Don Arturo klopt een verse fappuccino voor Wendy van Dijk
Ik krijg vaak te horen dat ik een kinderachtig, oppervlakkig ventje vol nare puberstreken à la Bulletje en Bonestaak en Max und Moritz ben, en last but not least een eng rechts kereltje met typisch witte reflexen dat alleen maar scabreuze, volkstümliche onzin uitkraamt.
Terwijl ik summa cum laude ben afgestudeerd aan de Universiteit van Amsterdam met de loodzware studie Semitische Talen en een groot deel van mijn leven PvdA heb gestemd!
Op het moment dat ik ‘cum’ schreef, moest ik denken aan die meneer die zich vier jaar lang elke werkdag aftrok in de koffie van zijn baas. Dat zijn duizend roomwolkjes! Ik moest daar gisteren uiteraard iets over twitteren en maakte er ‘fappuccino’ van. Daar heb ik mij de hele dag over verkneukeld want het is natuurlijk een bijzonder geslaagde en geestige woordspeling. Kom er maar eens op.
Ik kreeg dan ook enorm veel positieve reacties want welke gezonde knul wil er nou niet eens in de koffie van zijn souschef of bedrijfsleider ejaculeren? En wie kent het verhaal niet van de boze onderbetaalde kok die in de asperge-crèmesoep staat te fappen?
Ik had gisteren nog uren door kunnen gaan met grapjes in dit genre, zoals de klassieker ‘Maggie d’r in?’ Dat is een hele flauwe uit de homofiele kappersbranche (pleonasme van de dag) maar hij werkt uitstekend tijdens een keurig diner. Ik kreeg ook veel reacties van vrouwen die baalden dat ze geen piemel hadden en of ik wel wist hoe moeilijk het is om in de bedrijfskeuken boven een pan met met 20 liter kokende tomatensoep te menstrueren.
Ik kan mij bovenstaande flauwekul als geen andere columnist permitteren, vrienden, mede gezien mijn titel en mijn loodzware curriculum vitae.
Vanuit een zonovergoten Algarve heb ik deze week, met een gezellige glaasje witte wijn in de hand, het treurige moederland extra geobserveerd en de totale onzin die tot mij kwam is dermate stuitend en mensonterend dat ik bijna besloot mijn Nederlandse paspoort ritueel te verbranden op Instagram.
Soms denk ik dat het Nederlandse volk nog treuriger is dan het Portugese volk.
Zo hoorde ik Erland Galjaard, de man met de minst sympathieke kop van Nederland en naast wie John de Mol een heerlijk aaibaar, poezelig en altruïstisch knuffelbeertje wordt, brullen: “Bij Talpa Network is alles gedreven door creativiteit, inhoud, snelheid en innovatie. Het uitgangspunt is het creëren van mooie nieuwe dingen, met super professionele mensen zoals Gordon.’
Gisteren zat die engerd weer bij Jinek en die juffrouw vond dat zo een eer dat ze zich om het kwartier moest verschonen. Het mooie is dat Talpa net zo’n groot drama aan het worden is als Tien, dat andere misbaksel van John de Mol.
De kijkcijfers van zijn nieuwe talentenshowtje DanceSing (kom er maar eens op) zijn schandalig laag. Niet zo gek als je sleetse sterren als Kordon en Locomotiefje Oosterhuis inzet. Zelfs het Nederlandse volk komt een keer in opstand. Sinds John de Mol’s mislukte poging om De Telegraaf te kopen, slaat hij als een dik, verwend jongetje om zich heen en koopt hij alles wat los en vast zit, van het ANP tot fotobureau Hollandse Hoogte. Het lijkt wel of hij De Telegraaf op die manier wil laten wurgen.
En wie neemt die griezel van een Galjaard mee naar Talpa? Wendy de bazenpoeper, met afstand de meest ijzige en onsympathieke vrouw van Nederland. Het doodenge echtpaar (voor wat die definitie waard is) doet mij denken aan Donald Sutherland en Laura Betti alias Attila en Regina Mellanchini in 1900 van Bertolucci.
Alsof de duivel er mee speelt, kwam ik gisteravond dit bericht tegen. Wat is er erger dan 1 Wendy van Dijk? 25 Wendies van Dijken! Ik keek eens naar de groepsfoto van die dolgelukkige Wendies en dacht: ik ga nog liever naar de gangbangworkshop tijdens de Libelle Zomerweek dan dat ik met deze dames in de Wendy Express stap. Het enige voordeel is dat ze zo te zien niet al mijn coke opsnuiven.
Maar het echte dieptepunt van mijn week was Frans Timmermans in Auschwitz.
De man gaat letterlijk over lijken. Hoe haal je het in je hoofd om tijdens je verkiezingscampagne in Auschwitz op te treden? Hij kreeg daar als ik zijn selfies zo bekijk overigens weinig aanhang op de been. Werkelijk alle schaamte voorbij. En wat berichtten alle Nederlandse media in koor: “Wat geweldig dat onze Grootste Staatsman aller Tijden zo waarschuwt voor de Poolse skinheads, notabene in het Pools! Het gevaar komt immers van extreem-rechts! En wat geweldig dat Frenske samen met de islam het antisemitisme in Europa bestrijdt!”
Driewerf bah: bah bah bah.
Maar het allerergste moest nog komen: mijn gewaardeerd collegaatje Asha ten Broeke was in een lollige bui en twitterde dat we in Nederland maar hondenvlees moesten gaan eten. Schnuffie Schnitzels! Kom er maar eens op.
Toen dacht ik: volgens mij zijn er in Nederland meer dikkertjes als Asha dan honden. Als we nou eens gehaktballen gaan draaien van Asha! Dan kan Jan Modaal weer terug naar zijn vijf vertrouwde ballen per week, in plaats van het rantsoen van twee wekelijkse ballen. Enfin, ik ben blij dat mijn lieve hondjes Asha niet volgen en ik ga lekker met ze naar het strand, een heerlijk ochtendneutje halen. Ik sluit mijn vieze vrijdagpreek waardig en in stijl af met Jan Cremer:
