Tomaten

Henk Hofstede (zanger, gitarist): “Het was voor ons heel spannend. We hadden al eerder op buitenlandse festivals gespeeld, maar Pinkpop was voor ons toch groot. Enorm. En het feit dat je als Nederlandse band daar mocht staan met al die groot-heden was indrukwekkend. Zelfs Elvis Costello trad er op. Het was backstage wel iets kaler dan bij festivals in het buitenland. In het buitenland was het verfijnder en kreeg je meer aandacht.”

Robert Jan Stips (toetsenist): “Ik stond daar ook al eerder, in 1971, met Supersister. Mijn voornaamste herinnering uit 1971 is een heel bizarre. We stonden tussen het publiek en het podium naar Shocking Blue te kijken. Ineens ging er een eieren- en tomatenregen richting het podium. Het haalde de band niet, maar ons wel. Het publiek was kennelijk te alternatief voor Shocking Blue: ze kwamen voor Focus en Brainbox. Het was 1971, maar er was geen hippie-sfeer. Het was beslist geen Kralingen 1970 met al die Woodstockachtige taferelen – hier voelde het veel zakelijker aan. Achttien jaar later met de Nits op Pinkpop was het echt groot gegroeid. Alles was professioneler. Veel Nederlandse bands kritiseerden het festival dat ze in het begin mochten opdraven om Pinkpop groot te maken en dat ze daarna op de blote knieën moesten smeken om er weer te mogen spelen.”

Ivan van Vliet-Herskovits