Argentijnen loeien van het lachen om koningslied
Schelden. Het doet wel pijn, dat kan John Ewbank beamen. Het ergste is dat het anoniem is. Ik vul dit maar even voor de componist in, maar ik neem zo aan dat het verschrikkelijk moet zijn om door een stel anonieme rukkers achter een laptopje, dood gewenst te worden. Ik vond het koningslied ook heel erg vreselijk maar ik dacht er niet aan Ewbank te Twitteren met wens tot een vreselijk lijden.
Loeiende Argentijnen
Ik verblijf momenteel in Buenos Aires, Argentinië, en zelfs in de Argentijnse krant La Nacion verscheen er een berichtje over het ‘gehate koningslied’. Ik heb de afgelopen dagen het lied zitten vertalen voor kennissen en mij diep zitten schamen, vooral toen de rap in werd gezet en de Argentijnen begonnen te loeien van het lachen. Dat de componist doodsbedreigingen ontving werd zonder verbazing begrepen.
Blikkerige pleurisherrie
Ondertussen welde buiten op straat een ongelofelijke herrie op, blikkerige pleurisherrie. Vanaf het balkon keek ik naar een stoet vol woedende mensen met potten, pannen en ander zwaar keukengerei in de hand, waar ze rammend met pollepels op ramde. Een protest. De zoveelste sinds ik hier in Buenos Aires ben. Het is: of vóór de Argentijnse president Cristina Fernandez de Kirchner of tégen. Deze pannenmeppers waren tégen.
De televisie zond uit vanaf zeventien verschillende steden, waar de straten zich met pannenmeppers vulden. Ik duwde de balkondeur weer dicht, want ook de omringende buren hebben hun keukengerei nu ter hand genomen.
Ik wens je dood
Ik volgde het nieuws verder op tv. Allemaal heel boze mensen door heel Argentinië, rood aangelopen van woede, scheldend op de president, allemaal live uitgezonden. Maar wát de menigte allemaal durfde te zeggen tegen de reporters op locatie en wát er allemaal geschreven stond op de pamfletten, té erg. Dit is alles aan het adres van president Cristina Kirchner, die ondertussen rustig verder Twitterde over een heel ander onderwerp en deed alsof honderdduizenden mensen niet op dat moment haar de dood in wenste.
‘Jammer dat je man stierf‘
Een kleine selectie van wat er gezegd werd op de landelijke tv, heb ik verzameld, imagine: dit is RTL Nieuws en je ouders, kinderen, vrienden en baas zitten mogelijk ook te kijken en jij praat over de koningin. Daar gaat ie: ‘Hoer, dochter van een hoer, de hoer die je op de wereld gezet heeft, je zou bij je dode man moeten zijn en niet hier, je verdient het niet te leven, dictator, je bent erger dan Videla, kutwijf, oude hoer die je bent, foute slet, paard, ga dood!, in en in slecht mens, je bent een grotere hoer dan je moeder, jammer dat je man stierf en niet jij, de kut van je moeder, leugenaar, met je uitgerekte kut, stop whatever in je kont, zielig wijf, ik haat je met heel mijn ziel, zwarte ik haat je. Ze zeiden het allemaal hardop, of schreven het op borden en liepen er vervolgens trots mee rond.
Durf je gezicht te laten zien
Zou het president Cristina Kirchner pijn doen? Zou zij voelen wat John Ewbank voelde de afgelopen dagen? Of doet het haar helemaal niets? Aftreden vanwege alle haat zit er in ieder geval niet in. Ik werd echt onpasselijk van al die haat. Maar voor wat het waard is: mensen durven hun gezicht erbij te vertonen. Is het domheid, overmoed, schaamteloosheid, ongefilterde emotie of eerlijkheid? Ik heb de waarheid niet in pacht, maar ik vind het in ieder geval een héél piepklein beetje minder erg dan dat zielige, anonieme gescheld via internet.
Reisjournalist Iris Hannema (1985) reist sinds 2008 schrijvend en fotograferend, in haar eentje, de wereld over. Als u wilt weten waar zij zich nu bevindt, kunt u haar volgen op Twitter.
