Niemand weet officieel hoe omvangrijk geweld tegen homo’s echt is
Eens in de zoveel tijd vallen we in ons land over een nieuw horrorverhaal na een mishandeling van LHBT’ers, zonder dat we echt kunnen vaststellen dat Nederland onveiliger wordt voor deze homo’s, lesbiennes en transgenders.
Een veertienjarige Dordtenaar wordt begin deze week opgepakt. Hij zou in de nacht van zaterdag op zondag met een groep van zestien jongens twee homoseksuele mannen in de val hebben gelokt via datingapp Grindr en het stel in elkaar hebben geslagen.
Ophef verzekerd, deze keer is het de lafheid waarmee de groep te werk ging die veel teweegbrengt. Het lijkt bijna een terugkerende apriltrend. Het is immers een jaar geleden dat een homoseksueel stel in Arnhem wordt belaagd met een betonschaar.
Hand in hand lopende politici
De dagen na het incident gaat het over niets anders. Zo lopen verschillende politici – met D66-leider Alexander Pechtold en zijn partijgenoot Wouter Koolmees als grote roergangers – hand in hand als daad van solidariteit naar de slachtoffers en als een statement tegen homohaat in het algemeen.
Lettend op de bovenstaande incidenten en de aandacht hiervoor lijkt ons land minder tolerant richting LHBT’ers, maar volgens recent onderzoek van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) wordt homoseksualiteit in Nederland echter sinds de jaren zestig steeds meer geaccepteerd. Uit recent onderzoek van het SCP blijkt dat slechts acht procent van de ondervraagden nog uitgesproken negatief is over liefde tussen hetzelfde geslacht.
Nu zeggen enquêtes natuurlijk niet veel, want er vinden daarentegen regelmatig gruwelijke mishandelingen van homoseksuelen plaats. Recentelijke cijfers over deze misdrijven zijn er echter niet. De laatste cijfers stammen uit 2014, wanneer de politie een rapport met statistieken van de voorgaande vier jaren uitbrengt.
Nooit herhaald
Tussen 2009 en 2013 worden 769 registraties van geweld tegen homoseksuelen waargenomen. Het onderzoek zou als nulmeting moeten gelden waarmee elk jaar nieuwe ontwikkelingen bijgehouden kunnen worden. Dit is echter nooit gebeurd waardoor niemand de omvang van het huidige probleem kan duiden.
Volgens Philip Tijsma van LHBT-belangenvereniging COC wordt er steeds vaker aangifte gedaan van anti-homogeweld. Dit betekent echter niet per sé dat het probleem groter is geworden. “Het kan zijn dat mensen nu aangifte doen omdat ze het echt niet langer pikken. Daarnaast is de drempel om aangifte te doen verlaagd door initiatieven als Roze in Blauw van de politie.”
Meer aangiftes leiden niet per se tot omvangrijker probleem
Volgens onderzoek van het ministerie van Justitie en Veiligheid krijgt zeven op de tien LHBT’ers te maken met een van vorm intimidatie. “In tweederde van de gevallen gaat het om verbale vergrijpen en bij een derde komt ook fysiek geweld te pas. Jaarlijks wordt er 1300 tot 1400 keer aangifte gedaan.”
Het COC pleit al langere tijd voor hardere straffen tegen homogeweld. “Bij discriminatoire delicten kan het OM altijd een aanzienlijk hogere straf eisen. In de realiteit gebeurt dit slechts in één op de vijf gevallen. Er wordt vaak vanaf gezien omdat het nodige bewijs niet te presenteren zou zijn. Wanneer een dader woorden als ‘vuile kankerhomo’ gebruikt, kun je mij toch niet wijsmaken dat seksuele oriëntatie geen rol heeft gespeeld.”
