Spring naar de content
bron: FIlmdepot – Aladdin

Disney’s recyclemachine draait op volle toeren. En we trappen er in.

Deze week wordt de live-action remake van Disney’s animatieklassieker Aladdin wereldwijd in tienduizenden bioscopen gelanceerd. En het is niet de eerste keer dat Disney dit creatieve kunstje flikt.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Nico van den Berg

Eerder al gingen tekenfilms als Beauty and the Beast, Jungle Book en Dumbo door de recyclemolen, om eruit te komen als filmproducties met echte acteurs en hyperrealistische filmsets. Op een enkele uitzondering na zien ze er als invuloefeningen uit, waarbij de creatieve rol van regisseurs is ingewisseld voor een ban als procesmanager. Dat gold voor de recente bloedeloze regie van Tim Burton bij de live-action remake van Dumbo, en geldt nu ook voor Aladdin, waar de Britse filmmaker Guy Ritchie als belangrijkste taak lijkt te hebben het keurig werken binnen de afgesproken lijntjes van het verhaal over de liefde tussen een straatschoffie en een Arabische prinses.

molen, om eruit te komen als filmproducties met echte acteurs en hyperrealistische filmsets. Op een enkele uitzondering na zien ze er als invuloefeningen uit, waarbij de creatieve rol van regisseurs is ingewisseld voor een ban als procesmanager. Dat gold voor de recente bloedeloze regie van Tim Burton bij de live-action remake van Dumbo, en geldt nu ook voor Aladdin, waar de Britse filmmaker Guy Ritchie als belangrijkste taak lijkt te hebben het keurig werken binnen de afgesproken lijntjes van het verhaal over de liefde tussen een straatschoffie en een Arabische prinses.

Abboneer op een lidmaadschap

Flinke korting op een digitaal jaarabonnement

Sluit nu voordelig een abonnement af en maak kennis met de journalistieke kracht van HP/De Tijd. (Op elk moment opzegbaar.)

Word abonnee

Er staan immers grote financiële belangen op het spel, zeker sinds de fusie dit jaar tussen Disney en Fox waarmee één van de grootste mediabedrijven ter wereld is ontstaan. Inclusief de overnames die Disney al eerder heeft gedaan, mag het zich – helemaal nu met Fox erbij – eigenaar noemen van een ongekend aantal iconische ‘brands’: naast het eigen Disney merk zijn dat onder meer Pixar animatie, Star Wars en het Marvel Cinematic Universe.

Ook de Disneypretparken worden gebruikt om de dure aankopen terug te verdienen. Eind mei opent in Disneyland aan de Amerikaanse westkust een enorm Star Wars-gedeelte. De bouw ervan heeft maar liefst één miljard dollar gekost. En daar blijft het niet bij. Het is te hopen dat Disney een goed gevulde flappentap heeft, want deze Star Wars-uitbreiding moet in meer pretparken komen. En dan zijn er ook nog plannen voor ‘Marvel-land’, een volgende kostbare uitbreiding van de Disney parken.

Tel daarbij ook nog op dat Disney in de komende jaren miljarden moet investeren in het nieuwe streamingkanaal Disney+ om concurrent Netflix de wind uit de zeilen te nemen, en het wordt ineens begrijpelijk dat ze de komende jaren wat films betreft op veilig willen spelen. Al kan dat ook doorslaan. Zo werd een paar weken geleden Disney’s release schema voor de komende jaren door sommigen met enig hoongelach bekeken. De lijst werd namelijk gedomineerd door een handvol Star Wars sequels, drie nieuwe Avatar films en maar liefst acht (!) nieuwe Marvelfilms. En dan krijgen we ook nog Frozen 2 en Toy Story 4.

Disney’s release schema voor de komende jaren werd door sommigen met enig hoongelach bekeken

Dat er aan deze stortvloed aan sequels ook een limiet zit, werd duidelijk toen de laatste Star Wars film het flink minder deed dan verwacht. Disney heeft nu de nieuwe Star Wars twee jaar naar voren geschoven. Wat Disney niet heeft aangepast, is het hoge tempo waarin ze de live-action remakes van hun animatieklassiekers uitbrengen. Een eerste voorzichtige poging werd in 1996 gedaan door de jaren ’60 tekenfilm 101 Dalmatians te vertalen naar echte acteurs, honden en filmsets. Maar de stroom kwam een paar jaar geleden pas goed op gang, met de live-action remakes van Alice in Wonderland en Maleficent (Sleeping Beauty, ofwel Doornroosje), gevolgd door Cinderella (Assepoester), The Jungle Book en Beauty and the Beast. Dit jaar brengt Disney maar liefst drie remakes uit: Dumbo is net uit, deze week komt daar Aladdin bij, gevolgd door The Lion King in juli. En het uitmelken is nog maar net begonnen; de komende jaren komt er nog een bak aan herkauwde films bij, waaronder Pinocchio en The Hunchback of Notre Dame.

Een cynicus zou zeggen dat dit aantoont wat het grote geld met creativiteit doet. Gooi alles maar in de recyclemachine om de risico’s zo klein mogelijk te houden. En inderdaad, waar Disney ooit bekend stond om filmpionieren, bijvoorbeeld met de eerste avondvullende animatiefilm in de bioscoop (Sneeuwwitje), lijkt nu kopieergedrag de norm geworden.

Er komt nog een bak aan herkauwde films bij, waaronder Pinocchio en The Hunchback of Notre Dame

Aan de andere kant kun je ook zeggen dat Disney zich slim aanpast aan deze tijd. Vroeger brachten ze elke vijf jaar hun klassiekers opnieuw uit op dvd, om ze daarna weer van de markt te halen. Nu alles altijd beschikbaar is, zijn eigentijdse remakes van films met een hoog nostalgie-gehalte de heilige graal. Zo werd de trailer van The Lion King-remake in één dag maar liefst 225 miljoen keer bekeken. Reken maar dat de top bij Disney nu al met dollartekens in de ogen rondloopt.

Aladdin is in dat opzicht een wat bescheidener release. Het is een wat saaie remake geworden, met als enige bijzonderheid de Nederlandse acteur Marwan Kenzari in één van de hoofdrollen. Ook is de prinses iets sterker dan in de tekenfilm uit 1992, al blijft haar vader voor haar beslissen. Maar verder is het wederom oude wijn in nieuwe zakken.

Vroeger recyclede Disney bestaande sprookjes en verhalen met liefde en creativiteit tot vernieuwende animatiefilms, nu zijn de remakes onderdeel geworden van een saai bedrijfsmatig proces. En we trappen er allemaal nog in ook.

Aladdin draait vanaf vandaag overal in de bioscoop. The Lion King gaat uit op 17 juli.