Regeerakkoord: verkeerde maatregelen op het juiste moment
Het zal u niet meevallen om mee te gaan in de gedachtegang van deze column. Alleen al die kop, wat moet u daarmee?
Op deze plek heb ik al eerder geschreven over Socionomics, een kijk op de economie waarbij het uitgangspunt is dat de emotionele gesteldheid van mensen, meer dan ratio, de stand van de economie en dus de beurs dicteert. Mensen lijken zich nauwelijks te realiseren dat hun onderbewustzijn een draai maakte en dat ze daardoor min of meer willoos besluiten nemen die uiteindelijk tot heel ander resultaten zullen leiden dan hun bedoeling is.
Elliot Wave
Een van de theorieën waarop ik mijn beleggingen baseer is de Elliott Wave, een al bijna 100 jaar oude theorie waarin Socionomics een belangrijke rol speelt. De Elliott Wave gaat er, op een voor mij nogal overtuigende wijze, vanuit dat patronen in de economie zich voortdurend herhalen als gevolg van patronen in het onderbewustzijn van mensen. Mensen nemen besluiten die passen in een patroon dat zich al lang ontwikkelt. Dat patroon, een dalende of stijgende beurs, een groeiende of krimpende economie, volgt dus niet het menselijk handelen, menselijk handelen versterkt de al lopende beweging.
Volgens de Elliott Wave hebben we sinds begin jaren ’70 tot het jaar 2000 per saldo een periode van zeer forse groei meegemaakt die in 2000 eindigde. Sindsdien bevinden we ons een correctiepatroon dat zomaar 15 tot 20 jaar kan duren. Zo’n patroon kent naast zware neergaande ‘golven’ tussentijds ook periodes van herstel. Daardoor denken we dat een crisis weer over is terwijl dat objectief gezien niet zo is. De AEX topte in 2000 op een stand van 701, klapte in naar 218, steeg naar ruim 564, klapte weer in naar 194, veerde op naar 374 en moet nu op weg naar een stand onder 194, om uiteindelijk misschien wel rond de 100 uit te komen, in een paar jaar van nu.
Hoongelach
Deze laatste veronderstelling wordt doorgaans met hoongelach ontvangen en dat vind ik prima. Wie in 2000 zou hebben geroepen dat de AEX in een paar jaar naar 218 terug zou vallen (in 2003), was zeker ook voor idioot gehouden. Als diezelfde persoon zou hebben geroepen dat de AEX binnen opnieuw een paar jaar méér dan 150 procent zou stijgen naar 564 (2007): ook al idioot. Toch zijn dit feiten.
Terug naar de kop van deze bijdrage. Hoe olijk Rutte en Samsom gisteren ook het daadkrachtig uitgewerkte regeerakkoord verdedigden, het bevat de verkeerde maatregelen. De koopkracht neemt, voor de groepen waar een economie het van moet hebben, af. De huizenmarkt blijft op slot. De werkloosheid neemt verder toe, de geprojecteerde groei neemt af. Die groei was al te klein om van herstel te kunnen spreken.
Kabinet doet niets aan stimulering
Het zal ons de komende jaren helemaal niet beter gaan, dit nieuwe kabinet doet niets aan stimulering. Het zou een groter begrotingstekort op de koop toe kunnen nemen door méér te lenen tegen fantastisch lage rentes, ver onder de inflatie zodat die schuld zichzelf op termijn oplost. Dat zou rationeel kunnen zijn en daarom gebeurt het niet.
Dat ik dit alles ‘op het juiste moment’ noem komt omdat het zo feilloos past in Socionomics en de Elliott Wave. In Europa – en in Nederland niet minder – kijken we nu al jaren aan tegen maatregelen die één ding gemeen hebben: het wordt er niet beter van. Dat dit soort maatregelen elkaar blijft opvolgen is onvermijdelijk, het patroon moet áf.
Dr. Doom is een pseudoniem. Als belegger is hij verantwoordelijk voor het beleggingsbeleid van Beleggingsvereniging Fibonacci. Op het moment van het schrijven van deze column heeft de vereniging posities in Ahold, Akzo Nobel, DSM, Heineken, KPN, Shell en Unilever en is Neutraal in de AEX. De positie in de AEX is kortlopend en wisselt regelmatig. Die kan dus nu al anders zijn.
———
Volg HP/De Tijd ook op Twitter.
