Levenslang – de hoogst mogelijke straf in Nederland – betekent ook levenslang. Echter, in 2016 oordeelde de Hoge Raad dat deze strafmaat niet voldeed aan het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Nu kan er na de eerste 25 jaar van een celstraf worden onderzocht of de persoon alsnog kan reïntegreren. Voor Willem Holleeder lijkt die kans echter klein. De rechtbank in Amsterdam omschreef hem als gewetenloos en onverschillig mens dat meent te beschikken over leven en dood van anderen. Holleeder kan zijn straf nog aanvechten.

Willem Holleeder
Holleeder is op 4 juli schuldig bevonden aan de (mede)verantwoordelijkheid voor vijf liquidaties: Cor van Hout (2003), Willem Endstra (2004), John Mieremet (2005), Kees Houtman (2005) en Thomas van der Bijl (2006). Holleeder had al een flink strafblad opgebouwd, met veroordelingen voor onder andere afpersing, mishandeling en de ontvoering van Freddy Heineken in de jaren tachtig. Volgens de rechtbank is een levenslange gevangenisstraf de enige optie omdat de kans op recidive hoog wordt geacht.

Dino Soerel
Dino Soerel was de vermeende partner van Willem Holleeder en een belangrijke figuur in Nederlandse onderwereld. Net als Holleeder, is hij een van de hoofdfiguren in het Passage-liquidatieproces. Soerel kreeg in 2017 levenslang voor voor zijn betrokkenheid bij de moord op Kees Houtman en die op Thomas van der Bijl. In 2018 werd Soerel in zijn cel aangehouden voor betrokkenheid bij de moord op Willem Endstra en John Mieremet.

Cevdet Yilmaz
Op 5 juli 1983 schoot Yilmaz zes mensen dood en verwondde er vier in het Delftse café ’t Koetsiertje. Aanleiding bleek een ruzie met een van de gasten. Yilmaz werd voor het bloedbad veroordeeld tot levenslang en verblijft sinds 2001 in een tbs-kliniek waar hij sinds 2014 af en toe met begeleid verlof mag.

Frenkie Peeters
Peeters was de leider van de beruchte Bende van Venlo, die tussen 1993 en 1994 een spoor van geweld achterliet in Limburg. De bende maakte zich schuldig aan meer dan 250 geweldsdelicten, waaronder meerdere roofmoorden. Peeters werd verantwoordelijk geacht voor zes moorden en werd in 1996 tot een levenslange gevangenisstraf veroordeeld.

Jan Stoffers
Stoffers kreeg in 2000 levenslang opgelegd voor de verkrachting van en de moord op zijn zevenjarige buurmeisje. Stoffers had al een aantal zedendelicten op z’n conto staan. Zo verkrachtte hij zijn vrouw, en – op de vlucht voor de politie – een prostituee in Heerlen. Stoffers is door het Pieter Baan Centrum tot verminderd toerekeningsvatbaar verklaard. Dit leidde niet tot een strafvermindering.

Mohammed Bouyeri
Vermoordde in 2004 Theo van Gogh in Amsterdam en probeerde een politieagent en omstanders om het leven te brengen. Bouyeri was geradicaliseerd en handelde in naam van de islam. Bouyeri werd in 2005 berecht en tot levenslang veroordeeld waarbij de kans op resocialisatie minimaal werd geacht. Hij weigerde elke samenwerking met onderzoekers, waarna het Pieter Baan Centrum besloot hem volledig toerekeningsvatbaar te achten. Bouyeri werd in 2006 geïdentificeerd als de leider van de Hofstadgroep, die meerdere aanslagen op de Nederlandse samenleving beraamde.

Marcel Teunissen
Teunissen is in 2008 veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf voor meerdere misdrijven, waarvan de meest spraakmakende de moord op Louis Sévèke, een activist en onderzoeker. Sévèke werd in 2005 vermoord met twee geweerschoten. Teunissen en Sévèke kenden elkaar uit de Nijmeegse krakersscene. Sévèke was een luis in de pels van de inlichtingendiensten en beschuldigde Teunissen ervan een infiltrant te zijn. Naast de moord op Sévèke werd Teunissen beschuldigd van meerdere bomaanslagen met activistische motieven. Daarnaast werd Teunissen van meerdere bankovervallen verdacht. Hij werd door het Pieter Baan Centrum volledig toerekeningsvatbaar geacht.

Joseph Mpambara
Mpambara is in 2011 veroordeeld tot levenslang voor zijn aandeel in de genocide in Rwanda in 1994. Mpambara is na de genocide onder een valse naam naar Nederland gevlucht. Omdat het Rwanda-tribunaal Mpambara niet kon vervolgen en uitleveren naar Rwanda werd hij onder regulier Nederlands strafrecht tot levenslang veroordeeld voor meervoudige foltering en moord. Mpambara heeft zijn veroordeling tot aan de Hoge Raad aangevochten, zonder succes.