Spring naar de content
bron: ANP

Of de overheid zich even mag bemoeien met wie u seks heeft

Vruchtbaarheidsbehandelingen zoals kunstmatige inseminatie worden als het aan minister Bruins ligt alleen nog maar vergoed aan vrouwen die een vent meenemen. Vrouwen die geen relatie hebben met een man kunnen vanaf nu de pot op. Want, zo is de redenering, de verzekering hoeft vruchtbaarheidsbehandelingen alleen te vergoeden als een vrouw een medisch probleem heeft. En het ‘ontbreken van een mannelijke partner’, dat is je eigen probleem.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Meredith Greer

Er zijn mensen die het eigenlijk wel eens zijn met minister Bruins. Want die vrouwtjes kunnen natuurlijk wel een grote mond opzetten over onafhankelijkheid, met hun lesbifeministische toestanden. Maar uiteindelijk hebben ze ook gewoon een vent nodig met goed sterk zaad om ze te bevruchten. Daar hebben ze niet van terug, he. Bloemetjes en de bijtjes, puur natuur.

Maar het gaat natuurlijk niet om het ontbreken van zomaar een mannelijke partner. Het gaat om het ontbreken van een vrúchtbare mannelijke partner, als je de logica van Bruins zo volgt. Dus als uw vrouw niet zeker is van uw zwemmertjes, mag ze het ook eerst maar even met de buurman gaan proberen. Gewoon even in een bekertje spuiten, zodat u het bij uw geliefde in kunt brengen. Puur natuur, toch?

Het stinkt naar muffe pijptabak en leren chesterfields om zo vanuit de hoogte een beetje te bepalen welke vrouwen toegang krijgen tot gezondheidszorg en welke niet. Helemaal omdat vrouwen de zorg alleen maar vergoed krijgen als ze een (cisgender) man kunnen meenemen om eraan mee te werken. Terug naar de goede oude tijd, waarin we nog een mooie robuuste mannelijke handtekening nodig hadden voor een bankrekening, zeg maar.

Het lijkt me voor helemaal niemand gezellig als de overheid en verzekeringsmaatschappijen zich gaan bemoeien met wat er wel of niet in onze slaapkamers gebeurt. Sterker nog, dit soort expliciete overheidsbemoeienis op basis van amateurbiologie van de koude grond lijkt me het recept voor een dystopietje of twee.

Bruins denkt dat het vergoeden van behandelingen als kunstmatige inseminatie voor lesbische en alleenstaande vrouwen de solidariteit voor de bekostiging van het basispakket onder druk zou zetten. Dat zou natuurlijk kunnen. Maar het was afgelopen jaren, toen het wel vergoed werd, voor niemand een discussiepunt. Er kwam pas een probleem toen de verzekeringsmaatschappijen erover begonnen te zeuren. Is die corporate bureaucratie nu de graadmeter voor maatschappelijke solidariteit?

De betaalbaarheid van het basispakket is eerder te bereiken door te verwijzen naar de farmaceutische bedrijven die de prijzen van medicijnen vervijfhonderdvoudigen zonder enige reden. Of naar de vijftig best verdienende bestuurders die in 2017 samen ruim 13 miljoen euro binnen harkten. Laten we niet doen alsof we nou écht grof gaan besparen op zorgkosten door een paar alleenstaande, lesbische of queer vrouwen te pesten terwijl ze een kindje proberen te krijgen.

Het is ditzelfde naargeestige kleinburgerlijke pestgedrag dat ook naar boven komt bij het vergoeden van het HIV-preventie medicijn PrEP, de opname van de anticonceptiepil in het basispakket, of de het verstrekken van een overtijdbehandeling door de huisarts. Want waarom zou de gewone man voor al dat geneuk op moeten draaien? Wie de billen brandt moet op de blaren zitten, en anders hou je maar gewoon je knietjes bij elkaar. Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg.

Ondertussen worden erectiepillen bij wijze van partydrug met een knipoog aan mannen op leeftijd voorgeschreven. Condooms kosten bijna niets en zijn op iedere straathoek te koop. Ook is er geen enkele medische oorzaak, of toestemming van een vrouw nodig, voordat een man zich laat steriliseren. Want een heteroman zijn, dat is nou precies de norm die al gek genoeg is. Een vrouw zijn, homo zijn of een mannelijke partner ‘ontbreken’ – dat is een bestaande medische aandoening en valt onder het eigen risico.

Honderd jaar aan suffragettes, dolle mina’s, riot grrrls en emancipatie zijn we verder. En anno 2019 kwalificeren we vrouwen, hun vruchtbaarheid, hun moederschap, en liefdesrelaties met elkaar nog steeds aan hun ‘ontbreken-van-een-man’.

Het klinkt verdacht veel als een beleidstechnische ‘daar-moet-een-piemel-in’.

Eerder stond in deze column per abuis dat IVF niet meer vergoed zou worden voor vrouwen zonder mannelijke partner. Dat is een misinterpretatie. Het gaat om KID (kunstmatige inseminatie met donorzaad) en IUI (Intra-uteriene inseminatie), die niet meer vergoed worden voor vrouwen zonder mannelijke partner. IVF is een vorm van kunstmatige inseminatie waarvoor altijd een medische indicatie nodig is. Dit blijft dus voor iedereen vergoed.

Onderwerpen