De laatsten der Uylianen
Nooit opgeven, niet te stuiten: de vonken van Joop den Uyl, die op tweede kerstdag 1987 stierf, smeulen na in het krimpende legertje politieke erfgenamen. Het kabinet-Kok doet hen terugverlangen naar zijn vuur, zijn vergezichten, het land achter gindse heuvels. ‘Je moet die drift in je hebben.'
Joop den Uyl mag dan al tien jaar dood zijn, zijn geest waart nog rond. Soms is hij bijna voelbaar aanwezig, zoals bij de herdenking van Maarten van Traa, twee maanden geleden. In sommige politici smeult nog een vuurtje van de vonken die hij heeft laten overslaan. Maar het worden er wel steeds minder. Anne Vondeling, Jan Schaefer, Irene Vorrink, Ien Dales: zij gingen Van Traa voor. Met hen stierf telkens weer een stukje van Joop den Uyl.
Hoeveel zijn er nog over? Minder dan het aantal dat zichzelf tot erfgenaam heeft benoemd. En meer dan de erfgenamen zelf willen erkennen — want zo gaat dat met nalatenschappen: die wil je niet delen. Wie zijn die laatsten der Uylianen, en welke tic hebben zij meegekregen?
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
