‘Er is me intellectuele zelftucht bijgebracht’
Jerome Louis Heldring (1917) is columnist van NRC Handelsblad en werd onlangs bekroond met de Anne Vondelingprijs. Hij groeide op in Amsterdam.
Zijn jonge jaren beleefde J.L. Heldring al heel lang geleden, namelijk vroeg in de twintigste eeuw, maar die jeugd was ook nog eens vol van de eeuw daarvóór. Dat kwam deels doordat zijn vader, die laat was getrouwd, uit 1871 stamde en dus heel wat ervaringen uit de negentiende eeuw het gezin binnen bracht. Bovendien was na de vroege dood van zijn moeder een ongetrouwde zus van vader in huis gekomen om het huishouden en de opvoeding te leiden, en sindsdien ging het aan tafel vaak over het gemeenschappelijke familieverleden, over ouders en grootouders, ooms en tantes en oudtantes, over mensen en gebeurtenissen die tot wel 1830 teruggrepen. Zo reikt wat Heldring zijn ‘geleende geheugen’ noemt tot ver in de geschiedenis – vandaar wellicht zijn historische belangstelling en speciale affiniteit met de negentiende eeuw.
Zijn vader was reder. Hij leidde de Koninklijke Nederlandsche Stoomboot Maatschappij. Daarnaast bekleedde hij tal van andere prominente functies. Een vooraanstaand Amsterdammer met een passende domicilie op een van de mooiste plekken van Amsterdam: de zogenoemde Gouden Bocht van de Herengracht, een reeks paleisachtige herenhuizen die nu voornamelijk de financiële wereld tot kantoor dienen. Op Herengracht 487 groeide Jerome Heldring op. “Het was een heel groot pand met op de eerste verdieping zalen. Een prettig, ruim huis. Ik heb daar gewoond tot mijn zestiende. Toen moesten we door de wereldcrisis kleiner gaan wonen en verhuisden we naar een flat aan de Lairessestraat. In de haven lagen indertijd allerlei schepen opgelegd, wachtend op betere tijden.”
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap