In mijn geliefdes schoen geen e-bookbon
Alle ellende in de wereld komt voort uit het feit dat de mens niet gelukkig alleen in zijn kamer kan zitten, zegt Pascal in zijn Pensées. Eigenlijk is elke technologische ontwikkeling van de afgelopen eeuw erop gericht geweest om Pascals staat van Zen te bereiken en aldus ellende te voorkomen.
We hoeven niet meer naar het marktplein voor het laatste nieuws, want de krant. We hoeven niet meer naar de concertzaal voor muziek, want de radio. We hoeven niet meer naar New York om alle rampen daar te bekijken, want de televisie. We hoeven niet meer naar de nachtclub voor een pornoshow, want internet.
En, dacht ik, we hoeven niet meer naar de boekhandel voor ons leesvoer, want nu is er het digitale boek dat ik vanuit mijn comfortabele bureaustoel achter mijn computer kan bestellen en vervolgens lezen bij de open haard.
Mis. Er is sinds 1 november een bedrijf dat van u verlangt dat u uw laarzen en uw overjas aantrekt en u door de natte herfststormen op weg stuurt naar de dichtstbijzijnde Primera of Bart Smit. Daar treft u dan een wand aan met een soort cadeaubonnen die u tegen exorbitante prijzen moet aanschaffen waarna u ze in de schoen van partner of vriend kan stoppen. De bonnen bevatten een code waarmee vriend of partner dan nog steeds het internet op moet om een e-book te downloaden.
Dat bedrijf, in Arnhem gevestigd, heet Qinqo en denkt hier serieus geld aan te verdienen. Het heeft ervaring met games en muziek, ook al producten waarvoor ik al jarenlang de deur niet meer uitga. Volgens de website van het bedrijf, die ik even heb geraadpleegd, blijven consumenten behoefte houden aan ‘iets fysieks’ bij het geven van een geschenk. De lanceerdatum is natuurlijk gekozen met het oog op het Sinterklaasseizoen dat in mijn brievenbus, daar ik geen nee/nee-sticker heb, volop is losgebarsten.
Ik denk eerder dat Qinqo gokt op het onvermogen van de digitale boekenverkopers om hun sites zodanig in te richten dat u uw geliefden met Sinterklaas het boek van uw eigen keuze cadeau kan doen. Want verder dan een digitale boekenbon komen ze niet. Het regent op internet klachten van consumenten die pogingen hebben gedaan, maar jammerlijk faalden. Onbegrijpelijk eigenlijk, want hoe moeilijk kan het zijn om een bericht naar de inbox van een geliefde te laten sturen met de mededeling: MK heeft u dit e-book cadeau gedaan.
Volgens de experts zullen over een jaar of tien in ieder geval bestsellers en paperbacks alleen nog in digitale vorm beschikbaar zijn. Het bijzondere, bibliofiele en geïllustreerde boek houdt het, als verzamelobject, iets langer vol. Bewijzen voor deze stelling zie ik zelfs in mijn directe omgeving. Twee vriendinnen uit,laat ik het prudent zeggen, de vroege baybyboomgeneratie, schaften vorige week zo’n hippe e-reader aan en wendden zich tot ondergetekende voor enige vulling. Ja, je blijft natuurlijk boekhandelaar.
In mijn eigen kerngezin wordt, daar printerinkt per gram duurder is dan goud, al jaren niets meer afgedrukt. En als mijn geliefde, die toch al meer dan vier decennia weet dat de Goedheiligman niet bestaat, toch haar schoentje bij de schoorsteen zet, dan kan zij daarin van alles verwachten. Maar zeker geen digitale boekenbon. Hier waait de wind voortaan door de digitale bomen.
Marinus Kirchjunger is boekhandelaar in een middelgrote stad in Nederland en schrijft over de liefde voor e-books.
