Royston Drenthe en andere ‘voetbalniggers’ op Keek
Profvoetballers worden weleens omschreven als dommig volk dat weinig op heeft met literatuur en Franse cinema. Kan wezen, maar als het gaat om technologische vooruitgang in de communicatie zijn ze er als de kippen bij. Tot enkele dagen geleden hadden weinig Nederlanders gehoord van microvideolog Keek.com. Het filmpje waarin Royston Drenthe meldde dat hij in het Russische Vladikavkaz geen ‘niggerkapper’ kon vinden werd veel bekeken. Ik wist met mijn blanke billetjes überhaupt niet dat er zoiets bestond als een negerkapper, dus dat was meteen les twee van Royston.
Het mooie van Keek is dat filmpjes niet langer mogen duren dan 36 seconden. Tsja, en waarom zou je ook lang van stof zijn? De meeste dingen in het leven zijn zo vanzelfsprekend dat Royston ze u niet hoeft uit te leggen. Logischerwijs bestaat de helft van de door Royston zorgvuldig gecomponeerde zinnen dan ook uit ‘jeweettoch’. U dacht misschien dat Royston dom was, maar zijn minimalistische stopzinnetje is niets anders dan een maatschappelijk geëngageerde middelvinger in het gezicht van Rob ‘duiding’ Wijnberg.
Royston laat op zijn kanaal zien dat hij een doodeenvoudige en vrijgevige jongen is. Andere niggers zijn gierig. Hij koopt een televisie voor zijn tante. Geen dure sportauto’s voor Royston, maar gewoon met de taxi naar training. Als Royston is afgebeuld door de Russische trainer die zijn CIOS-opleiding heeft genoten in de Goelag, mijmert hij over een golfcarrière. Gelukkig weet hij dat voetbal meer plezier geeft, omdat je kunt dollen met de boys.
Niet alleen oud-internationaal Royston zette Keek op de kaart, ook Sidney Schmeltz, tot een paar dagen geleden voetballer bij het failliete Veendam, deed een duit in het zakje. Op Keek stelde hij: “Veendam is dying, I’m happy. Love.” Gevoelloos tegenover supporters die hun club hebben verloren, zo oordeelde men. Maar ik zag een jonge vader die net zijn baan (met minimumloon) en leaseauto was verloren. Een beetje emotie, zoals Sidney vakkundig analyseerde in zijn excuusfilmpje, is de mens dan niet vreemd.
In het spoor van deze twee Keek-ambassadeurs zijn er diverse andere voetballers met Oscarwinnend beeldmateriaal op Keek. Ryan Babel lost complexe zaken met zijn matties op met een klassiek ‘schaar, steen papier’. Staatssteuntrekker Memphis Depay gaat graag met zijn niggas spareribs eten. Eljero Elia laat in de privéjet van werkgever Werder Bremen weten dat hij de zwarte variant is van Dennis Bergkamp. Vliegangst is niets voor witte mensen, minus Dennis Bergkamp, leren we uit zijn Keekje. Over blanken gesproken, waarom zitten er geen witte voetballers op Keek. Zijn ze te achterlijk om een camera te bedienen? Of kunnen ze geen coole filmtitels bedenken? Dat zou kunnen natuurlijk. Het ontbreekt blanken aan een tof woord dat zij kunnen gebruiken om medeblanken te duiden, terwijl datzelfde woord een racistische connotatie krijgt als niet-blanken het gebruiken. Hopelijk komt daar snel verandering in. Ik kan niet wachten op een filmpje van Siem de Jong onder de titel “Lekker zuipen met mijn witties, jeweettoch” of een cinematografisch pareltje van de filosofieminnaar Edouard Duplan onder de kop “Met mijn milky boys contempleren bij kaarslicht”.
