Bericht voor het meisje uit de HEMA
Bedankt voor je raad. Van alle honderdduizend adviezen die ik de afgelopen zes weken heb gekregen, bleek die van jou namelijk heel effectief. Tussen de overige negenennegentigduizend zat ook interessante raad, maar het was soms heel vermoeiend om aan te horen.
Er zijn veel mensen die ooit een baby hebben gehad. En als ze er zelf niet een hebben gehad, dan heeft de achterneef van de kennis van hun beste vriend er wel een gehad. Hoe dan ook heeft iedereen er wel ervaring mee. Daar kom je achter als je net zelf een baby op de wereld hebt gezet. En als het op kindjes aankomt delen al die mensen hun ervaringen graag, héél graag.
‘Moeters’
Daar is op zich niks mis mee, en ook best fijn als ik er bijvoorbeeld om vraag of als iemand advies geeft in de vorm van ‘als Pietje krampjes had dan hield ik hem altijd ondersteboven onder douche’ of iets in die trant. Maar nu blijken er ook mensen te zijn die vinden dat je iets móet. Die zeggen dus: ‘nee, je móet nu de andere borst geven, deze is leeg’. (Alsof ik dat zelf niet voel!) Of: ‘je móet ‘s avonds kunstvoeding gaan geven want alleen moedermelk is nooit genoeg’.
Dat moeten vind ik een beetje vervelend; op zich wil ik zo’n lieve (soms wildvreemde) adviseur namelijk niet voor het hoofd stoten, maar: al ben je vijftig en heb je tien baby’s grootgebracht, ik weet uiteindelijk toch beter wat goed is voor de mijne. Ik ga dus niet die andere borst of kunstvoeding geven als ik dat zelf geen goed idee vind. Maar zeg dat maar eens handig tegen, noem eens wat, die dwingende oudtante van je partner.
Naast de moeters heb je de dames die -ogenschijnlijk- niks willen afdwingen, maar je alleen vertellen hoe zij vroeger het ouderschap aanpakten. De volgende keer vragen zij echter wel hoe het ging toen je het op hun manier deed. En als je je baby dan niet ondersteboven onder de douche hebt gehouden, zijn ze gepikeerd, want tja, leg maar eens uit waarom je hun gouden advies, gebaseerd op niets minder dan jarenlange ervaring, zomaar in de wind hebt geslagen.
HEMA-meisje
Begrijp me niet verkeerd. Al die -vast goedbedoelde- raad is heus welkom. Het is vooral de manier waarop het gegeven wordt, die uitmaakt. En verwacht als adviseur gewoon niet dat een nieuwbakken moeder alle advies omarmt.
De jonge moeder die ik in de HEMA tegen het lijf liep, begreep hoe het werkte. Ze vond dat ik er moe uitzag en vertelde dat zij haar zoontje van omstreeks dezelfde leeftijd als de mijne, een paar weken na de geboorte nog maar eens had geprobeerd in te bakeren. Al vond de baby dat in het begin -net als de mijne- niet fijn. En het werkte. Bij haar, en nu ook bij mij: na één nachtvoeding sliep hij tot zeven uur door.
Bedankt dus HEMA-meisje, advies kan ook heel goed uitpakken.
