Spring naar de content

Wat laten Halsema, Marbe en Sitalsing zich toch kennen

Bijzonder geestig interview met oud-HP‘er, Henk en Ingrid-treiteraar en schrijver Ad Fransen (1955) gisteren in de Volkskrant. Aanleiding: hij schreef Het meisje met de mooiste heupen, over zijn mislukte poging te settelen in Limburg met een 21 jaar jongere vriendin. In het vraaggesprek beweert Fransen dat 50-plus-mannen helemaal niet met leeftijdsgenoten naar bed willen (“Ik zeg altijd: karakter kun je niet neuken”). Journaliste Sara Berkeljon (1982) blijft ondertussen maar pesterige vragen stellen van het kaliber: “Zou je niet met iemand van je eigen leeftijd naar bed willen? Helemaal niet? Nooit?”

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Niek Stolker

Ik heb het tweepagina-interview in één ruk uitgelezen. Fransen zet zijn eigen vrienden te kijk (“Geen enkele van mijn getrouwde vrienden heeft nog seks”), is openhartig over zijn extreem trage volwassenwording (“Tot ik midden 40 was, leefde ik een leven vol drank, drugs en seks. Daarna begon mijn kinderwens op te spelen”) en speldenprikt er op los (“Het is een teken van viriliteit om een mooie jonge vrouw aan je zijde te hebben”).

Fransen is goudeerlijk over het eigen falen en de eigen verslavingen, mét de nodige zelfspot, geheel in de stijl van Charles Bukowski. Allemaal schmierend verteld aan een mooie, jonge Volkskrant-journaliste. Heerlijk leesvoer, toch? 

Nou, nee. Niet volgens drie vrouwelijke collega’s van Berkeljon. “Ik vermoed dat Mensje van Keulen (net prachtroman uit) coke moet snuiven/lief moet dumpen, wil ze in VK, waar gelul van Ad Fransen wel twee pagina’s krijgt,” twittert Volkskrant-opiniemaakster Nausicaa Marbe (1963). Collega-columniste Sheila Sitalsing (1968) geeft vervolgens de voorzet (“Maar serieus: wie IS Ad Fransen? Moet je daarvoor in Amsterdam wonen? Denk je dat er één lezer is die ‘t weet?“), die door Volkskrant-tv-recensent Femke Halsema (1966) wordt binnengeramd: “Ja, wat een narcistische, dommige leuteraar. Is het omdat hij journalist is?” 

Wat een woede over twee krantenpaginaatjes. Vanwaar die felheid? Het zou toch niet komen doordat mannen als Ad Fransen meisjes uit de jaren zestig domweg niet meer zien staan?