Haantje de voorste
Schisma in Chianti. De beroemdste wijn van Italië heeft bonje. Met zichzelf welbeschouwd. Wat is er aan de hand in thuisbasis Toscane? Het volgende: er bestaat chianti classico en chianti. De eerstgenoemde afficheert zich als superieur. Dit zijn de wijnen met de Gallo Nero, het zwarte haantje, op het etiket, afkomstig uit de historische subzone, gelegen in de Chianti-heuvels tussen Florence en Siena. Daaromheen wordt ‘de rest’ van de chianti gemaakt. Dat is in de afgelopen decennia een steeds verder aanwassende hoeveelheid geworden. En inderdaad, deze is niet altijd van een al te geruststellende kwaliteit. Al in 1996 toonde het haantje de ambitie om de voorste te worden. Toen wisten de ‘classicisten’ zich los te maken en zich een min of meer autonome positie te verwerven. En nu zijn de banden met ‘gewone’ chianti definitief doorgesneden.
Begin dit jaar heeft het Italiaanse ministerie van landbouw bepaald dat het chianti-classico-gebied een aparte status heeft. Zo mogen er onder andere niet meer de ‘traditionele’ witte druiven zoals trebbiano en malvasia gebruikt worden zoals dat bij ‘gewone’ chianti nog wel gebeurt. Nu is het overigens binnen chianti classico zelf ook bepaald geen koek en ei. Daar is een aantal moderne querulanten doende om het traditionele basismateriaal, de sangiovese-druif, te blenden met die vermaledijde omni-aanwezige cabernet sauvignon. En dat is nou weer net tegen het zere been van de puristen. Gelukkig voor hen hebben deze de zwaarste vertegenwoordiging in het Consorzia Gallo Nero, dat de regels voor het gebied opstelt. En dus heeft het er alle schijn van dat deze eerdaags gewoon victorie kunnen kraaien. HH
