Spring naar de content

Eeuwige trouw

Ooit, ik moet het bekennen, ben ik een afvallige van Koot en Bie geweest.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Ton van Dijk

Het was toen het duo in 1974 het Simplisties Verbond begon. We kenden van de radio de Klisjeemannetjes. Na de eerste stappen op het scherm (in 1967 twee keer een optreden in het snel verdwenen VARA-programma Yin Yang van Sonja Barend) steeg het duo tot nationale beroemdheid met Hadimassa en Het gat van Nederland

In een zaaltje van Krasnapolsky werd de nieuwe verbondsvorm nogal pompeus aan pers en genodigden gepresenteerd. Een koortslip moet mij die dag dwars hebben gezeten; ik schreef een azijnig stukje over oude wijn in nieuwe zakken. Een paar weken later schaamde ik mij. Het Simplisties Verbond werd een hit, tot in werkelijk de onderste regionen van de samenleving. Ons verstandelijk gehandicapte buurjongetje loopt, inmiddels volwassen, nog steeds met dat mattenkloppertje. Daarna heb ik nooit meer geklaagd. Nooit meer was er een reden — wanneer gewoon thuis — om niet te kijken. Opbellers werd gevraagd om het na Journaal en Koot en Bie opnieuw te proberen. Nee, niet altijd plat van het lachen, maar geen verveling en vaak een glimlach. Een goeie fiets gooi je niet weg, een klassiek gerecht hoeft niet van de kaart. De marine rijsttafelt nog steeds een keer in de week en hoe lang zijn we Ons Indië nou al niet kwijt? 

Paywall

Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.

Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.

Kies een lidmaatschap