Spring naar de content

Open brief aan René van der Gijp

Beste meneer Van der Gijp,

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Frank Heinen

Ik heb het niet zo op open brieven. Het is me te theatraal, te pathetisch en te eenvoudig ook: de aangesprokene kan immers niets terugzeggen.
Toch, bij hoge uitzondering, deze brief.
Zes keer per week schrijf ik op deze plek over sport. Vaak tracht ik de sport te relativeren, de opwinding erover in een breder perspectief te plaatsen. Af en toe lukt dat.

De sport – en zeker het voetbal – neemt zichzelf vaak veel te serieus. Dat is niet erg, dat is vooral komisch. Volgens mij vindt u dat ook– tenminste: ik heb u geloof ik wel eens horen lachen.
Volgens mij is het goed om over bijna alles grappen te maken – juist over problemen: humor toont aan dat je het probleem aankan, dat je het ’t hoofd kunt bieden. Wanneer Louis van Gaal namens de KNVB op een boot in de Gay Pride zit, is het bijna een misdaad om daar geen grappen over te maken. (Voor zover de opmerking van Louis zelf qua humor nog te overtreffen is. Op de vraag van een verslaggever wat hij op de boot ging doen: ‘Ik ga kijken naar de mensen die naar mij kijken.’)

Het is bijna gratuit om iemand te wijzen op het feit dat opmerkingen over homo’s die niet in het voetbal terecht komen maar in plaats daarvan liever kapper worden, oliedom en zelfs gemeen zijn. Jammer dan. Misschien is het zelfs humorloos en kurkdroog om eraan toe te voegen dat naar homo’s verwijzen met ‘Gordons’ volstrekt out of order is.
Ik zal eerlijk toegeven: nu ik een keer niet ironisch ben, niet probeer de lezers van deze kolom te vermaken, voelt dat niet prettig. Het vangnet van de grap is weg, er is alleen nog een stukje en een mening. Een mening dan nog waarvan ik vrees dat-ie wat streng in de leer is.
Als dat zo is: helaas. Dat moet dan maar.

Het is goed om over alles grappen te maken – daarvan ben ik overtuigd. Maar de grap – hoe slecht getimed en verkeerd geformuleerd ook – kan slechts bestaan bij de gratie dat je af en toe het vangnet van de humor verwijdert en volstrekt eerlijk, zonder een spoortje ironie en op het gevaar af dat je jezelf te serieus neemt, het woord te nemen en te zeggen dat het je spijt als je te ver bent gegaan.
Het zou kunnen dat dit zo’n moment is.

Hartelijke groet,

Frank Heinen