Kijk, een mooi bericht uit de krant van 6 november 2019.

Regeringspartij VVD vindt het acceptabel dat Nederlandse IS-mannen en -vrouwen in Irak de doodstraf krijgen als ze daar worden berecht. Dat bleek tijdens een Kamerdebat over jihadisten. Als Irak alleen wil meewerken aan een rechtbank voor buitenlandse IS’ers als de doodstraf mag blijven, dan wil de VVD ‘pragmatisch’ zijn.

VVD-Kamerlid Yesilgöz: “Dat is dan de ultieme consequentie.” Regeringspartners CDA en D66 zijn het niet met de VVD eens. Zij vinden de gevolgen voor Nederland als land dat internationaal strijdt tegen de doodstraf en voor mensenrechten te groot. D66-Kamerlid Sjoerdsma denkt dat het lastiger wordt voor de minister van Buitenlandse Zaken om in het buitenland te protesteren tegen de doodstraf, bijvoorbeeld als het om lhbti’ers gaat, of Nederlandse veroordeelden. De doodstraf is een van de grote struikelblokken voor berechting van Nederlandse en andere Europese IS’ers in Irak. Het land is niet bereid het rechtssysteem aan te passen aan de Europese maatstaven.

Sjoerd, de Majoor Bosshardt van de Nederlandse strijdkrachten, liet ook nog een natte scheet op Twitter.

We gaan hem nog missen, die oude ijzervreter van een Sjoerdsma.

Bijna vier jaar later zijn de Nederlandse media de Haagse politiek aan het masseren voor de terugkomst van onze jongens in Syrië. De Nederlandse treurbuis zendt vanavond, 21 september, De 2Doc Inside Kalifaat van Sinan Can en Daniëlle van Lieshout uit, om 22.15 uur op NPO 2.

Documentairemaker Sinan Can tegen opiniewebsite Joop: “Ze spraken natuurlijk vloeiend Nederlands. Ik vroeg hen hoe ze in godsnaam in deze situatie beland waren en of het leven in Nederland dan zo slecht was. Al snel bleek dat ze er niet goed over na hadden gedacht en niet wisten wat de consequenties konden zijn. Ze dachten te gaan vechten tegen onrecht en tegen Assad. Maar wat gebeurde was dat ze in handen van IS kwamen omdat dat de sterkste groep was. Ze zijn inmiddels de dertig gepasseerd en best lang weg uit Nederland. Wat ik bijzonder vond, is dat zo’n monsterlijke organisatie het gelukt is twee Nederlandse jongens aan te trekken terwijl ze voor hetzelfde geld net zo’n leven als ik hadden kunnen leiden. Ik heb ook een migratieachtergrond en ben ook moslim. Deze levens zijn totaal anders gelopen en ik vroeg hen naar de oorzaak. Hoe kom je ertoe om te denken: ik ga, kom nooit meer terug en word martelaar. Ze ontkennen de executies en de vele slachtoffers en dat maakte het gesprek lastig en raakte me ook weer, waardoor ik toch geïrriteerd raakte.”

Het is altijd hetzelfde met de Marokkaanse jankers: ze wentelen zich in de slachtofferrol

De Telegraaf zorgde met een lekker sappig bericht voor de nodige ketelmuziek op sociale media: “Nederland kan me een tweede kans geven,” zegt Yasin, opgegroeid in Zoetermeer. Hij zit met veertien andere Nederlanders, zonder proces, al ruim vier jaar tussen duizenden jihadstrijders in de gevangenis in Koerdisch Syrië.

Het is altijd hetzelfde met de Marokkaanse jankers: ze wentelen zich in de slachtofferrol. Of ze nou een hele familie hebben doodgereden tijdens een straatrace in Brabant, of ze nou met vier afgehakte hoofden van Jezidi’s in hun bebloede handen staan te pronken, met aan hun voeten een geketende slavin, en of ze nou met honderd kilo coke op heterdaad zijn betrapt: ontkennen, liegen en zielig doen. Bah bah.

GeenStijl schreef: “Dat we die kalifaatkippen terughaalden was al belachelijk, maar nu willen mannen die ons land verlieten om in naam van een intolerant geloof te allahakbarren in een zandbak ook teruggehaald worden om hier in de rechtbank verschijnen. De jihadisten bevinden zich al een tijdje in een Syrische gevangenis en willen die graag inruilen voor een comfortabele en luxe Nederlandse bajes. Ze hebben daar gevochten tegen alles waar ons land voor staat, maar verloren en komen nu dus met hangende pootjes terug in de hoop dat ze hier van hun uitkering kunnen genieten totdat de volgende geloofsoorlog zich aandient.”

De Nederlandse krantjes van het Vlaamse mediakartel zullen ongetwijfeld met zielige verhalen komen over de mohammedaanse SS’ers die vastzitten in Syrië. Jammer dat Margriet van der Linden niet meer op de buis is, anders had ze onze jongens feestelijk kunnen ontvangen in M, net als ze deed met Laura H. destijds.

Of denk aan de de documentaire Paradijsvogels van Fleur van der Meulen (ook BNNVARA):

“Het belangrijkste punt dat Van der Meulen lijkt te willen maken met haar documentaire is dat de jongens die naar Syrië trekken hele verschillende jongens zijn, met ieder een eigen verhaal. Zo geeft ze het voorbeeld van een jihadstrijder (die ook in haar documentaire naar voren komt) die een hbo-diploma op zak heeft en werkte als taxichauffeur, maar toch besloot om alle schepen achter zich te verbranden en naar het door een burgeroorlog verscheurde Syrië te gaan om zijn ‘moslimbroeders’ te helpen. Hij ging omdat hij zich in Nederland tweederangsburger voelde en dat vrouwen in niqaab uitgescholden werden op straat. Het leed van andere moslimbroeders greep hem aan en hij wilde er iets aan doen.”

“Jullie regering wil mij dood hebben. Anders zouden ze niet naar Afghanistan, Irak en Mali gaan.”

Hoe het ook zij: de doodstraf voor onze uitreizigers is een prima optie zolangs onze jongens nog in het Midden-Oosten vastzitten. Uiteindelijk zullen ze natuurlijk terugkomen naar Nederland en dan moeten ze maar als SS’ ers worden berecht. Precies wat mijn grote vriend Han van der Horst schreef: “Inmiddels is gebleken dat ISIS oorlogsmisdaden als een officieel gesanctioneerde strategie gebruikt, althans volgens de normen en waarden die de internationale volkerengemeenschap formeel heeft onderschreven. Wie zich bij ISIS aansluit, wordt dan ook lid van een politieke misdadigersbende. Daarmee heeft Nederland ervaring opgedaan. Tijdens de bezetting meldden zich vele Nederlanders bij de SS om aan het oostfront te gaan strijden. Zij hebben dat voor zover ze het overleefden, met gevangenisstraf moeten bekopen om het blote feit dat zij zich hadden aangesloten bij een organisatie die op grote schaal oorlogsmisdaden pleegde en propageerde. Hun Nederlanderschap waren zij net zo goed kwijt.”

En dit schreef het Historisch Nieuwsblad over Nederlanders die bij de SS zaten: “De Nederlandse vrijwilligers bleken ‘op het verkeerde paard te hebben gewed’ en moesten daar na de Duitse nederlaag de prijs voor betalen. Hun lot lag in de handen van de overwinnaars. De tribunalen en bijzondere gerechtshoven die in Nederland werden belast met het berechten van collaborateurs, veroordeelden uiteindelijk circa 6800 Nederlandse SS-soldaten. De meesten werden voornamelijk aangeklaagd voor het feit dat zij ‘in vreemde krijgsdienst’ waren getreden en kregen in de regel tussen de vijf en tien jaar gevangenisstraf opgelegd. De strafmaat werd verhoogd wanneer er sprake was van verzwarende omstandigheden – bijvoorbeeld als een verdachte vóór de oorlog officier in het Nederlandse leger was geweest. Gevangenisstraffen van tien, vijftien of twintig jaar waren in zulke gevallen niet uitzonderlijk. Enkele veroordeelden kregen levenslang. Ook gebeurde het wel dat een voormalige SS-soldaat het doodvonnis tegen zich hoorde uitspreken, maar in de praktijk werd dit zelden uitgevoerd. Door grootschalige gratieverlening werden de straffen vanaf 1948 teruggebracht tot gematigder proporties.”

Hoe het ook zij: de doodstraf voor onze uitreizigers is een prima optie zolangs onze jongens nog in het Midden-Oosten vastzitten

Kijk, onze nieuwe premier Yesilgöz maakt een goed punt met de doodstraf. Ik vond het nogal paternalistisch, belerend, betuttelend en kolonialistisch van Sjoerd Sjoerdsma om tegen Irak en Syrië te zeggen: tfoe, dat moeten we met zijn allen toch niet willen, de doodstraf voor onze knullen. Zo gaan wij in Nederland niet met elkaar om. Nou is de doodstraf een lastig thema. Ik kan zo uit de losse pols een heel aardig lijstje opstellen van figuren (dead or alive) die de doodstraf verdienen of verdienden, maar dat vind ik net zo kinderachtig als de jaarlijkse Top 2000 en als ‘columnisten’ die brieven aan God schrijven en die zelfs publiceren. Apekool dus.

Onze moordzuchtige en bloeddorstige jihadisten zijn dol op shariarechtbanken. In mij schuilt een populist en die roept vanuit mijn onderbuik: Hang ‘m High & Boontje komt om zijn loontje. Een karmakoekje van eigen deeg. Wie met het zwaard leeft, zal door het zwaard sterven. Onze moordzuchtige en bloeddorstige jihadisten (uitreizigers volgens de krantjes van het Vlaamse mediakartel) zijn dol op shariarechtbanken en moeten juist blij zijn als ze hun Schepper eindelijk mogen ontmoeten. Denk aan processen tegen jihadisten en salafisten in Egypte en Indonesië die in hun kooien brulden van vreugde toen ze het doodvonnis hoorden. En die haatbaard in Indonesië die achter de aanslagen op Bali zat, kreeg bijna een orgasme toen hij hoorde dat hij terug mocht naar de Hemelse Pottenbakker. That’s the spirit! Be happy to meet your Creator! Ga maar eens uitrekenen wat die bengels de Nederlandse overheid gaan kosten qua deradicaliseringstraject, nog even los van de andere gevallen, want ze kunnen natuurlijk meteen door naar de Mocromaffia. Praktisch als ik ben, denk ik ook aan het kostenplaatje. Het zal me niks verbazen als Sjoerd Sjoerdsma destijds fel geprotesteerd heeft tegen de ophanging van Saddam Hoessein. Ik vond die sobere executie wel wat hebben, met name omdat de beulen familieleden van Saddams slachtoffers waren. Ik liet geen traan om het lynchen van Khadaffi en Ceaușescu en vond het schitterend dat die leipe Marcos met gevaar voor eigen leven uit de Filipijnen vluchtte. De ongewervelde beroepsdeugers van D66 en Groep Timmermans vinden het concept ‘wraak’ natuurlijk walgelijk. Ik vermoed dat hun voorvaderen destijds jankten en protestbrieven naar Golda Meïr schreven toen Adolf Eichmann de doodstraf kreeg in Jeruzalem en keurig werd opgehangen. Maar wraak is een soort mindfulness en een heerlijk gerecht, warm of koud. Denk maar aan The Joker, aan de diverse Death Wish-films van Charles Bronson, aan de Franse klassieker Le Vieux Fusil met Romy Schneider en Philippe Noiret en aan de talloze westerns die geheel zijn opgebouwd rond het Bijbelse ‘oog om oog, tand om tand’. Maar D66 en GroenLinks en hun goeroe Rutger Bregman geloven heilig in de goedheid van de mens en vooral in die van de uitreizigers, de jihadsnollen en die lieve kleine Chuckies die ze op de wereld hebben gezet. Nederland is het enige land ter wereld waar daders automatisch tot slachtoffers worden getransformeerd door de deugkerk. Misdaad loont in Nederland.