen. Laat mij dat dan maar zijn. Iemand moet het vieze werk doen.

Maar niemand, maar dan ook niemand had door dat ik die tekst gewoon van Heleen van Royen had gejat. Die zat namelijk van de week bij Jinek haar seksdagboek te promoten. Toen ik de treurbuis aanzette, zag ik prinses Petra Brinkhorst zitten en hoorde ik de voice-over van Jinek brullen: Exclusief! Seksdagboek! Het klamme zweet brak me uit en ik dacht: het zal toch niet waar zijn…

Gelukkig bleek het slechts het erotische dagboek van ons aller Heleentje van Royen te zijn. Zij was lang mijn buurvrouw en ik mocht haar graag plagen en kietelelen. Een voorbeeldje: veel Nederlanders in de Algarve vinden het geestig om peperdure villa’s te bezoeken terwijl ze geen nagel hebben om aan hun reet te krabben. Zeg maar Hyacinth Bucket (‘Bouquet’) in Keeping Up Appearances. Ze worden zelfs boos als de makelaar hun geen gratis kopje koffie plus plak cake aanbiedt.

Ik schuw de practical joke niet en deed mij voor als potentiële huiskoper want de villa van Heleen stond te koop voor een slordige acht ton, als ik mij goed herinner. Bon, ik trok mijn linnen zomerkostuum aan, zette de panamahoed van mijn vader op en glipte in mijn Church’s Nevada loafers. Ik was natuurlijk vooral benieuwd naar haar beruchte schrijvershuisje dat nadrukkelijk vermeld werd in het makelaarsblaadje. Het vastgoedsloofje speldde ik een lulverhaal op de mouw want ik kon natuurlijk geen acht tonnetjes ophoesten. Voor de grap had ik een spermalamp gekocht bij de Chinese toko in Olhão want ik wilde wel eens weten of die op tilt zou slaan in die uitgewoonde schrijvershut. Er gebeurde niks! Ik had dus gewoon voor niks zitten fappen op haar erotische oeuvre en wilde mijn geld terug.

Enfin, in het kader van Nationale Burendag, een jaar of wat geleden, ben ik uit beleefdheid even bij Heleentje aangewipt. Ze lag schaars gekleed naast haar zwembad en kraste zwoel: “Ik dacht dat je nooit zou komen.” Al babbelend nam ze onophoudelijk Instagrammetjes van zichzelf. Na wat nieuwtjes over de Molletjes, Willem van Kooten, de Koemannetjes, Erik de Vlieger en andere buurtbewoners schoot haar iets te binnen: “Ik sprak laatst een uitgever en die zei, met het schuim op de mond, dat hij jou nooit zou uitgeven omdat je een alcoholisch en gedrogeerd wrak zou zijn.” Er ging me een licht op: “Is dat misschien de man die de Nederlandse vertaling van The Rum Diaries van Hunter S. Thompson uitbracht en dat vervolgens integraal liet voorlezen door Arie Boomsma in De Rode Hoed?”
“Ik ben slecht in namen,” zegt de schrijfster, “wil je me trouwens even insmeren? Vind je dat ik mooie tieten heb?”
Ik greep het spraypistool en zei: “Jij wordt toch ook in de markt gezet als een promiscu beest? Het is allemaal een kwestie van guerillamarketing. Fijne sherry trouwens.”
Ze knipte ze met haar vingers en gilde: Toninho, doe de buurman nog eens bijschenken! Enfin, niet lang daarna had Heleentje een twintigjarige drummer.

Zodra een vrouw in de menopauze een al dan niet verzonnen vies vunzig seksboek schrijft, hangt heel Nederland aan haar labia. Als een witte man van middelbare leeftijd dat doet, wordt hij meewarig neergesabeld. Kijk maar naar de porno van Herman Brusselmans: geen hond die het leest, en dat terwijl hij niet meer rookt en wekelijks zijn haren wast!

Ieder zijn meug, zeg ik altijd maar. Ik vind het vooral tragisch voor Bartje, de toyboy van Heleentje. Nog niet zo heel lang geleden was hij nog drummer in een succesvolle deathmetalband, nu ligt hij geketend aan het aanrecht in huize Van Royen in het Gooi. Ik maak geen flauwe grappen over het leeftijdsverschil (Bart is 30 jaar jonger dan Heleen) want mijn lievelingsfilm is In Praise of Older Women uit 1978, die ik alleen maar kijk met een magnumdoos Kleenex bij de hand.

En voor het slapen blader ik op Pornhub altijd eventjes door de categorieën Milfs & Trannies. Goed, die Van Royen zit dus bij Jinek, met wie ik niks heb zoals mijn trouwe lezers inmiddels wel weten.

In het beste geval vind ik Jinek een hoogopgeleide Sylvie Meijs. En die stem! Die stem! En maar ratelen over Trump. Get a life, gal! Hoe het ook zij: voor Jinek ging er een hele wereld open toen ze het seksdagboek van Heleen las (oh, ik wist niet dat dat ook kon, wat heeft dat met Griekenland te maken?).

Jinek: “Het is zeer expliciet, Heleen. Er is geen lichaamssap dat niet genoemd wordt en beschreven wordt. Ik ken Bart, jouw partner en muze, want hij werkt bij dit programma. Sinds ik dit gelezen heb, vind ik het een beetje moeilijk om naar Bart te kijken. Dat zeg ik eerlijk. Maar ik kan hem wel eindeloos plagen, dat is dan ook wel weer leuk. Wat vond Bart ervan?”
Ik wist niet wat ik hoorde! Dus die Bart is niet alleen seksslaaf van Heleen maar bezorgt nu ook de koffie bij Jinek! En hij is inmiddels ook al te oud voor de 27 Club.
Van Royen: “Bart vond het aanvankelijk verschrikkelijk. Hij vond het een slecht idee. Ik vond het een goed idee.”

Ik zei tegen Bartman: vertrouw me dat ik iets ga maken wat er nog niet is, wat er moet komen en waar je trots op kunt zijn. En ik moet het snel doen, want die viespeuk van een van Amerongen is ook met een seksdagboek bezig.
Godzijdank werd er in de uitzending geen fragment uit het boek voorgelezen want dat wilden de ouders van Bartje niet. Inmiddels heb ik een kopie van de pageturner en dit is de meest shockerende passage uit het boek:

Ik lag op mijn rug in bed. Bart stond over me heen, wijdbeens. Hij had zijn geslacht nog in zijn hand. We waren allebei net klaargekomen. Hij had zijn zaad over mijn buik en borsten geloosd. Ik had een vibrator gebruikt terwijl ik toekeek hoe hij zich boven me aftrok.

Mozeskriebel! Het is 2018! Maak er dan een golden shower van, of een brown shower voor mijn part! Of laat de Harlem Globetrotters de slaapkamer binnenkomen, met het reserveteam en de supporters. Sur-pri-hise!
Precies op het moment dat La Royen haar Libelle-porno in de ether smeet, maakte Rob Oudkerk bekend dat hij burgemeester wil worden van Amsterdam. Ik ben van #TeamOudkerk want hij deed mijn huwelijk met Edith Mastenbroek (dat haar herinnering tot een zegen mag zijn).

De tekst loopt hieronder door. 

Mijn goede vriend Albert de Lange (dat zijn herinnering tot een zegen mag zijn) was tijdens het schandaal rond Oudkerk adjunct van Het Parool. Hij kreeg de column van Heleen van Royen over Rob Oudkerk en cocaïne onder ogen en dacht dat die wellicht wel eens explosief kon zijn. Het waren echter de donkere dagen voor Kerstmis, in een periode dat zo’n column over het hoofd wordt gezien tussen de kersstollen, de dennennaalden en de Glühwein. Albert overlegde met Heleen en stelde voor de column na de Kerstvakantie te plaatsen zodat die meer impact zou hebben. De rest is geschiedenis. Heleen de carrièresloper! Arme Bart. En daarom steun ik #TeamOudkerk! Iedereen verdient een tweede kans. Zo, en nu ga ik verder werken aan mijn Grote Rukboek dat deo volente nog voor Sinterklaas in de boekhandel ligt. Sapperdefap!

Onderwerpen