Wie zeurt komt sneller aan de beurt
Mensen die vragen worden overgeslagen, leren we al jong. Maar is dat wel zo?
Trek de ober aan zijn mouw met de vraag waar uw koffie blijft en er staat binnen no time een dampend kopje voor uw neus. Verzoek de hotelreceptioniste om een betere kamer en u zult zien dat het bed waar u zich die avond in te ruste legt luxer is dan dat van uw buurman met precies dezelfde boeking. En vraag uw baas vooral om een loonsverhoging; er is een grote kans dat u die ook krijgt. Doet u het niet, dan laat hij alles graag bij het oude.
Klagende asielzoekers
Zelfs ambtenaren, die toch een naam hoog te houden hebben als ultieme regelslaven, blijken gevoelig voor doordrammers. Tycho Walaardt van de Universiteit Leiden onderzocht hoe het asielzoekers in Nederland vergaat. En dan specifiek de asielzoekers wier aanvraag in eerste instantie door een ambtenaar was afgewezen, maar vervolgens een bezwaarschrift indienden of beroep aantekenden.
Deze week publiceerde hij zijn resultaten: pechvogels bleken in de tweede ronde vaak alsnog succes te hebben met hun aanvraag. De kleine moeite van een klacht levert deze asielzoekers dus relatief veel op. Hadden ze immers niks laten horen, dan waren zij verstoken gebleven van die zo gewilde verblijfsvergunning.
Waarom werkt klagen?
Volgens arbeidspsychologe en ‘aandachttrainer’ Margôt van Stee moeten we onderscheid maken tussen assertiviteit en echte zeurpartijen. “Een ober, een leidinggevende of een ambtenaar heeft twee doelen. Hij wil zijn werk goed doen en goede relaties met mensen om hem heen onderhouden.” Zolang niemand piept, heeft de ober of ambtenaar niet door dat er iets misgaat en denkt hij dat alles in goede harmonie verloopt. Van Stee: “Een vraag of klacht kan zo iemand wakker schudden. Dan helpt het dus.”
Pain in the ass?
Je moet overigens wel slím appèl doen op de diensten van anderen, wil je met je klacht ergens komen. “Er is natuurlijk een omslagpunt. Dan word je een pain in the ass,” legt Van Stee uit. “Zowel de inhoud van je vraag, als de manier waarop je iemand benadert moeten redelijk zijn.” De arbeidspsychologe heeft het over een ‘groene assertiviteitszone’ waarbinnen je vrij kunt bewegen. Zijn er objectief veilige parameters als je ergens om gaat vragen? “Helaas, ieder mens is daarin anders.”
Hoe dan ook: strategisch klagen werpt direct vruchten af, en op de lange termijn voelt u zich er ook nog eens beter door. Klagen lucht namelijk op, zo onderzocht sociaal psycholoog Robin Kowalski.
Leer uw kinderen daarom geen oudbakken onzin over niet mogen vragen. En ontzegt een ambtenaar u iets? Probeer het dan gewoon nog een keer; als we het onderzoek van Walaardt mogen geloven is de ‘groene zone’ van onze pennenlikkers namelijk zéér ruim.
