Krottenwijken en zijden japonnen
Recensie van de roman Vrij man van Nelleke Noordervliet.
Menno Maartenszoon Molenaar is rechtschapen en opportunistisch, hooghartig en doodonzeker, impulsief en berekenend. Hij is sterk geneigd tot metafysische twijfels en zinnelijke uitspattingen, zijn avonden brengt hij nu eens door met verheven filosofische twistgesprekken, dan weer met hoererij en zuippartijen, hij is een idealist en een klinische wetenschapper, een fatalistische wereldverbeteraar. Het maakt hem totaal ongeschikt voor elke vorm van regelmaat en eenvoudig geluk. En het maakt hem tot een uitstekend romanpersonage.
Je zou Vrij man, Nelleke Noordervliets ambitieuze historische roman, als Menno Molenaars biografie kunnen beschouwen. Menno werd geboren in de Gouden Eeuw, als kind van intelligente, hardwerkende ouders. Al van jongs af aan houdt hij zich met de dood bezig. Die morbide fascinatie wordt gesterkt door het plotselinge overlijden van zijn vader. Een louche weldoener neemt hem onder zijn hoede, Menno gaat rechten en medicijnen studeren in Leiden, vestigt zich daarna in het politieke broeinest Den Haag, en werkt zich op tot klerk van raadspensionaris Johan de Witt. De goedbedoelende maar manipuleerbare jonge man wordt door verschillende strijdende partijen binnengehengeld als informant. Totaal machteloos is hij. Met elke stap die hij zet, werkt hij zichzelf dieper de val in, en het treurigst is misschien wel dat hij, zonder het te weten, die val voor zichzelf heeft opgezet.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap