Spring naar de content

Frans Timmermans maakt Van Rompuy rijp voor de aftocht

Dit kabinet bracht ons onder meer een minister van Buitenlandse Zaken die zijn talen spreekt. Heel veel talen. Door dat te doen – en goed – wekt Frans Timmermans in elk geval niet de indruk notoir anti-Europa te zijn. En heeft hij alle recht kritisch te zijn op wat hij aantreft. Die kritiek is niet mals en, zeker uit zijn mond, buitengewoon verfrissend. De afgelopen week heeft bij meerdere gelegenheden zijn pijlen gericht op Herman van Rompuy, de man waarin de Belgen vol trots de eerste Europese president menen te zien.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Dr. Doom

Hij ziet in – al zegt hij dat niet met zoveel woorden – Van Rompuy de grijze man met een veel te grote broek die wij ook allemaal zien. Hij ziet er bovendien de verpersoonlijking in van wat veel te veel Europese leiders verweten kan worden: bij gebrek aan oplossingen voor de problemen van vandaag en morgen struikelen ze over elkaar in het schetsen van weidse Europese vooruitzichten op de lange termijn. Die lange termijn zit er voor heel veel burgers helemaal niet in, hij gaat ruimschoots over hun resterende levensverwachting heen. Bovendien zijn die vergezichten zo abstract dat ze op geen enkele manier aantrekkelijk kunnen zijn.

Lang voor al die vergezichten hadden we simpele scenario’s zoals de Benelux of de Europese Gemeenschap voor Kolen Staal. Dat werkte prima, want ze waren gericht op het bevorderen van de onderlinge handel en dus gericht op consistente groei.

Daar zou je dan misschien hooguit nog een gezamenlijke munt aan kunnen toevoegen en lang voor de euro hadden we dan ook een rekeneenheid, de ECU, die gemakkelijk die rol had kunnen vervullen als internationaal betaalmiddel naast de lokale valuta. Dat was de tijd dat landen hun munt konden devalueren om hun concurrentie-positie te verbeteren.

Eigenlijk was alles er al, misschien hadden we het nog een beetje moeten verbeteren. Waar is het mis gegaan? Timmermans durft op dit moment de vragen te stellen waarvan we willen dat ze gesteld worden. De vraag is het wie dit gaat overleven en wie gaat sneuvelen. Timmermans of Van Rompuy. Ik ben er voor dat we Timmermans voorlopig zijn gang laten gaan. En achter hem blijven staan.