Spring naar de content

Wetenschappelijk bewezen: frauduleuze praktijken heel normaal in de wetenschap

De wetenschap, dat was toch een bastion van eerlijkheid. In de politiek worden valse spelletjes gespeeld, in het bedrijfsleven en de (semi) publieke sector wordt gegraaid, maar in de wetenschap zetten mensen zich nog in voor de waarheid te vinden. Om ontdekkingen te doen en mechanismen te ontrafelen.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Edwin van Sas

 

Diederik Stapel, de uitzondering
Natuurlijk, in dat imago zitten deuken sinds Diederik Stapel, maar dat is toch die hoge uitzondering van de professor die bezwijkt onder publicatiedruk. Een voor de hand liggende hypothese, die je dus ook wetenschappelijk kunt testen. Een poging daartoe werd gedaan onder Noorse promovendi aan medische faculteiten. Zij kregen een vragenlijst voorgelegd waarin ze werden bevraagd op hun ethische standpunten en die van hun wetenschappelijke collegae.

Data publiceren zonder onderzoek te doen
Zestig procent van de promovendi wist niet of er binnen hun departement een beleidsdocument bestond waarin het goed wetenschappelijk gedrag was vastgelegd – laat staan wat het percentage is dat zo’n document ooit gelezen heeft. Maar liefst 10 procent van de respondenten -van de in totaal 189 in getal- “did not find it inappropriate to report experimental data without having conducted the experiment”. Ja, pakt u het woordenboek er maar even bij en vertaal de zin nog eens als u twijfelt of het klopt wat u leest.

Tien procent wil data vervalsen
Nog een paar uitkomsten. Van de respondenten vond 38% het geoorloofd om verschillende onderzoeksmethoden te gebruiken en analyses uit te voeren om een uitkomst statistisch significant te krijgen en als klap op de vuurpijl vond 10 procent van de Noorse promovendi het acceptabel om data te vervalsen of fabriceren om een publicatie te ‘bespoedigen‘.

Je zou bijna medelijden krijgen met de geslachtofferde Diederik Stapel. Of zou ook in dit onderzoek…?