Eric “de Aal”, een blije verliezer
Winnaars beheersen soms dagenlang het nieuws. Maar de Olympische Spelen kennen vele losers. Jarenlange trainingsschema’s worden gevolgd, grote offers zijn gebracht om te kunnen pieken tijdens het Hoogst Haalbare, de Spelen. Wanneer dit niet lukt volgt al snel hoongelach en vergetelheid. HP/De Tijd portretteert tijdens de Olympische Spelen dagelijks een opvallende niet-winnaar.
Eric “de Aal” Moussambani maakte zichzelf op de Olympische Spelen van 2000 in Sydney onsterfelijk. Na slechts acht trainingsmaanden in het zwembad mocht hij dankzij een wildcard deelnemen aan de Spelen. De goedlachse Equatoriaal-Guineeër had tot dit moment nog nooit (!) in een vijftigmeterbad gezwommen. In de series streed hij tegen de Nigeriaan Karim Bare en Tajikistaan Farkhod Oropov. Deze aansprekende namen hebben de geschiedenisboeken niet gehaald. Ze maakten beide een valse start waardoor Moussambani zijn serie onbedreigd won. Hoewel, de verdrinkingsdood vormde nog wel een gevaar…
Acht maanden voor de Spelen startte hij zijn trainingen. Deze werkte hij af in een hotelzwembad. Dit bad was slechts 20 meter lang, bepaald geen ideale voorbereiding. Het bad was niet verdeeld in banen. Ook moest hij het doen zonder coach. Moussambani kon niet vermoeden dat hij enig zwemtalent had – hij kon helemaal niet zwemmen. De nationaal kampioen dacht dat hij op de Olympische Spelen slechts 50 meter zou hoeven zwemmen. Hier had hij dan ook hard op getraind.
Zakgeld
Moussambani kwam naar Australië, toch niet het goedkoopste land op aarde, met vijftig pond zakgeld, zo’n drieënzestig euro. Bij de openingsceremonie was hij vlaggendrager van zijn land, een grote eer voor de zwemmer. In totaal deden vier Equatoriaal-Guineeërs mee aan de Zomerspelen van 2000.
Zijn bijnaam de Aal kreeg hij van Craig Lord, een sportverslaggever van The Times. Deze naam werd razendsnel als koosnaam overgenomen door vrijwel de gehele internationale pers.
Om de prestaties van Moussambani te duiden: hij zette op de 100 meter een tijd neer van 1:52:72. Het wereldrecord op de 200 meter vrije slag werd tijdens deze Olympische Spelen aangescherpt door onze eigen Pieter van den Hoogeband tot 1:45:35. VDH zette ook het wereldrecord op Moussambani’s afstand op zijn naam met 47:84.
Vier jaar later kon Moussambani helaas niet voor een herkansing gaan. Hij kreeg geen visum om naar Griekenland af te reizen. Dit jaar is Moussambani weer aanwezig op de Spelen. Hij is coach van het zwemteam van Equatoriaal-Guinea.
————————
Volg HP/De Tijd en Pieter Yspeert ook op Twitter!
