Spring naar de content

Europees plakpapier

Hoe geslaagd zijn de posters voor de Europese verkiezingen die overal in het land zijn opgehangen? Historicus en affichedeskundige Gerrit Voerman geeft zijn oordeel. door Roelof Bouwman

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Redactie

Voerman: “Dit zou je een ‘plat’ lijsttrekkersaffiche kunnen noemen – wat misschien logisch is, want Wim van de Camp is een redelijk bekende figuur. De leus ‘werken aan zekerheid’ lijkt in te spelen op de positie van het CDA als stabiele factor in roerige tijden. Verder zie je op het affiche zowel de Europese sterren als de kleuren blauw en oranje. Dat past goed bij de boodschap van het CDA: pro-Europa, maar ook pro-Nederland. Maar eerlijk is eerlijk: het is allemaal wel een beetje voorspelbaar.”

Rapportcijfer: 6

“Uitgesproken saai. Er wordt helemaal niet gerefereerd aan Europa, en die afgesleten leus ‘sterk en sociaal’ gebruikt de partij al sinds 1998. Er was bij de PvdA de laatste tijd nogal wat onenigheid over de vraag hoe pro-Europees de partij zich diende op te stellen. Kennelijk heeft dat geleid tot een verkiezingsposter waarop het onderwerp Europa veiligheidshalve maar compleet wordt genegeerd.”

Rapportcijfer: 4

“Ook dit affiche vind ik een zwaktebod omdat er helemaal geen link wordt gelegd met Europa. Over Hans van Baalen zou je kunnen zeggen dat hij door zijn voorkomen nogal wat vooroordelen bevestigt over VVD-kiezers. Hij lijkt me daarom minder geschikt om de achterban van de partij te verbreden tot ‘jongeren met een oorbel of een raar kapsel’, zoals Mark Rutte in 2006 zei. Dat Van Baalen veruit de bekendste Europese lijsttrekker is, heeft kennelijk de doorslag gegeven.”

Rapportcijfer: 6

“Hier kan ik weinig mee. Want wat wordt er nou precies bedoeld met ‘denk groot’? GroenLinks heeft hier een prachtige kans laten liggen om te benadrukken dat juist milieuproblemen grensoverschrijdend zijn en dus vragen om een internationale oplossing. Bij de vorige Europese verkiezingen had de partij een veel beter affiche, met de leus ‘Laat Europa niet rechts liggen’. Dat was tenminste duidelijk.”


Rapportcijfer: 6

“De SP was de eerste partij die met haar Europese verkiezingscampagne begon. Eerst met een poster met de tekst ‘61,6 procent – Nederland wil minder Brussel’ en daarna kwam dit affiche. Met die ietwat cryptische verwijzing naar de uitslag van het referendum over de Europese Grondwet in 2005, heeft de partij in een heel vroeg stadium de toon gezet van de campagne. Het is natuurlijk geen uitgesproken móói affiche, maar de strategie die erachter zat, heeft gewerkt.”

Rapportcijfer: 7

“Visueel is dit een zeer matig affiche en ook de leus is niet goed. ‘Samenwerking ja, superstaat nee’: dat is een actievoerderige slogan die helemaal niet past bij de ingetogen stijl van de ChristenUnie, om over de SGP nog maar te zwijgen. Ter illustratie: de eerste keer dat het woord ‘superstaat’ – uiteraard in negatieve zin – werd gebruikt op een Europese verkiezingsposter was in 1979. Door, let wel, de CPN.”

Rapportcijfer: 5

“Qua vormgeving is dit affiche niets bijzonders, maar de boodschap is kernachtig en recht voor z’n raap. Zoals Alexander Pechtold in de Tweede Kamer helder is over Geert Wilders, zo is dit affiche helder over de Europese Unie. Lijsttrekker Sophie in ‘t Veld zal door veel mensen misschien niet worden herkend, maar dan nog: je ziet een jonge vrouw in een moderne outfit en dat beeld past goed bij het imago van D66.”

Rapportcijfer: 7

“Dit afschuwelijke plaatje verwijst natuurlijk naar stierenvechten. Het is een harde poster die kennelijk een shockeffect beoogt. Dat zou best eens kunnen werken, want de boodschap is buitengewoon sterk en helder: dierenrechten mogen in Europa niet wijken voor nationale tradities. Dat is helemaal in lijn met wat van je van de Partij voor de Dieren mag verwachten.”


Rapportcijfer: 7

“Ook dit affiche heeft in al z’n beperktheid een heel duidelijke boodschap. De leus ‘voor Nederland’ wordt ondersteund door de kleuren rood, wit en blauw en de onbekende lijsttrekker Barry Madlener wordt als het ware bij de kiezers geïntroduceerd door Geert Wilders. Toch wordt er geen fysiek contact tussen beiden gesuggereerd – zelfs geen hand op Madleners schouder – want zoiets maakt al gauw een kleffe indruk. Het is, kortom, een eendimensionaal affiche, en dat past goed bij de PVV.”

Rapportcijfer: 7

Gerrit Voerman en Nelleke van de Walle.

Met het oog op Europa – Affiches voor de Europese verkiezingen, 1979-2009. Boom. €15. Ook verkrijgbaar via www.ako.nl

Onderwerpen