bron: anp

Twee transmythes ontkracht

Jan Kuitenbrouwer ontkracht twee mythes over transgender personen. "Het betoog dat de samenleving transmensen vermoordt en tot zelfmoord drijft, is niet houdbaar. Zij worden minder vaak vermoord dan ‘gewone’ mensen."

Gepubliceerd op: 15/12 | 2021 Geplaatst in de volgende categorieën:

• Leven

door Jan Kuitenbrouwer

• E-mail
• Twitter
• Facebook
• LinkedIn

Dit is mijn elfde column over de transgendertrend. Ik noem het een trend omdat ik ervan overtuigd ben dat de enorme toename in het aantal mensen dat van gender wil veranderen in elk geval deels het gevolg is van sociale besmetting. De transbeweging verklaart die toename uit het wegvallen van taboes omtrent seks en gender, en dat zal zeker een factor zijn, maar zulke mentaliteitsveranderingen gaan traag en geleidelijk. Hoe kan het dat het aantal aanmeldingen bij transklinieken rond 2010 begint te stijgen, rond 2014 nog eens accelereert en inmiddels honderd keer zo hoog is al daarvoor? Zou je, als het om maatschappelijke acceptatie gaat, niet een meer geleidelijke toename verwachten? Was er een enorm stuwmeer van transgenders die in de kast zaten opgesloten? Wat gebeurde er midden jaren tien waardoor die kast ineens open vloog en zij massaal naar buiten kwamen? En waarom leidde die ‘bevrijding’ niet tot een toename van transgevallen van alle leeftijden en beide geslachten, maar vooral bij puberende meisjes? Als je kijkt naar de groei van het aantal sociale media-gebruikers tussen 2006 en nu, zijn de overeenkomsten frappant. Allemaal feiten die in de richting van een sociale epidemie wijzen.

Het stellen van dit soort vragen wordt door de transbeweging sociaal verboden, op straffe van een haat- en smaadlawine - zie J.K. Rowling, zie Kathleen Stock. De voornaamste argumenten daarvoor zijn dat transgenders een kwetsbare, onderdrukte minderheid zijn. Transmensen worden bovengemiddeld vaak vermoord bijvoorbeeld, geweld dat je in de hand zou werken door hun belangen ter discussie te stellen. Of zoals transactivisten dan zeggen: hun bestaansrecht. Argument twee is dat er onder transidentificerende jongeren enorm veel zelfmoord voorkomt, en je dus levens redt door hun transwens te bevestigen. Het moord- en zelfmoord-argument is wat transactivisten in een discussie altijd direct met een dramatisch gebaar op tafel gooien. Maar: klopt het?