Spring naar de content
bron: ANP

Een bikinilichaam: dat mag niet in ons calvinistische landje

Alexandra Besuijen neemt wekelijks de wereld van mode en trends kritisch onder de loep. Deze week bespreekt ze de haute-couturecollectie van H&M, het bikinilichaam en de campingsmoking.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Alexandra Besuijen

Barbie verkeerd begrepen
Zoals elk jaar gaat H&M ook in 2019 de samenwerking aan met een beroemde ontwerper, hoewel de naam Giambattista Valli niet bij iederéén een belletje zal doen rinkelen, zoals bijvoorbeeld Moschino, Kenzo en Isabel Marrant (mijn drie favoriete collaborateurs) dat wel deden. Maar evengoed is de kleine pre-selectie die via de website van H&M te koop was al lang en breed uitverkocht.

Persoonlijk ben ik geen fan van zijn tule laagjesjurken, om het zacht uit te drukken. Een prom balls nightmare, Barbie verkeerd begrepen, Kinkerstraat-chic… meer kan ik er niet van maken. Van voren kort en van achteren lang in suikerzoete kleuren – het lijkt ontworpen door een meisje van acht met een voorkeur voor knalroze.

In november komt de rest van de collectie in de winkels en hopelijk heeft die wat weg van zijn haute-couturecollectie voor de komende herfst en winter: lekkere leren jasjes, soepel vallende gebloemde blazers, gedrapeerde jurkjes en een zeer begeerlijke glitterrok. We gaan het meemaken.

Doe maar gewoon (not)
Wat zijn we toch een calvinistisch landje. Er hoeft maar een artikel te verschijnen over bijvoorbeeld het verven van je grijze haar, of binnen 3, 2, 1… is er een reactie van Truus uit Puttershoek die vindt dat je ‘je eigen moet blijven’ en dat het ‘er gewoon bij hoort’. Idem met ‘bikinilichaam’, waarmee bedoeld wordt een lichaam zonder al te veel plukken haar en een beetje platte buik. Het duurt echt geen vijf minuten voor een vrolijkerd weet te melden dat je daarvoor alleen een bikini en een lichaam nodig hebt. Nee, want stel je voor dat je een beetje aandacht aan je lijf besteedt! Je haar verft of je lippen stift! Je nagels lakt! Zondig! Mag niet! Nergens voor nodig! Nederland als één grote biblebelt.

Abboneer op een lidmaadschap

Flinke korting op een digitaal jaarabonnement

Sluit nu voordelig een abonnement af en maak kennis met de journalistieke kracht van HP/De Tijd. (Op elk moment opzegbaar.)

Word abonnee

Nou zal het me een zorg zijn of iemand haar haar verft of niet, maar ik begrijp die behoefte om dat uit te dragen als een soort deugd totaal niet. En het is een onverholen verwijt aan vrouwen die het wél doen. 

En wat dat bikinilichaam betreft: als je je er prima bij voelt om met je behaarde melkflessen en over de rand van je broekje bubbelende vetjes het strand op te gaan: wees mijn gast! Maar doe niet zo zuur over vrouwen en meisjes die het leuk vinden om iets charmanter voor de dag te komen.

Het is gewoon fijn om naar mooi verzorgde mensen te kijken, man, vrouw, jong, oud… spatadertrossen, kalknagels, druipende bossen okselhaar en extreme putjesdijen zijn op het strand te verwachten, maar ik kan het missen als kiespijn als ik op het terras achter een ijskoud biertje zit. Dan kijk je toch niet, zeggen de onverschilligen dan, maar dat is natuurlijk onzin. Als je eenmaal iets gezien hebt, kun je het niet meer ónt-zien.

Nee maar echt, ik word soms zo moe van die doe-maar-gewoon-dan-doe-je-al-gek-genoegmentaliteit. Waarom zou je? En waarom zou je jezelf superieur voelen als je níet je benen scheert of je haar verft? Je kan ook gewoon lui zijn…🙄

Bron: ANP

Campingsmoking comeback
Ja, het is waar, de campingsmoking kan weer. Of wéér, voor sommigen heeft-ie natuurlijk nooit gekund wegens ordinair, maar nu Gucci komt met de terugkeer van de shell suit, zullen die wel anders piepen. Want zo gaat dat.

Zelfs in de extreem dure versie van Gucci (een kleine 2000 euro) blijft het een oerlelijk ding, maar in het kader van de ugly fashion – denk dad sneakers, mom jeans, badslippers met witte sokken en tie dye T-shirts – past het uitstekend. Lekker comfi ook wel.

Ook het label Vetements heeft een comeback-item, zij het eentje met een politiek tintje. Creatief brein Demna Gvasalia komt met het don’t-shoot-shirt dat journalisten in Libanon droegen tijdens de Israëlische invasie in 1982. Bij hem ben je er nooit zeker van of hij provoceert om sociaal-politieke redenen of om het provoceren zelf, maar vast staat dat-ie altijd een hoop ophef weet te creëeren. Het regende boze reacties op Twitter, maar volgens Gvasalia wil hij alleen maar ‘de mensen aan het denken zetten’. Volgens sommigen plagieerde hij het vorig jaar uitgebrachte shirt met dezelfde tekst van het label Qasami, maar die hadden het natuurlijk ook maar gewoon afgekeken van het origineel uit 1982. En hoe dan ook, het shirt van Vetements is echt mooier.

Onderwerpen