Chronisch afhankelijk: hoe zeg je nee tegen je kinderen?
In de jaren zeventig wisten jongeren niet hoe snel ze het ouderlijk huis moesten verlaten. Maar de huidige generatie jongvolwassenen blijft juist steeds langer afhankelijk van hun ouders. En die blijven hen maar helpen. ‘Sommige ouders zitten in de tang, maar daar klagen ze niet over, want dat is taboe.’
De drie kinderen van José van Schaijik (58) zijn allang volwassen, twee zijn zelfs boven de dertig. Maar ze is nog steeds minstens twee dagen in de week met hen in de weer. “Voor mij is het moederschap iets wat altijd doorgaat, mijn leven lang,” zegt ze.
Ze past veelvuldig op haar drie kleinkinderen. En als ze er dan toch is, werkt ze ook even de afwas weg en als het nodig is, stofzuigt ze, ruimt ze op of doet ze de was. Tot voor kort kwam haar zoon regelmatig een weekeinde langs met het hele gezin en dan paste zij voor een groot deel van de tijd op de kinderen zodat hij en zijn vrouw hun handen vrij hadden.
Het hele artikel leest u op Blendle.
Bent u geïnteresseerd in meer artikelen van HP/De Tijd? Lees ze hier op onze gloednieuwe app.
