Wat is uw huidige gemoedstoestand? 

Tevreden met een ongeorganiseerd leven. Mijn dagen zijn altijd onvoorspelbaar. Ik ben met heel veel verschillende projecten bezig en er is altijd wel wat. 

Wie zijn uw helden? 

Jonathan Richman, de Franse tekenaar Gus Bofa, de Duitse illustrator Walter Trier, de jonge Franse zanger Pascal Parisot en koning Babar. Babar inspireerde mij als kind al omdat hij liet zien hoe eenvoudig het is een maatschappij te organiseren. 

Aan wie ergert u zich? 

Als je je aan iemand ergert, wind je je daarover op. Ik wind me niet meer op. 

Lijkt u op uw moeder? 

Mijn negentigjarige moeder heeft tot op hoge leeftijd in haar auto rondgescheurd. In een bocht minderde zij nimmer vaart. Zelf rijd ik rustig, maar ik houd van autoraces. We hebben allebei dus iets met snelheid. 

Wat zijn uw dagdromen? 

Ideeën voor tekeningen. 

Wat is uw grootste angst? 

Lekkage of overstroming. Ik ben niet bang voor grote rampen, maar meer voor dingen die mijn leven op ergerlijke wijze in de war sturen. 

Bidt u weleens? 

Nee, behalve tot Sinterklaas om een mooi cadeau. 

Heeft u ooit een mystieke ervaring gehad? 

Die term heb ik opgezocht in het woordenboek. Daar staat: raadselachtige ervaring. Die heb ik ongetwijfeld gehad, maar ik verleen er geen diepe betekenis aan. 

Bent u aantrekkelijk? 

Ik denk niet dat ik te klagen heb. Mensen schrikken niet van me en ik maak snel contact. 

Wat is uw definitie van geluk? 

Zorgeloosheid. 

Waar schaamt u zich voor? 

Voor stomme opmerkingen en ondoordachte reacties. 

Bent u monogaam? 

Ja. Vanaf het moment dat mijn tweede echtgenote en ik hebben besloten bij elkaar te blijven, ben ik monogaam geweest. 

Hoe moedig bent u? 

Dat verschilt heel erg. Als een hond dreigend langs me loopt, ben ik niet bepaald moedig. Maar als er moeilijke klussen moeten worden geklaard, neem ik die graag op me. 

Van wie heeft u het meest geleerd? 

Ik heb van heel veel personen een beetje geleerd. 

Wat is uw grootste ondeugd? 

Mijn atelier is een bende en ik heb geen zin om het op te ruimen. Dus ben ik veel tijd kwijt aan zoeken. Maar als ik kan kiezen tussen naar de radio luisteren, een mooi boek bekijken en opruimen, verliest opruimen het altijd. 

Wanneer was u het gelukkigst? 

Dat heeft ongetwijfeld met de liefde te maken. Maar ik voel me ook heel gelukkig als ik over straat loop en een leuke of boze gedachte een grijns op mijn gezicht tovert. 

Welke eigenschap waardeert u in een man? 

Humor, enthousiasme, betrokkenheid en geduld. 

Welke eigenschap waardeert u in een vrouw? 

Humor, enthousiasme, betrokkenheid, geduld en Chanel nr. 19. 

Als u iets aan uzelf kon veranderen, wat zou dat dan zijn? 

Ik zou wel wat meer haar willen hebben. 

Hoe ontspant u zich?

Te hooi en te gras. Slapen is het makkelijkst. En verder fietsen en wandelen — maar dan alleen in steden. 

Wie is uw grootste liefde? 

Joan, mijn vrouw. 

Van wie houdt u het meest? 

Van Joan en mijn dochters Woody, Suze en Loulou. 

Wat beschouwt u als uw grootste mislukking? 

Natuurlijk zijn er weleens dingen die niet goed gaan, maar je leert daarvan, dus dan levert het toch wat op. 

Gelooft u in God? 

Nee. Ik ben katholiek opgevoed, maar toen ik een jaar of veertien was, had ik die voorstelling vaak genoeg gezien. Ik vind wel dat de kerk een interessant bedrijfslogo heeft: een moordwapen met het slachtoffer er nog aan vast. Vertaald naar deze tijd zou dat betekenen dat elke kerktoren zou worden gesierd door een elektrisch stoeltje met de veroordeelde er nog in. 

Welk leed heeft u anderen berokkend? 

Ik heb mensen geen leed berokkend. Maar misschien hebben anderen daar een andere mening over. 

Waaraan bent u het meest gehecht? 

Aan mijn Montblanc-vulpen en mijn Weston-schoenen. Begin jaren tachtig zag ik ze aan de voeten van mijn Parijse uitgever. Prachtige, ambachtelijk vervaardigde schoenen. Van mijn voorschot heb ik toen meteen een paar gekocht, á raison van achthonderd gulden. Sindsdien koop ik om de twee jaar een nieuw paar Westons. 

Wat is de beste plek om te wonen? 

Praktisch overal waar ik kom, denk ik: daar zou ik wel willen wonen. Maar ik realiseer me ook dat ik dan weleens van een koude kermis thuis zou kunnen komen. 

Wie hoopt u nooit meer terug te zien? 

Op vijftienjarige leeftijd zat ik met een vriendinnetje in de bus toen een onbekende jongen me zomaar een stomp in mijn gezicht gaf. Maar zou ik die jongen nooit meer terug willen zien? Ik ben wel nieuwsgierig naar wat voor type hij nu eigenlijk was. 

Hoe is ongeluk te vermijden? 

Proberen goed uit te kijken, maar dat is slechts de helft van het verhaal. 

Wat is uw devies? 

Doorgaan.