Spring naar de content
bron: Pinterest

Ik wens u, zo dol als ik op u ben, allemaal, ongezien, de Paastyfus

Eigenlijk was mijn humeur gisteren al helemaal verpest door een tweet van Maarten van Rossem.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Arthur van Amerongen

De tekst loopt hieronder door.

Wat een ongezellig man is dat toch, en wat een nare partijpoeper! Het is zo makkelijk om The Passion en de Evangelische Omroep af te kraken.

Professor van Rossem weet donders goed dat hij vrijblijvend grappen kan maken over de Heere Jezus en over het hardwerkend, godvruchtig deel der natie dat ons nu zo droevige land ooit zo groot en machtig maakte. Misschien dat een paar baldadige jongens op Urk of in Staphorst hem willen opjagen met de trekker, zwaaiend met mestvorken en knorrend als biggen (ook daar hebben ze – in het geniep weliswaar – Deliverance gezien hoor) maar omdat die kinky boerenjongens van de zwartekousenkerk diepgelovig zijn, zullen ze het willen houden bij een passend Bijbelse strafje in de vrije natuur. Ach, wat is straf, ik ken mannen die van zulks dromen.

Nou moeten ze op de Bible Belt niks hebben van de Evangelische Omroep want die is veel te lichtzinnig, met al die heidense muziek en dat gekrijs van Glennis Grace, al mag Brainpower natuurlijk altijd even komen rappen in een illegaal garagebarretje op Urk. De coke is geregeld! Ik moest wel lachen toen ik gisteravond een geestige tweet zag over Brainpower.

De tekst loopt hieronder door.

Weerloze christenen bashen, daar is het links-progressief-islamitische front erg goed in. Kijk maar naar de ophef rond die twee zoenende homosuelen van het Reformatorisch Dagblad.

Nou zijn ze bij het RD helemaal niet zo homofoob – de apostel Paulus was immers van de Griekse Beginselen, al heeft hij ze niet verbeterd – maar je moet natuurlijk niet in een jurk van je moeder of met haar zondagse hoedje naar de redactie komen. “In de tijd van de baas doe je maar normaal, zegt de chef dan, want je weet hoe het is afgelopen met Sodom en Gomorra.” Daar wordt dan fluisterend aan toegevoegd: “Zie ik je vanavond weer in het Oranjepark, pop. Trek je die mooie bloemetjesjurk van je mama weer aan? En neem je lekker een knabbeltje van King mee?”

Heel progressief links hing in de gordijnen, inclusief NIDA, vanwege de vermeende homohaat van het RD. Het ontbrak er nog maar aan dat Pechtold (van wie we opvallend weinig horen) zich hand in hand liet fotograferen met Nourdin el Ouali, de knappe lijsttrekker van Hamas 010. Maar het progressief-links blok zweeg als het graf tijdens de rel over de poster met twee zoenende mohammedaanse homofielen (m/v/vreer).

De tere zieltjes van de islamitische minderheid (1.6 miljard wereldwijd) mogen immers niet gekwetst worden. God straft onmiddellijk, want twee roomblanke D66’ers raakten hun zetels in de gemeenteraad van Dordrecht kwijt aan twee Turken met voorkeursstemmen. Cliëntelisme en democratie op zijn best!

Enfin, professor van Rossem had mijn humeur op die heerlijke witte Donderdag grondig bedorven met zijn haatzaaierij. Hij weet zich natuurlijk gesteund door de 950 grollenbakkers en bandparodisten van de VARA die onafgebroken grapjes maken over de Heere Jezus maar angstvallig zwijgen over zijn collega-profeet Mohammed. Nederlandse humor op zijn best.

Het ergste moet nog komen. Ik verdiep mij al enige tijd in minister Kaag-al Kak. We hebben nogal wat overeenkomsten qua studie en liefde voor het Midden-Oosten en ik heb natuurlijk ook mijn PLO-kalverliefde gehad. Ik vond het overigens geestig dat Joost Oranje, chef Nieuwsuur, opbiechtte helemaal dol te zijn op Kaag-Al Kak, naar zijn zeggen omdat ze Frans spreekt en ook nog eens Arabisch!

Oranje behoort tot het leger journalisten dat Frans Timmermans zo geweldig vindt omdat hij in het Engels kan speechen (met een bizar Quentin Crisp-accent) en omdat hij met een paar Italiaanse zinnen kan strooien. Frenske: onze eigenste Archie Leach (John Cleese in A fish called Wanda).

Nou heeft Kaag-Al Kak jarenlang Arabisch gestudeerd (uiteindelijk gesjeesd) en ze is al eeuwigheid getrouwd met meneer Al Kak, een PLO-bons die dik was met Arafat. Zo verwonderlijk is het dus niet dat ze Arabisch spreekt. En bovendien: 500 miljoen mensenkinderen spreken die taal dus zo moeilijk kan die nou ook weer niet zijn.

Minister Kaag-Al Kak lijkt mij bijzonder bekwaam en integer, een verademing na al die Airmiles-ijdeltuiten die haar voorgingen. Toch was ik wel benieuwd hoe dat in haar werk zou uitpakken. Er was al veel geschreven over haar warme liefde voor Arafat en de PLO, en ik vroeg me af of ze niet in een spagaat zit. En wat bleek?

Ze lapte meteen flink mee aan het privévliegtuig van de Palestijnse president Mohammed Abbas. Voor dat speeltje moest maar liefst 50 miljoen dollar worden opgehoest. Minister Kaag-Al Kak heeft in een ijltempo allerlei islamitische landen bezocht, met als hoogtepunten haar nederige bezoek aan de zeloten in Teheran en zeer recentelijk beklonk ze een deal met het leger van de islamofascistische heilsrepubliek Iran.

Niemand, zelfs niet de sherrynippers van Clingendael, heeft het nut daarvan kunnen duiden. Ik heb het vermoeden dat onze minister op de een of andere manier een mohammedaanse coalitie probeert te vormen en dat moet dan weer leiden tot een vredesproces. Zo megalomaan is ze wel. Alleen heeft ze buiten de waard gerekend: Israël.

Enfin, helemaal depri van Glennis Grace en Dries Roelvink als een krijsende Jezus tikte ik deze tweet.

De tekst loopt hieronder door.

De sluizen van het Twitteriool knalden open! Het trollenleger van Kaag-Al Kak opende de aanval! Ik ben aan de Universiteit van Amsterdam afgestudeerd in de Semitische Talen (waaronder Hebreeuws) en woonde jarenlang in Tel Aviv en Jeruzalem. Ik was jarenlang correspondent voor alle mogelijke media en ken de Levant en de problematiek als mijn broekzak. Ik ben er wel klaar mee en ik meng mij nooit meer in discussies over Israël en het Palestijnse vraagstuk. Maar nu had ik een open zenuw aangeboord met mijn tweet. Veel ziedende reacties kwamen van de gebruikelijke judeofoben maar er waren ook belerende reacties van keurige mensen. “Heb ik naast je in de schoolbank gezeten,” reageer ik dan. “Ga je kinderen maar afblaffen, brutale vlerk!”

In de tweet rep ik over de geheime agenda van Kaag-Al Kak. Dat had natuurlijk moeten zijn: publiek-geheime agenda, want iedereen op het Binnenhof heeft weet van haar onomwonden liefde voor Palestina. En reaguurders waren woedend omdat ik schreef dat ze enkel mohammedaanse landen bezocht, terwijl ze ook in Vietnam en de Congo was. Enfin, deze landen bezocht ze: Libië, Tunesië, Jordanië, Libanon, Iran, Oman, Saudi-Arabië en Maleisië. En toen was daar ineens CU-mannenbroeder Gert-Jan Segers met een opzienbarende reactie op mijn tweetje!

De tekst loopt hieronder door.

Toen wist ik dat er iets aan de hand was, want anders gaat coalitiegenoot Segers zulks toch niet tweeten. Ik werd er een beetje bang van want straks werpt hij nog gelijk een apostel van Kaag-Al Kak zijn sleepwetnet over de Algarve uit en kan ik niet meer twitteren.

Ik zat in zak en as. Eerder op de dag had ik een pakketje gekregen van de redactie van de Haagse Post en ik hoopte dat het troostende bonbons waren van Mon Chéri of een fijne doos sigaren. Bleek het een goodiebag vol Preppies te zijn, een pilletje waar je lekker mee kunt neuken zonder een HIV op te lopen.

Of ik de Preppies niet effe wilde uitproberen in die geile, zinderende Algarve, een hedendaags Sodom en Gomorra.

Ik barstte in tranen uit. Als ik nou in Tel Aviv zat, of in Rio de Janeiro: o.k.

Maar niet in de desolate reet van Europa. Enfin, ik kon natuurlijk naar de paasbrunch van 1.99 euri gaan in de IKEA in Loulé, en wellicht daar een leuk Engels biggetje opsnorren. Maar de kans dat die HIV draagt is uitgesloten. Zo’n onenightstand levert in het beste geval een gemene herpes op. Dus dan was zo’n Preppie ook zinloos. Ik voelde mij zo nu zo ellendig, dat ik de pijn van Jezus aan het kruis voelde. En zo kreeg ik toch nog een beetje de Paasgedachte.

Onderwerpen