Cohens PR-truc
Wiens brood men eet, diens taal men spreekt. Het is een wijsheid die niet is besteed aan journalist Jeroen Corduwener en Job Cohen.
De journalist volgde Cohen twee jaar lang toen die nog staatssecretaris voor asielzaken was. Het resulteerde in een boek — Een vreemdeling op Justitie — dat is aangeprezen als een bijzonder en onafhankelijk journalistiek verslag. Naar nu blijkt, is wijselijk niet vermeld dat Corduwener 45.000 gulden van het ministerie van Justitie ontving.
Over het waarom van die betaling lopen de lezingen radicaal uiteen. Eerst het ministerie: dat stelt dat Corduwener het geld heeft ontvangen als voorschot, omdat hij als consultant ook advieswerk voor Justitie zou doen. De opdracht ging echter niet door, en het ministerie heeft de 45.000 gulden nu teruggevorderd.
Corduwener heeft er echter niets van gemerkt dat hij geld moet teruggeven. Sterker nog: hij meent recht te hebben op het dubbeIe. Hij heeft namelijk wel degelijk een klus gedaan voor Justitie en zit al bijna een jaar te wachten op de rest van het geld.
De journalist zelf meent dat zijn waarnemingsvermogen niet is aangetast door de 90.000 gulden. “lk ben juist heel kritisch geweest.” De recensenten dachten daar anders over. “Corduwener hing aan Cohens lippen,” en: “Job dit, Job dat, Job en ik, om kriebels van te krijgen.” Hoe zouden Job en Jeroen zo klef zijn geworden?
