Nederland – met terugwerkende kracht – het Sportland van de 20e eeuw
Na de recente onthullingen dat men ook aan westelijke zijde van de Berlijnse Muur de pillenpot wel te vinden wist, is veel nog ongewis. Een ding is in elk geval zeker: de Amsterdamse grachtengordel kan zich opmaken voor enkele verlate rondvaarten.
Gisteren werd bekend dat Beckenbauer, Muller, Maier en al die andere West-Duitse oermensen onze jongens in 1974 niet dankzij een bierdieet versloegen – zoals Johan Cruijff altijd had gedacht – maar als gevolg van een uitgebalanceerd dopingprogramma.
Wereldkampioen
Vrijgevestigd sporthistoricus Albert Leeflang tegen HP/De Tijd: ‘Voor sporthistorici is dit een gezegende dag. Hoe vaak wij niet van onze omgeving te horen krijgen dat we een beetje voor de kat z’n viool zitten te zeveren… En dan blijkt sporthistorie plots actueel, en dan staat die telefoon dus roodgloeiend. Het is dat DWDD en Pauw & Witteman op vakantie zijn, anders had ik ze al aan de lijn gehad. Nu is het Radio Noord-Holland en HP/De Tijd – ook niet niks.’
Anonieme bronnen binnen de FIFA beweren dat het slechts een kwestie van weken is alvorens de Wereldvoetbalbond zal overgaan tot het afnemen van de titel van de West-Duitsers.
‘In het wielrennen – een sport met ervaring op dit gebied – is het gebruikelijk dat ze de zege dan aan de nummer twee geven,’ aldus sportstatisticus Zorro Karnebeek van Infostrada. ‘Ik zie geen reden om daar in het voetbal van af te wijken. Het zou overigens de eerste keer in de geschiedenis zijn dat een wereldkampioen zijn titel moet inleveren.’
Leeflang vult aan: ‘Historici zeggen vaak voor de grap tegen elkaar: “In het verleden behaalde resultaten zijn geen garantie voor de toekomst.” Als de geschiedenis ons iets leert, is het wel dat-ie morgen weer anders kan zijn.’
Zoetemelk eeuwige eerste
Pancho Vermeulen, freelance sportjournalist en Nederlands meest vooraanstaande kenner van Duitse dopingprogramma’s, merkt op dat het nieuws van gisteren eigenlijk geen nieuws was. ‘Het hek is van de dam. Eindelijk, mag ik wel zeggen. Jaren geleden schreef ik hier al over, in De Trompet, een Hazerswouds periodiek over sport, cultuur en regionale politiek dat inmiddels ter ziele is. Alle “scoops” die gisteren naar buiten werden gebracht, stonden al in dat artikel. Ik heb het destijds nog naar de Suddeutsche Zeitung gestuurd – vertaling d’r bij, alles. Nooit meer wat van gehoord.’
Vermeulen waarschuwt voor wat hij “het domino-effect” noemt. ‘Nu er een titel van eigenaar verandert, kan dat een trend gaan worden. Dat begint al met al die Tourzeges van Eddy Merckx, van wie we binnenkort maar eens de oude testresultaten gaan bekijken. Weg ermee! Kan onze Joop zomaar record-Tourwinnaar worden – en dat gaat gebeuren! Of wat dacht je van Wim van Est, die in 1951 in het ravijn lazerde toen hij achter allemaal jongens aanjoeg die stijf stonden van de dope. Die rit over rijden wordt lastig, omdat het merendeel inmiddels overleden is, maar de Wimme reed toen in het geel dus wat mij betreft is die Tourzege voor hem.’
En Vermeulen gaat nog verder: ‘Wat dacht je van die keren dat Sjeng Schalken eruit vloog op Wimbledon. Die Philipoussis, heb je die wel eens goed bekeken? Servicekanon? Anabolenkanon was ‘t! Als we dat hard kunnen maken, kan Sjeng aan de aardbeien met slagroom. Of wat dacht je van Theo Eltink? Werd in 2005 29e in de Giro, en zijn bloedwaarden laten alleen sporen van brood en kaas zien. Kleine moeite om die 28 slikkers die voor ‘m eindigden te ontmaskeren. Gaan we binnen nu en drie weken met z’n allen in het roze naar Bladel!’
Van Calker goud?
Zelfs Edwin van Calker zou zich mogen opmaken voor een huldiging, aldus Albert Leeflang. ‘In de geschiedenis zijn er relatief weinig dopinggevallen in de bobsleesport bekend. Nu heb ik – in samenwerking met collega Karnebeek van Infostrada – becijferd dat de kansen hierop statistisch alleen maar toenemen. Wanneer blijkt dat er op de Winterspelen van Vancouver bij het gereed maken van de bobs gebruik is gemaakt van een ongeoorloofd glijmiddel, dan wint volgens de regels van de Internationale Bobslee Federatie het beste team dat niet heeft deelgenomen. Dat zou dan Edwin zijn, omdat die destijds op het laatste moment naar beneden durfde. Niets is zeker, maar onmogelijk is het zeker niet.’
Op de vraag of er bij eventuele hertests ook bij Nederlandse sporters stront aan de knikker zou kunnen komen, zijn de experts eensgezind: ‘Nee. Wij doen dat soort dingen niet.’
