Klootwijk: ‘WNF en Greenpeace vaak onbetrouwbaar’
Naast het neologisme plofkip schonk journalist Wouter Klootwijk Nederland met de Keuringsdienst van Waarde ook een, vaak onthutsend, kijkje achter ons dagelijks brood. Voor zijn televisieprogramma Klootwijk aan Zee over vis en vissers werd hij onlangs onderscheiden. De onderzoeksjournalist over foute vis, onbetrouwbare milieuorganisaties en zijn eigen visconsumptie.
Meneer Klootwijk, u kreeg de prijs onder meer van het Productschap Vis. Was u niet liever gelauwerd door uw vakbroeders?
“Nee hoor, deze prijs is fantastisch. Ik heb hem van de Universiteit van Amsterdam gekregen en ik heb diep respect voor de wetenschap. Mijn filmpjes worden ook in collegezalen gedraaid, wat wil je nog meer!”
De palingstand gaat achteruit, wat vindt u daar van?
“Ach, berichtgeving is zo wisselend van kwaliteit. Er wordt zo ontzettend veel geroepen. Je moet het eigenlijk zelf nog een keer gaan controleren.”
Waar merkt u dat aan?
“Zoals tijdens onze uitzending over de koningskrab in Noorwegen. Dat beest is door de Russische marine veertig jaar geleden in zee geflikkerd voor de voedselvoorziening. Die fokken daar nu als konijnen en het Wereld Natuur Fonds en andere natuurorganisaties spreken van een ecologische ramp. Maar een wetenschapper die voor de Noorse overheid die catastrofe onderzocht, reageerde erg laconiek. ‘Ze smaken lekker,’ zei hij lachend. De koningskrab zou ook geen natuurlijke vijanden hebben. Ook daar hebben de Noren smakelijk om gelachen. Dat is een van de voorbeelden waaruit blijkt dat veel organisaties zoals Greenpeace vaak onbetrouwbare informanten zijn. Dat vind ik heel jammer.”
Van welk visje kunnen we zonder schuldgevoel genieten?
“Het lijkt razend ingewikkeld, maar als je haring eet, is er niets aan de hand. Maar met de zwaardvis is het in de Middellandse Zee gaat het slecht.”
Eet u zelf eigenlijk veel vis?
“Ik eet driehonderd haringen per jaar. En langs mijn huis zwemmen voorntjes van uitstekende kwaliteit.”
Wat is het mooiste wat u heeft bereikt?
“We waren het niet van plan, maar we hebben vooral de visserijwereld met Klootwijk aan Zee een plezier gedaan. Want net als boeren worden zij altijd afgeschilderd als milieucriminelen en dierenbeulen, altijd de kwaaie pieren in de krant. En in ons programma was dat eens niet zo. Dat vonden ze geweldig. Toen realiseerde ik me pas wat zo’n beroepsgroep overkomt als ze constant negatieve berichtgeving over zichzelf in de krant leest.
Maar ook al die talloze wetenswaardigheden vind ik prachtig. Bijvoorbeeld dat het gros van de haring in het Kanaal niet om de vis, maar om de kuit wordt gevangen. En dat gaat dan weer als delicatesse naar Japan.”
Wat is de volgende stap?
“We maken op dit moment een nieuwe serie over voedsel. De Wilde Keuken wordt vanaf 6 januari uitgezonden. Ik heb twee varkens en die zullen optreden als levende vuilnisbaken en later als delicaat vleeswaar. Maar ze leven nog hoor.”
